Sociologisch onderzoek naar verlies
aan binding in de vakbeweging
Buitenaardse bacteriën op
de aarde „geland"
PANDA EN DE MEESTER*VODDENRAPER
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
LEIDING EN LEDEN
Gecompliceerdheid der maatschappij
leidt tot verlies aan contact
Zij overleefden kook-
proef van 60 uur
Amsterdamse agent krijgt
administratief werk
7
Het weekeinde
Miljoenen Duitse kijkers
geconfronteerd met
Hitler s machtsgroei
T elevisie-debat
Nixon-Kennedy
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
Kerkelijk nieuws
RUSSISCHE GELEERDE VERKLAART:
ONS VERVOLGVERHAAL DOOR
RUTH ASP1NALL
MAANDAG 24 OKTOBER 1960
4. Met een kwieke beiveging belandde
de oude heer temidden van het ontdane
gezelschap. „Grootvader!" riep de gast
vrouw tot Panda's verbazing. „Ja, hier is
opa dan," zei de oude monter, „hoewel
jullie me niet op het feest hebben uitge
nodigd." „Maar grootvader," riep de gast
vrouw. „U hebt zelf gezegd, dat U zich
niet thuis voelde tussen .eh.„Tussen
een stelletje verwaande, opgedirkte kwas
ten," vulde opa aan, „ja, dat zei ik. Maar
nu hebben jullie die troep toch uitgeno
digd!" Er steeg een afkeurend gemompel
uit de gasten op en er weerklonken stem
men, die op hoge toon verontschuldigingen
eisten. Maar zonder zich hier iets van
aan te trekken, wendde opa zich met een
olijk knipoogje tot Panda. „Wat een stel,
hè?" zei hij vertrouwelijk, „maar zal ik
je nou eens een geheim vertellen! Ik
„Grootvader!" riep de gastvrouw met
overslaande stem, „daar mag U niet over
spreken!"
De K.R.O. heeft nu ook een actualitei
tenrubriek, nadat de andere omroepen
stuk voor stuk tot de ontdekking zijn ge
komen dat er actualiteiten zijn. De K.R.O.
heeft ze maar in de vorm van een soort
weekbladvoorlichting gestoken en dat is
nog zo gek niet. Wij vonden „Brandpunt"
wat inhoud betreft heel genietbaar. Alleen
de presentatie is erg cerebraal, maar mis
schien vindt men daarvoor ook nog de
goede vorm. Het verschijnen van mgr.
Bekkers in dit programma was een vondst
en tegelijk het voorzien in een behoefte,
want een getuigend karakter bezit de
K.R.O.-televisie niet bepaald.
De „Zaterdagavondakkoorden" waren
ditmaal met uitnemende buitenlandse gas
ten voorzien. Het telde precies één varié
ténummer. Dat is de manier. Wat ons be
treft mag het aandeel van Teddy Scholten
groter en het aantal' programmanummers
minder worden. Een filmpje over Thai
land was een goede inleiding op het vors
telijk bezoek van deze dagen. De reporta
ge uit het Concertgebouw te Amsterdam
van de Edisonuitreiking bleek overwegend
een rommelige en sfeerloze affaire, die
beter achterwege had kunnen blijven.
Wat men ook van Lou van Burg moge
zeggen, in de zevende uitzending van zijn
spel-show „Een kwartje per sekonde"
(ditmaal ten gerieve van de Vlaamse kij
kers omgedoopt in „Een Belga per sekon
de), die zondagavond uit het Amerikaanse
Theater in Brussel plaats greep, bleek hij
met dezelfde bedrijvige geestdrift bezield
als in de voorgaande afleveringen. En
kleinzerig is hij ook niet. Want toen hij
tussen twee spelletjes door een lied kwiek
wilde besluiten met een sprongetje van
een laag muurtje en hij zich daarbij lelijk
verstapte, heeft men in het verdere ver
loop van de show weinig kunnen merken
dat hij zich daarbij had bezeerd.
De gewillige „slachtoffers", allen uit
Amsterdam afkomstig, werden tegen een
middeleeuws décor aan de tand gevoeld.
Bij het missen van een vraag moesten zij
spectaculaire beproevingen doorstaan, zo
als het ten strijde trekken tegen een kas
teel waarbij maar afgewacht moest wor
den of de ophaalbrug tijdig neergelaten
zou worden. Een dappere „ridder" uit de
Jordaan was zo onfortuinlijk om hals over
kop in de gracht te duiken. De gelukkig
ste deelnemer was een sergeant van de
luchtmacht, die voor de vierde maal met
een aardige duit naar huis kon gaan.
Dr. I. Kater begon zijn serie uitzendin
gen over het gezin met een uitnemend
filmpje over het wonder van het ontstaan
van een menselijk wezen. Met belangstel
ling zien wij het vervolg van deze inlei
dingen over onderwerpen, die voor velen
nog „taboe" zijn, tegemoet.
Beeldschermer
Miljoenen Westduitsers hebben vrijdag
op de televisie van half negen tot half
tien de greep naar de macht van Hitier
in 1933 gezien. Het was de eerste van een
reeks van veertien televisieuitzendingen,
die gewijd zullen zijn aan de periode 1933-
1945: de uitgebreidste poging ooit onder
nomen om met beelddocumentatie het der
de rijk te tonen.
In het bijzonder zijn deze veertien uit
zendingen bestemd voor de Westduitse
oudere jeugd, die over de Nazi-periode
hoogstens van horen-zeggen heeft verno
men. Men heeft daarom ook geen zuiver
chronologische behandeling van de stof ge
volgd, maar de voorkeur gegeven aan een
concentratie op enkele thema's. Voor de
uitzending heeft men voorts een uitgebrei
de actie gevoerd op de Westduitse scho
len, in de jeugdbonden en onder de rekru
ten. Men kan zeggen dat deze eerste uit
zending geslaagd is. Al was het maar dat
men er steeds weer in geconfronteerd
werd met de schreeuwende Hitler, met de
grofheid en wreedheid van de terreuror
ganisaties om hem heen 'en met het vol
strekt onmenselijke karakter van de ben
de, die toen de macht in handen nam.
In de veertien uitzendingen (de laatste
op 15 mei 1961), steeds om de veertien
dagen op vrijdag, wil men zo in 700 mi
nuten Hitiers twaalf bloedige jaren weer
geven. Men nam de vrijdagavond in de
overtuiging dat door de vijfdaagse werk
week veel mensen juist op deze avond be
reid zijn een moeilijke ontmoeting aan te
gaan met het niet weg te schuiven ver
leden. De uitzendingenreeks wordt ver
zorgd door de Süddeutsche Rundfunk te
Stuttgart en de Westdeutsche Rundfunk te
Keulen. De redactie moest niet minder
dan 90.000 meter film en 35.000 meter
smalfilm bekijken, waaruit de televisie
film van 10.000 meter lengte overbleef.
Nieuwsgierig. Jean-Paul Sartre en de
Franse schrijfster Simone de Beauvoir zijn
uit Brazilië in Havana aangekomen. Zij
willen zich op de hoogte stellen van de
Cubaanse revolutie.
Het vierde televisie-debat tussen vice-
president Nixon en senator Kennedy zal
door de N.T.S. dinsdagavond om 22.10 uur,
onmiddellijk na het NTS-journaal over het
koninklijk bezoek uit Thailand, worden
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de vrouw.
9.35 Waterst. 9.40 Gram. 9.55 Inleiding Hoogmis.
10.00 Hoogmis. 11.15 Voor de vrouw. 11.30 Gram
11.50 Volaan.. vooruit, lezing. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.03 Ben je zestig? 12.30 Land- en
tuinbouwmeded 12.33 Gram. 12.50 Staatsiebezoek
van het Thailandse Koningspaar. 13.00 Nieuws.
13.15 Zonnewijzer. 13.20 Platennieuws. 13.35 Lich
te muz. 14.00 Gram. 14.35 Voor de plattelands
vrouwen. 14.45 Gevar. progr. 16.00 Voor de zieken.
16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs-
ber. 17.45 Regeringsuitz.: Gesproken brief uit de
Nederlandse Antillen, door Henk Dennert. 18.00
Lichte muz. 18.20 Polit. lezing. 18.30 R.V.U.: Oor
log en vrede: ontwikkeling en streven naar vrij
heid in Azië en Afrika, door prof. dr. E. de
Vries. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum.
19.30 Gram. 20.30 Avondcollege: cursus democra
tie. 21.00 Viool en piano. 21.25 Vocaal ens. 21.50
Concertgeb.ork. 22.30 Nieuws. 22.40 Gehuwd en
ongehuwd, lezing. 22.55 Wereldkampioensch. dam
men. 23.00 Nieuwe gram met comm. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gram. 11.15 Voor de
zieken. 12.00 Lichte mpz. 12.20 Regeringsuitzend.
Uitz voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinbouw
meded. 12.33 Muz.korps. 13.00 Nieuws. 13.15 Mede
delingen of gram. 13.20 Lichte muz. 13.55 Beurs-
ber. 14.00 Kamermuz. 14.30 Gram. 14.40 School
radio. 15.00 Voor de vrouw. 15.30 Alt en piano.
16.00 Voor de kinderen. 16.15 Gram. 16.30 Voor de
jeugd. 17.30 Amateursprogr. 18.00 Nieuws. 18.15
Pianospel. 18.30 Wonderkinderen der chemie,
klankb. 18.45 Lichte muz. 19.00 Voor de kleuters.
19.05 Paris vous parle. 19.10 Gram. 20.00 Nieuws.
20.05 Amus.progr. 21.10 Quizprogr. 22.00 Liederen.
22.30 Nieuws, beursber. van New York en meded.
22.45 Journ. en staatsiebezoek van Z.M. Koning
Bhumibol en Koningin Sarikit van Thailand. 23.00
Lichte muz. 23.30 Licht progr. 23.55 24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Operamuziek. 12.15 Pianospel. (Om 12.30
Weerber.). 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Ka
mermuziek. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koersen. 16.06
Duitse les. 16.21 Gram. 16.30 Piano en ork. 17.00
Nieuws. 17.10 Pianorecital. 17.40 Boekbespr. 17.50
Voor de jeugd. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sport-
kron. 19.00 Nieuws. 19.40 Omr.ork. 19.50 Lezing.
20.00 Voordr. 20.30 Gram. 21.00 Omr.ork en solist.
22.00 Nieuws. 22.15 Kamermuz. 22.5523.00 Nws.
VOOR MAANDAG
NTS: 10.25plm. 11.15 Aankomst van de Ko
ning en Koningin van Thailand. 20.00 Journaal en
weeroverzicht. VARA: 20.20 Actueel progr. 20.30
Filmvenster. 20.55 Film. 21.20 Docum. Daarna:
NTS: Extra-journ. i.v.m. het bezoek van de Ko
ning en Koningin van Thailand. 22.20—23.10 Euro
visie: Galaconcert t.g.v. de Dag der Ver. Naties.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverz. 20.20 Docu
mentaire. 21.15 Eurovisie: Ork.conc. m.m.v. solist.
Daarna (plm. 22.00) Extra-journ. i.v.m. het. be
zoek van de Koning en Koningin van Thailand
Geref. Kerken
Beroepen te Leiderdorp A. Reen te Alk
maar.
Geref. Kerken
Beroepen te Londen P. Popma te Laren
(N.H.)
Het probleem van de hedendaagse vakbeweging in Nederland is niet zozeer de
recrutering van nieuwe leden als wel het tegengaan van de afval van oude leden. In
de huidige maatschappelijke situatie werken sterke tendenties die de belangstelling
van de leden voor vakbondszaken en de binding tussen leiding en leden in de vak
bond sterk verminderen. Een oplossing zou misschien liggen in het benaderen van
de problemen der leden in een meer persoonlijke sfeer die de leden het gevoel zou
geven „ook mee te tellen". Deze misschien niet nieuwe conclusies zijn neergelegd in
het rapport dat de Utrechtse wetenschappelijke hoofdambtenaar, drs. M. van de Vall,
in opdracht van het N.V.V. heeft uitgebracht. Het belang van het onderzoek, dat ruim
vijf jaar in beslag nam, ligt mogelijk ook niet in de conclusies, dan wel in de feiten
die het aan het licht bracht. Volgens de heer Van de Vall liggen achter het probleem
leiding en leden niet één maar drie vormen van non-participatie, waaronder moet
worden verstaan het niet deelnemen aan de organisatorische activiteit van de be
weging en de afwezigheid van werkelijke belangstelling.
In een vraaggesprek voor Radio Mos
kou heeft de Russische professor Niklai
Jeroezalimski, lid van de Sovjet-Akademie
van Wetenschappen, zaterdag verklaard
dat mikroskopische levensvormen van
buitenaardse oorsprong op aarde zijn aan
getroffen. Jeroezalimski, adjunct-directeur
van het Instituut voor microbiologie in de
Sovjet-Unie, zei dat het hier „thermofiele"
bacteriën betreft die bij zeer hoge tempe
raturen geleeft moeten hebben en dus wel
licht van de planeet Venus waar een
bijzonder hoge oppervlaktetemperatuur
heerst afkomstig zijn. Zij zouden vol
gens de Russische geleerde op aarde ge
arriveerd zijn in kosmisch stof van andere
hemellichamen. De hoogleraar zei, dat op
dezelfde wijze micro-organismen van Mars
en andere planeten op aarde kunnen „lan
den". Hij had de „Venusthermofielen"
in zijn laboratorium o.a. meer dan zestig
uur in water van honderd graden celsius
gekookt, zonder dat de bacteriën daar
schade van ondervonden. „Dit bracht ons
tot de onvermijdelijke conclusie, dat zij
niet van aardse oorsprong kunnen zijn,"
aldus de Sovjet-geleerde.
Vliegende schotelscongres
„De ster van Bethlehem was in werke
lijkheid een vliegende schotel, bemand met
mensen uit de ruimte." „Op aarde wonen
thans reeds meer dan 800.000 ruimte-men
sen." Deze en dergelijke uitspraken kon
men zondag vernemen op het congres
over „ongeïdentificeerde vliegende voor
werpen" dat het afgelopen weekend in
Wiesbaden wordt gehouden en waaraan
afgevaardigden uit twaalf landen deelne
men. Onder de congressisten ongeveer
duizend in totaal, bevonden zich verschil
lende Duitse studenten en geleerden.
Karl Viet, een plaatselijke uitgever, begon
de bijeenkomst met het verzoek om twee
minuten stilte voor meditatie „over onze
vrienden uit de ruimte, van wie wij weten
dat zij toekijken".
De electriciën Carl Aderson uit Fuller-
ton, Californië, zei dat er op aarde thans
meer dan 800.000 mensen uit de ruimte
wonen" onder wie enkele van 's werelds
grootste geleerden die hun kennis metzich
meegenomen hebben, maar vergeten zijn,
vanwaar zij zijn gekomen.
Anderson zegt dit vernomen te hebben
uit gesprekken met „Kumar", een man
uit de ruimte, die hij in 1945 ontmoette in
de Mahove-woestijn. En die in een vlie
gend voorwerp, ongeveer 30 meter breed
en zes meter hoog, landde.
De Duitse raketgeleerde Herman Oberth,
een vroegere medewerker van dr. Wern-
her von Braun, nam na Anderson het
woord om de principes van de voortbewe
ging van het ruimteschip uit te leggen.
De deelnemers aan het congres kwa
men uit de Verenigde Staten, Argentinië,
Frankrijk, Italië, Zwitserland, Nederland,
Luxemburg en de Scandinavische landen.
De eerste van de hier bedoelde vor
men van non-participatie is het geringe
bezoek aan de vergaderingen. De tweede
is het verloop van de leden en ten der
de zijn er de wilde stakingen. De heer
Van de Vall meent dat deze verschijnse
len nauw met elkaar zijn verwant. Onder
degenen die niet op de vergaderingen ver
schijnen komt ook het grootste ledenver
loop voor en tevens is het juist deze ca
tegorie die volgens Engelse gegevens het
meest toegankelijk is voor het avontuur
der wilde stakingen.
Ledenverloop en wilde stakingen zijn na
1948 sterk toegenomen.
In 1953 werden op de 100 inschrijvingen
in de bonden van het. NVV 74 afvoeringen
geteld. In 1954 steeg het aantal afvoeringen
tot 81 in 1955 tot 86, In 1957 en 1958 was
het aantal afvoeringen zelfs groter dan
het getal van de nieuwe leden.
Ongeveer 53 percent van de bondsleden
blijkt volledig weg te blijven van vergade
ringen en slechts twintig percent komt
tot regelmatig vergaderingsbezoek. De rest
staat daar naar organisatorische activiteit
ongeveer tussen in. Bij gebrek aan histo
risch cijfermateriaal is het de opsteller
van het rapport niet mogelijk geweest uit
te maken of hier ook sprake was van een
stijgend aantal wegblijvers, maar vast
staat, volgens hem, dat de rol van elk
lid, ook die van het leidinggevende, bin-
189190. Daar gingen ze dan, langs de beek. Het werd een verre reis, en het was
warm. Gelukkig hadden ze ook veel schaduw onder het groen, maar warm kregen
ze 't toch onder het lopen.
Pfff! blies Koen. Je kunt wel merken, dat 't zomer is.
Nou, antwoordde Pobbel. En je wordt aardig moe van het lopenZullen we
maar eens wat rusten?
Dat deden ze. Op een zacht plekje onder de planten zochten ze een beschaduwd
plekje uit, en daar zetten ze zich neer.
Vertaling: Margot Bakker
2)
De huizen zagen er warm en gastvrij uit,
en Valentines gedachten gingen al naar haar eigen
huis, Falzawn. Zij overwoog, hoe zij het vlugst, de haard
kon aanmaken en zij zou de gordijnen dadelijk maar
dichtschuiven. De autokachel begon al een behaaglijke
warmte te verspreiden.
Het betekende iets, een eigen huis te hebben. Het
was het waard geweest, de promotiekans die het zie
kenhuis haar aanbood aan te grijpen. Zo had zij de
leiding over de afdeling Eerste Hulp gekregen, in plaats
van elders haar geluk te beproeven. Het was de rit
op een koude avond als deze zelfs waard. En ook van
de gruwelijke moeilijkheden, waarmee zij had gewor
steld voor Nannie zich over haar ontfermde, had zij
eigenlijk nooit spijt gehad. Met Falzawn had zij im
mers een plek gekregen waar zij thuishoorde. Het le
ven bestond niet meer alleen uit haar werk. Rust,
moeilijk veroverd, had zij nu.
En moeilijk veroverd was deze rust zeker, bedacht
zij. Het leek wel alsof zij altijd voor een of ander
had moeten vechten sedert zij het besluit had geno
men medicijnen te gaan studeren. Zestien jaar was dat
al weer geleden.
„Dat is geen beroep voor een vrouw.
Als zij zieke mensen wil helpen waarom wordt zij
dan geen verpleegster?" zo had haar oom het gezegd,
de beroemde chirurg met zijn rode haar, die in de
adelstand was verheven. Hij was haar peetvader en
hij had geen moeite gespaard om haar vader over te
halen, haar geen medicijnen te laten studeren.
„Het kind is intelligent genoeg", was enkele jaren
later zijn enigszins verbaasd commentaar geweest,
„maar zij heeft wat veel fantasie voor het beroep"
Toen zij later afgestudeerd was en haar fantasie nog
altijd voldoende in bedwang had om een heel verdienste
lijk aankomend arts te blijken, was hij nog verbaasder
geweest. Maar met rust wilde hij haar nog steeds niet
laten. Hij schreef haar nu brieven, waarin hij het
steeds maar weer over de kansen had, die zij in Lon
den misliep. Hij liet doorschemeren dat zij haar gaven
verspilde. Hij was het met haar beslissing, te Lanrhyn
te blijven werken, lang niet eens geweest. Hij be
schouwde de plaats nauwelijks meer als een Engelse
gemeenschap en hij wilde zelfs geen poging doen om
te begrijpen, waai-om zij liever niet deelnam aan de
algemene jacht op baantjes in Londen. Zo was het nu
altijd met oom Johnny geweest, dacht zij spijtig. Zij
kon het hem nooit naar de zin maken.
De wind kreeg weer vat op haar wagen terwijl zij
gestadig de heuvel beklom. Zij kwam in een plotselinge
sneeuwvlaag terecht. Valentine schakelde de ruitenwis
ser in, die de sneeuw bijeenveegde tot een keurig
streepje onder ooghoogte, zodat zij er geen hinder meer
van had. Het sneeuwen hield dadelijk weer op en zij
zette de ruitenwisser af, terwijl zij tegelijk de weg
voor haar wielen aftuurde.
De wagen reed door bouwland, omheinde akkers, die
zich rondom stevig gebouwde boerderijtjes uitstrekten,
over het eerste terras van de steile heuvel van de stad
af. Aan haar rechterhand schoten de verschillende zij
wegen, die naar de inhammen langs de kust liepen, een
voor een voorbij. Voor haar uit begonnen de heidevel
den al en daarboven tekende zich de massale vorm af
van'een van de hoge heuvelketens, die het noordelijk
bastion van West Penwith kaï-akter geven.
De weg die zij moest volgen liep van de heuvels af.
Die kronkelde zich door de heidevelden, terug in de
richting van de zee. Want Falzawn stond nog geen
driehonderd meter van de lijn, waar de met heide en
varens begroeide bodem verontrustend plotseling over
ging in wat ijle lucht leek, maar wat in feite hoge
grauwe rots was, zo steil dat de wand pas zichtbaar
werd voor wie op de uiterste rand stond. De weg was
in werkelijkheid een oudere en minder rechtstreekse
verbinding tussen Lanrhyn en Land's End, maar slechts
weinig toeristen, met uitzondering van de bekwame
kaartlezers, vonden hem ooit, want hij was niet van
wegwijzers voorzien.
Een klein aantal huizen lag ordeloos langs de weg
verspreid, grotendeels bedrijfjes van boeren, die met
meer of minder succes een voortdurende strijd voerden
tegen de opdringende heide. Valentine kende haast alle
boeren, die binnen een afstand van haar huis woonden,
die te voet nog af te leggen was. Dat kwam van Nannie.
Nannie kende hen van de eerste tot de laatste. Zij was
met de vrouwen van de boeren bevriend geraakt en
wel in onwaarschijnlijk korte tijd.
Valentine vroeg zich af, of zij in haar huis had kun
nen blijven wonen als Nannie haar niet te hulp gekomen
was. Zij dacht aan de wanhopige moeilijkheden die zij
in het begin had moeten overwinnen. Het was een aan
eenschakeling geweest van afgrijselijkheden: stof, lek
kende plafonds, levensmiddelen die niet op tijd werden
bezorgd en slechte maaltijden, tot de brief van Nannie
werd bezorgd. „Kinderjuffrouw zijn is niet meer wat
het voor de oorlog was", stond erin. „Ze verlangen
tegenwoordig van je, dat je er de huishouding ook nog
bij doet. Ik denk er dan ook over maar huishoudster
te worden".
Deze droge opmerking was karakteristiek voor haar
en toen Nannie zelf een week later was verschenen,
als antwoord op een haastig door Valentine gepost aan
bod, bleek zij nog precies dezelfde te zijn, van wie
Valentine jaren geleden onder wederzijdse tranenstro
men afscheid had genomen. Alleen het mooie golvende
haar was in die tijd helemaal wit geworden Zij toonde
weldadig weinig schrik bij het zien van de toestand,
waarin het huis bij haar aankomst verkeerde. „Ach,
je hebt ook nooit den huishouding hoeven doen", zei zij,
„ik begrijp het best. En bovendien heb je je werk.
Een mens kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn".
Het duurde maar heel kort of er hingen gordijnen
voor de ramen, de plafonds hadden opgehouden te lek
ken, de leveranciers verschenen op tijd en de huishou
ding liep, zoals zij daarna altijd was blijven lopen, als
op rolletjes. En dat terwijl Nannie, altijd rustig aan
het werk, zich blijkbaar niet eens al te hard inspande,
's Avonds zat zij te naaien, maar zij was altijd tot
praten bereid en, als zij merkte dat Valentine moe was,
tot zwijgen eveneens. Voor zij kinderverzorgster werd
was zij in de verpleging geweest en zij had dan ook
belangstelling voor Valentines werk, terwijl zij er met
enige kennis van zaken over kon praten. Bovendien be
schikte zij over kennis van de meest onverwachte onder
werpen, zoals bijvoorbeeld de stamboom van vrijwel
elk lid van de koninklijke familie. Har gesprekken, vol
droge en ongecompliceerde humor, hadden altijd een
opwekkende invloed. En als zij niets zei was het nog
gezellig.
Na Nannies komst was er van mogelijke eenzaam
heid op Falzawn geen sprake meer geweest. Er ging
een grote troost uit van haar aanwezigheid, die door
het huis als het ware werd uitgeroepen. Zij liep nooit
in de weg, maar was ook nooit moeilijk te vinden.
Valentine was inmiddels bijna thuis en in het voor
bijgaan keek zij opzij naar het huis van haar naaste
buurman, dokter Deryk Moone, een van de huisartsen
op de plaats. Deryks wagen stond buiten en dus
moest hij thuis zijn, maar verder vei'telde het huis,
ondoorgrondelijker dan een mens ooit zou kunnen zijn,
haar niets. Er keek niemand uit het raam naar buiten.
Toen was zij de hoek al om en zag Falzwn even ver
derop grauw en duidelijk tegen een wolkenloze plek in
de lucht afsteken, alsof iemand een sepiatekening had
gemaakt en de achtergrond een kleurtje gegeven.
Er kwam een lach om haar mond. Het was heer
lijk, 's avonds thuis te komen. Het was zelfs heerlijk
's morgens weg te gaan, al sliep zij dan soms nog
half en al had zij heel wat later kunnen opstaan als
zij haar intrek in de artsenvleugel had genomen. Fal-
zwan gaf haar leven karakter. De dagen volgden el
kaar op als de patiënten en zij werden op hun beurt
geholpen, de een na de ander, op ordelijke wijze.
Zo ging het met de dagen, 's Morgens verliet zij
haar huis. 's Avonds kwam zij er terug.
HOOFDSTUK II
De wind loeide over de rotsen en besprong Falzawn
in hevige vlagen. Het huis leek onder het geweld van
de aanvallen te trillen, terwijl er wat hagel, sneeuw
of regen tegen de rinkelende ruiten werd gejaagd.
Valentine genoot er eigenlijk van. Het kleine huis,
dat niet minder stevig dan elke rots op het kleine
open terrein stond, had iets van een vesting. Het was
op solide fundamenten in de harde bodem gebouwd.
(Wordt vervolgd)
nen de bond kwalitatief sterk is gedaald.
„Het interesseert me niet meer"
Door het steeds ingewikkelder worden
van de problemen waarmede de vakbond
wordt geconfronteerd, de hiermee samen
hangende centralisering, heeft het gewone
lid minder deel aan het eigenlijk beleid.
Stijging van het ledenverloop en de wil
de stakingen wijzen uit dat ook de rol
van de vakbondsleider, wat betreft zijn
invloed naar beneden, als vormer en lei
der der opinie van de leden, is afgeno
men. Voor de huidige situatie is typerend
de uitspraak van een metaalbewerker, die
na 'n 24-jarig lidmaatschap voor zijn bond
bedankte: „Het interesseert me niet veel
meer. Vroeger deed iedereen aan zoiets
mee. Dan werd er actie gevoerd, dan wer
den er vergaderingen belegd en kon ieder
daar zijn mening uiten. Tegenwoordig lees
je in het bondsblad wat er precies gedaan
is. I k heb er lang over nagedacht, maar
ik ben er toch uitgegaan."
Deze arbeider had eertijds in zijn werk
voor zijn organisatie een stuk levensver
vulling gevonden die in de maatschappij
van heden verloren is gegaan. Het is dui
delijk dat we hier te doen hebben met de
gevolgen van enerzijds het ingewikkelder
worden van de maatschappelijke struc
tuur, waardoor een werkelijk opgaan in de
maatschappelijke organisaties veel moei
lijker is geworden. De veranderingen in de
maatschappelijke verhoudingen hebben er
ondermeer toe geleid dat vele vroegere
belangentegenstellingen ingewikkelder zijn
geworden, waardoor zij niet meer zoals
vroeger kunnen worden uitgedrukt in voor
ieder begrijpelijke, vaak nog met emotie
geladen leuzen en termen. Voor een hel
der inzicht in de huidige problemen van
het beleid der vakorganisaties, waarin
vaak een groot stuk algemeen maatschap
pelijk belang is verdisconteerd, zijn in de
ze tijd veelal intelligentie, geschoold den
ken en kennis onontbeerlijk. Ook voor een
goed begrip van het. hedendaagse gecom
pliceerde maatschappelijke apparaat zijn
studie en scholing vereist. De hiertoe no
dige belangstelling en inspanning kan de
meerderheid der vakbondsleden niet of
niet voldoende opbrengen. Hier ligt de
kiem voor de groei van misverstand tus
sen leiding en leden van de vakorganisa
ties.
Handarbeiders niet op de hoogte
Uit het onderzoek dat aan het rapport
van de VALL voorafging, bleek dan ook
dat de handarbeiders in aanzienlijk minde
re mate waren ingevoerd in de proble
men van de vakbeweging dan de hoofd
arbeiders. Op vragen als: Weet u waar
om de vakbeweging bedrijfstakgewi.ize
georganiseerd wordt? Weet u wat het
standpunt van het NVV was bij het losla
ten van de geleide politiek? Zou u kunnen
zeggen wat P.B.O. betekent? haalden de
hoofdarbeiders een aanzienlijk hogere sco
re.
De statistieken uit het rapport van de
heer Van de Vall geven aan dat in het
Rotterdamse NVV in de onbezoldigde be
stuursfuncties het precentage hoofdarbei
ders toeneemt naarmate de functie hoger
ligt. In de lagere functies vond hij bij een
enquête 65 percent handarbeiders en 31
percent hoofdarbeiders. In de middenfunc
ties waren deze percentages 62 en 35 per
cent. In de hogere onbezoldigde bestuurs
functies bezetten de handarbeiders 41 per
cent van de posten, tegen de hoofdarbei
ders 56 percent.
Het rapport van drs. Van de Vall wordt
op 25 en 26 oktober aanstaande behandeld.
In een braintrust van ongeveer 120 kader
leden van het NVV op het Evert Kupers-
oord in Amersfoort.
Aan het opstellen van het rapport gin
gen drie enquêtes vooraf, ten eerste een
enquête onder 20.000 NVV-leden in Rotter
dam, ten tweede een ondervraging van in
totaal 400 leden en oud-leden van de han
dels- en kantoor bediendenbond „Mercu-
rius" en de ANMB in Utrecht. Van elk
dezer laatste organisaties werden 100 le
den en 100 oud-leden geënquêteerd. Ten
derde vond nog een zogenaamd motivatie-
onderzoek plaats onder 120 nieuwe leden
van het NVV in Utrecht, verdeeld over
alle aangesloten bonden.
Dat Nederlands grootste vakorganisatie
het nuttig heeft geoordeeld opdracht tot
een dergelijke studie te geven en het be
lang dat het NVV hecht aan de behande
ling van dit rapport, bewijzen wel hoezeer
het probleem „Leiding en leden" de na
oorlogse vakbeweging heeft aangeraakt.
In dit verband zij vermeld dat een soort
gelijk onderzoek door het Sociologisch In
stituut van het Convent der Christelijke
Sociale Organisaties bij de Christelijke
Bouwbedrijfsbond en de Christelijke Lan
arbeidersbond op dezelfde problemen
stuitte.
Betrokken bij relletjes
De Amsterdamse politieagent J. van der
M., die betrokken is geweest bij de rel
met de journalist B. Brake] en nadien bij
een conflict met de vrachtautochauffeur A.
Boots, is door de hoofdcommissaris van
politie overgeplaatst van de straatdienst
van het bureau Warmoesstraat naar de
administratieve afdeling van de recherche.
Agent Van der M. deed de eerste maal
van zich spreken op 3 juli toen hij op de
O.Z. Achterburgwal, waar de heer Brakel
door een hotelhouder en de onderwereld
figuur „Utrechtse Appie" was mishandeld,
zich op onheuse wijze had uitgelaten tegen
het slachtoffer en tegen twee andere ver
slaggevers.
De drie journalisten dienden daarop een
klacht in. De hoofdcommissaris zei nadien,
geen termen aanwezig te achten om maat
regelen tegen de agent te nemen.
Op 21 juli raakte agent Van der M., die
toen het verkeer regelde bij de ingang van
de Haarlemmerstraat, slaags met de chauf
feur Boots. Deze diende een klacht in we
gens mishandeling. Het gerechtelijk voor
onderzoek in verband met deze zaak is nog
gaande.
Op het hoofdbureau werd meegedeeld
dat de overplaatsing van agent Van der
M. een psychische achtergrond heeft.
