Zoon van miljardair-oplichter
als vagebond opgepikt
PANDA EN DE MEESTER*VODDENRAPER
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Ondergrondse parkeer
garage in Hyde Park
Temperatuurinversie spiegelt soms zelfs
uit Rusland beelden op ons scherm
Televisie schaadt het
amateurtoneel ernstig
^Hoe is het ontstaan?"^
V..
9
De radio geeft woensdag
T elevisie programma
Belgische vertaalprijs
voor Hugo Claus
DIT IS DE OORZAAK
Voorlopige samenwerking
tussen „D.I.U." en
Herman Heijermans
Kerkelijk nieuws
ONS VERVOLGVERHAAL DOOR
RUTH ASPINALL
DC-8-stewardessen in
babydoll (onder uniform)?
Dit woord: KORTOM
WOENSDAG 2 NOVEMBER 1960
12. „Hier woont gene ..ahem..ouwe Som
mie.'" sprak de bediende kil. „En aan de
deur wordt niet gekocht!" „Opzij, vogel
verschrikker!" zei het oudje, de huisknecht
uit de weg schuivend. „Ik kwam hier da
gelijks over de vloer, toen jij nog in de
luiers lag, weet je! Je hoeft me dus niets
wijs te maken." Daarop draafde hij de
lange gang in, de bediende sprakeloos ach
terlatend. Panda volgde hem ongerust.
„Stel je voor, dat we ons vergissen en dat
die Sammie hier echt niet woont dacht
hij, „dan krijgen we vast moeilijkheden"
Maar het oudje scheen erg zeker van zijn
zaak. Sammieouwe duitendief, waar zit
je?!" schalde zijn stem door de gang. „Ik
ben het, Davicl, de voddenman, weet je!"
Onderzoekend keek hij rond en opende een
deur. Daarachter keek een deftig heer ge
prikkeld op uit zijn beursberichten. „Jo-
han! Wat heeft dit te betekenen?" vroeg
hij de bediende. „Wat moet deze morsige
oude hier?" „Morsige oude?" riep opa
gebelgd. „Zeg eens, jij hebt wel veel bab
bels gekregen, sinds ik je voor het laatst
zag! Want ik ken je wel! Jij bent Roel-
tje Sammies knulletje! Weet je, je hebt
nog steeds dat malle eierhoofd van vroe
ger!"
Een buitenscène uit de „Drie Stuivers
Opera", welke hedenavond door de
VARA op het beeldscherm wordt ge
bracht. De regie heeft Willy van Hemert.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Wa-
lerslanden. 9.40 NCRV: 10.00 Gram. 10.15 Morgen
dienst. 10.45 Gram. KRO: 11.00 Voor de zieken.
11.45 Gewijde muz. 12.00 Middagklok - noodklok.
12.03 Gram. 12.25 Wij van het land. praatje. 12.35
Land- en tuinbouwmeded. 12.38 Gram. 12.50 Act.
13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Pianospel.
13.40 Lichte muz. NCRV: 14.00 Theaterork. en sol.
14.30 Kamerork. 15.20 Engelse volksliedjes. 15.50
Gram. 16.00 Verkenningen in de Bijbel. 16.20 Ka
mermuziek. 16.50 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.25
Gram. 17.40 Beursberichten. 17.45 Promenade-ork.
18.15 Sportrubr. 18.30 Meisjeskoor. 18.50 Sociaal
perspectief. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de
man af. praatje. 1.9.15 Gram. 19.30 Radiokrant.
19.50 Polit. lezing. 20.00 Gevar. progr. 21.30 Orgel-
conc. 22.00 Periodiekenparade. 22.10 Vocaal ens
en orgel. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondoverdenking.
22.55 Boekbespr. 23.00 Zangrecital. 23.25 Gram
23.30 Paranormale geneeskunde, lezing. 23.55—
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Voor de vrouw. 11.15
Gram. 11.45 Over noten, nootjes en nog wat, praat
je. 12.00 Zang en piano. 12.20 Gram. 12.30 Land
en tuinb.meded. 12.33 Lichte muz. 13.00 Nieuws.
13.15 Meded. of gram. 13.20 Lichte muziek. 13.55
Beursber. 14.00 Sopraan en piano. 14.30 Voor de
vrouw. 15.05 Metropole-ork. 15.25 Voordr. 15.45
Blaastrio. 16.15 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.30
Jazzmuz. 18.00 Nieuws. 18.15 Voordr. 18.30 Lichte
muz. 18.45 Sportpraatje. 18.55 Gesproken brief.
19.00 Voor de kinderen. 19.05 Gevar. progr. 20.00
Nieuws. 20.05 Gram. 20.15 Concertgebouw-orkest
en solist.. (In de pauze om plm. 21.3021.55 De
toekomst van het ongeloof, gedachtenwisseling).
22.30 Nieuws, beursber. van New York en medéd.
22.45 Journaal. 23.00 Sportact. 23.10 Nieuwe gram.
23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.ork. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 12.50
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muziek. 14.00
Schoolradio. 16.00 Koersen. 16.06 Franse les. 16.21
Gram. 17.00 Nieuws. 17.15 Voor de kinderen. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws.
13.40 Gram. 19.50 Polit. lezing. 20.00 Hoorsp. 21.00
Gevar. muz. 21.30 Lichte muz. 22.00 Nieuws. 22.15
Radio-universiteit. 22.50—23.00 Nieuws.
VOOR. WOENSDAG
NTS: 17.00 Jeugdjournaal. KRO: 17.10 en 17.20
Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en weer-
overz. VARA: 20.20 Actueel progr. 20.35 Docu
mentaire. 20.55 Inleiding tot de.. 21.00 Dreigro-
schenopern.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journaal. KRO: 20.20 Documentaire.
2.30 Gesprekken. 21.00 De donkere kant van de
aarde, TV-spel.
Een jury bestaande uit Emile Langui,
Karei Jonckheere, R. Foncke, F. Closset en
R. Guiette heeft de Koopal Prijs 1958-1959
voor de beste vertaling in het Nederlands
toegekend aan Hugo Claus voor zijn ver
taling van „Onder het Melkwoud" van Dy
lan Thomas.
(Van onze correspondent)
LONDEN Londen krijgt zijn eerste
ondergrondse autoparkeerplaats in Hyde
Park, die om te beginnen plaats zal bieden
aan ruim duizend auto's. Dit werd dinsdag
in de Troonrede aangekondigd. Later zal
de ondergrondse garage, die uit twee ver
diepingen zal bestaan, wellicht worden uit
gebreid om zes- a zevenduizend wagens te
kunnen herbergen. Iiyde Park is, zoals
alle grote Londense parken in het cen
trum, koninklijk bezit. Het is voor de eer
ste maal dat tot het kroondomein behorend
land in pacht wordt afgestaan aan parti
culieren. De ondergrondse parkeerplaats
zal door een groot garagebedrijf worden
geëxploiteerd. De kosten van stalling zul
len voor een periode van twee uur waar
schijnlijk 2 shilling iets meer dan een
gulden bedragen. Langer parkeren
wordt natuurlijk aanzienlijk duurder. Voor
1 shilling kan men thans reeds bij een
van de vele honderden parkeermeters
waarmee het centrum bezaaid is, maxi
maal twee uur parkeren. De ondergrondse
parkeerruimte komt in de buurt van Mar
ble Arch namelijk onder de enorme speel
weide welke soms als paradeplaats dienst
doet, niet ver van de beroemde „sprekers-
hoek". De verzekering is gegeven dat het
natuurschoon niet zal worden aangetast.
Er zal echter plaats moeten komen voor
een aantal ventilatieinrichtingen, voor
10-12 ingangen en waarschijnlijk 20 uit-
NORMAAL VERLOOP VAN EEN TELEVISIEGOLF
JelevisiegolF]
VERLOOP VAN EEN TELEVISIEGOLF &J EEN
TEMPERATUURINVERSIE
|Temperohiurinversie{
Vol trots staan soms ettelijke tele-
visiebezitters in ons land bij hun
toestel, als zij daarop beelden ont
vangen diz kennelijk van héél ver
komen. Het doet de bezitter van het
toestel goed, te zien dat zijn apparaat
tol zulk een voortreffelijke prestatie
in slaat is, dat het soms verre Duitse
of Franse zenders „haalt". Een enkele
maal zelfs nog verder, tot Italiaanse
en Russische zenders toe. Nu moeten
wij deze trotse eigenaars echter even
licht teleurstellen, want deze ont
vangst van verre zenders wordt niet
veroorzaakt door hun toestel, hoe
goed dit ook is, maar door een ver
schijnsel in onze dampkring dat de
wetenschap „temperatuur inversies"
noemt. Inplaats van met een fraaie
regelmaat te dalen, gaat de tempe
ratuur in een inversie zich te buiten
aan een plotselinge stijging. Dan
ontstaat er meestal een soort „kus
sen" van warmere lucht in een om
geving van koudere lucht. Het is nu
dit „kussen" dat er de oorzaak van
is dat duizenden televisiebezitters
op een avond verheugd opspringen
als zij plotseling ontdekken dat zij
mysterieuze televisiestations ont
vangen, van verre streken. De oor
zaak is dus niet het apparaat maar de temperatuurinversie plusde televisie-
golven van de zender.
Televisiegolven planten zich rechtlijnig door de dampkring voort. Onze aarde is
echter een bol, dus op een bepaald moment gaat de televisiegolf „op reis" de ruimte
in, omdat de aarde nu eenmaal rond is. Is er nu toevallig een temperatuurinversie
aanwezig op de „reisroute" van de televisiegolf, dan werkt deze temperatuurinversie
als een „spiegel" en wordt de televisiegolf naa,r de aarde teruggekaatst, zie tekening.
Op deze wijze kunnen televisiegolven dus soms zeer grote afstanden afleggen over
de aarde, omdat de gebieden van een temperatuurinversie soms zeer groot en hoog
liggen. De omvang en de hoogte van de temperatuurinversie is dan ook van het
grootste belang voor de ontvangst van de verre televisiebeelden.
Tetevisiegöif]
Zender]
Het is een algemeen bekend feit, dat vele
amateurtoneelverenigingen tegenwoordig
te kampen hebben met ernstige finan
ciële moeilijkheden, omdat de nog steeds
toenemende populariteit van het medium
televisie het aantal donateurs soms in
onrustbarende mate doet afnemen. Bij de
Haarlemse toneelverenigingen „Door In
spanning Uitspanning" en „Herman
Heijermans" heeft deze terugloop de
laatste maanden zelfs een zodanige vorm
aangenomen, dat geen van beiden meer
in staat was een toneeluitvoering te fi
nancieren.
De besturen van deze verenigingen zijn
daarop met elkaar in overleg getreden,
waarbij werd besloten de eerstvolgende
voorstelling gezamenlijk te verzorgen. De
ze toneelavond is vastgesteld op maandag
6 februari, te geven in de tuinzaal van
het Concertgebouw. Onder regie van de
heer A. Toornend wordt dan opgevoerd
„Gieren op 't veilig nest", komische thril
ler in drie bedrijven door Harold Mc.
Pherson, in de Nederlandse bewerking
van mr. H. M. Planten. De diverse rollen
worden door de leden van beide vereni
gingen gespeeld, voor welke voorstelling
haar donateurs normaal toegang wordt
verleend. Er is echter geen sprake van
een fusie, doch alleen van een tijdelijke
samenwerking. Deze zal worden gestaakt,
zodra beide besturen van oordeel zijn, dat
hun vereniging de werkzaamheden weer
geheel zelfstandig kan voortzetten.
gangen. De kosten van de parkeergarage
met een maximale capaciteit van 6 a
7000 wagens worden op zeventig- a
tachtig miljoen gulden geschat. Het gehele
plan zal door particuliere firma's' worden
uitgevoerd. Een grote verkeersverbetering
is een andere in de Troonrede aangekon
digde maatregel, namelijk die tot reorga
nisatie van de hopeloos verouderde groen
temarkt van Covent Garden, achter de
Strand, waar enorme vrachtwagens de
hele dag in de nauwste straatjes hun pro-
dukten moeten laden en lossen. Voor de
Engelse tuinbouw zal een verbeterd Co-
vent Garden belangrijke baten afwerpen
alsook voor de Nederlandse groente-export
die merendeels in dit warnet van straat
jes en slopjes wordt verhandeld.
Rem. Broederschap
Benoemd als medewerker te Oosterbeek
S. Vuyk, proponent te Leiden.
205206. Zo was het dus besloten: Koen, Linnie en Pobbel zouden bij de Poetels
komen wonen. Ze waren er allemaal even blij mee: de Poetels en ons drietal.
De volgende dag begonnen ze met het maken van de meubeltjes: Koen en Pobbel
geholpen door de Poetels. In het witte gebouw kwamen er drie kamertjes bij; daar
was nog wel plaats voor.
We zijn erg blij, dat we bij jullie kunnen blijven! zeiden ze tegen Kipang.
En wij zijn blij, dat jullie bij ons wilt zijn! lachte Kipang vrolijk.
(Van onze correspondent)
PARIJS De man met de vervuilde
lange baard, de drankoogjes en de gebo
gen gestalte, die met zijn 34 jaren niette
min bijna een grijsaard geleek, lachte
gelaten en met een vleugje van dankbaar
heid toen een dezer dagen een rechter in
Bordeaux hem naar de psychiater verwees
en hem ondertussen onderdak en onder
houd in de gevangenis in het vooruitzicht
stelde. Hij, de „clochard", die al twee
jaren de vuilnisbakken van de rijke wijn
stad had afgestroopt en 's nachts geen dak
meer had boven het verlopen hoofd, zal nu
voor de naaste toekomst tenminste weer
van de directe zorgen voor zijn minimale
levensbehoften worden verschoond.
Een rechtbankscène zoals die zich in Frank
rijk haast dagelijks afspeelt. Het bijzondere
was dan ook slechts dat deze vagebond de
naam droeg van een der rijkste mannen
die Frankrijk deze eeuw heeft gekend, de
miljardair-oplichter Stavisky, wiens bloed
eigen zoon hij is.
Miljardenschandaal
Alexandre Stavisky, een Russische emi
grant die in 1925 zijn entrée maakte in
Parijs als danser, was in de dertiger ja
ren het middelpunt en de oorzaak van een
der spectaculairste politiek-financiële
schandalen die de niettemin zo bewogen
geschiedenis der Derde Republiek had
meegemaakt. Stavisky vond een geniaal
middel om met vervalste waardepapieren
die hij niettemin door gemeentelijke bank
instellingen liet dekken, in vier jaar tijds
het onvoorstelbare fortuin van een mil
jard toenmalige Franse franken te verga
ren.
In 1934 kwamen zijn malversaties aan
het licht waardoor twee Kamerleden, een
Senator, een Generaal en tientallen hoog
geplaatste zakenlieden, industriëlen en
ambtenaren zwaar werden gecompromit-
SCHIPBREUK
Vertaling.- Margot Bakker
10)
Valentine bleef doodstil zitten, maar zijn hand legde
zij op de deken terug. Het bewustzijn was een ogenblik
vaag teruggekeerd, maar nu was het weer Verdwenen.
Hij ontglipte haar, voelde zij, juist terwijl zij gemeend
had dat hij wakker wilde worden. Lange tijd, een uur
misschien wel, bleef zij zo zitten en toen begon de
patiënt weer te praten. Zijn stem klonk nu vaster en
verbijsterd hoorde zij, dat hij Duits sprak.
Het speet haar op dat ogenblik dat zij niet ijveriger
gestudeerd had of vroeger was begonnen en dat zij
niet over iemand had beschikt met wie zij Duits kon
spreken. Nu kon zij niet eens verstaan wat hij zei en
zij werd onrustig toen de ene zin vloeiend en met het
grootste gemak op de andere volgde. Zij had zonder
meer aangenomen, dat hij een Engelsman was, maar
dat hoefde natuurlijk niet. Hij kon Zwitser of Oosten
rijker zijn; Duitser leek haar niet waarschijnlijk, want
hij sprak niet met het accent, dat zij zich moeizaam
eigen probeerde te maken. Dat gezicht met de hoge
jukbeenderen kon tot vele nationaliteiten behoren
typisch Engels was het in elk geval niet. Zij boog
zich nog verder voorover, alsof zij bij geringere afstand
meer zou kunnen verstaan. Maar zij verstond hem niet
en soms haperde zijn stem ook, tot zij een woord op
ving dat zi;, kende: durstig. Hij had dorst! Vlug stond
zij op en liep de kamer door om een glas water voor
hem te halen.
Hij zei in het geheel niets meer toen zij met het
water terugkwam, maar hij was nog bij bewustzijn.
Zij tilde hem voorzichtig op en bracht het glas tot aan
zijn lippen. Ogenblikkelijk kwam er een onverwacht
sterke hand van onder de dekens te voorschijn en trok
het glas van zijn mond weg. Zij voelde zijn lichaam
plotseling verstrakken, alsof hij haar wantrouwde. Zij
zei: „Het is wel goed, Paul".
Daarna dronk hij. Zij legde hem weer neer en maakte
voorzichtig zijn vingers los om haar hand met het glas
te bevrijden.
„Laat nu los", zei zij zacht en de vingers ontspanden
zich.
„Ik laat me niet bedriegen al spreek je Engels, zie
je", zei hij.
Zij staarde hem verbluft aan, niet omdat hij zo'n
onaangename opmerking maakte, maar omdat hij bij
nader inzien toch een Engelsman bleek te zijn. Maar
dadelijk daarop begon hij weer in het Duits te praten,
nu langzaam en nadrukkelijk, alsof hij haar iets uit
legde. Tenslotte meende zij Te begrijpen dat hij lag te
vloeken.
Valentine zette het glas op het tafeltje naast het bed
en ging weer gemakkelijk zitten. Luisteren deed zij
nauwelijks. Dat had geen zin, zij kon hem toch niet
verstaan en wat hinderde dat ook? Patiënten die nog
maar half bij bewustzijn waren lagen vaak in zichzelf
te praten en zelfs in een bekende taal was er meestal
geen touw aan vast te knopen. Zij waren in de war,
haalden verleden en heden dooreen en wat zij zeiden
was van geen enkel belang. Het voornaamste was, dat
hij weer bij kennis kwam en niet opnieuw het bewust
zijn had verloren. Het was een stap in de goede richting
en die had hij kranig gedaan.
Toch vroeg zij zich af in welke tijd van zijn verleden
hij Duits had moeten spreken. Was hij misschien bezig
herinneringen van veertien tot vijftien jaar geleden op
te halen, zoals zij in de loop van de avond een paar
maal had gedaan? Was hij in de oorlog geweest? Had
hij mogelijk in een kamp gezeten?
Zij vroeg zich ook af wat hij nu was. Behalve zijn
naam en zijn adres wisten zij weinig meer van hem af
dan van een aantal slachtoffers van de schipbreuk, die
in het ziekenhuis waren opgenomen. Deryk had zijn
portefeuille gevonden, waarin wat geld en zijn rijbewijs
aanwezig bleek te zijn. Op het rijbewijs stond, behalve
zijn naam, een adres. Het leek een flat in Londen te
zijn, maar veel meer waren zij niet aan de weet ge
komen. In een andere zak hadden zij een zilveren siga
rettenkoker met het monogram P.C. ontdekt, maar zon
der inscriptie. Dat was alles geweest, behalve de ge
bruikelijke voorwerpen, die men gewoonlijk in zakken
aantreft: een aansteker, niet eens van een monogram
voorzien, een doosje lucifers, waarschijnlijk voor het
geval dat de aansteker weigerde en een huissleutel.
Ook de koffer had niets bevat dan de normale benodigd
heden voor een nacht buitenshuis, met uitzondering van
een stenografie-blocnote. Dat was alles. Deryk had nog
geprobeerd het nummer van de Londense flat aan de
lijn te krijgen, maar er was niet opgenomen.
Meer wist zij dus niet. Paul Cleeve was misschien
journalist, het viel niet te zeggen.
„Wie ben jij?" vroeg de man in het bed onverwacht.
Valentine keek op en boog zich naar hem toe.
Ik ben Valentine", zei zij zacht.
„Valentine Manning". Zij kreeg niet de indruk dat hij
aandacht aan haar antwoord schonk. Zijn ogen waren
niet eens meer open, maar zij verdacht hem ervan dat
hij van onder opzettelijk gesloten oogleden naar haar
lag te kijken. Zij had graag willen weten welke kleur
zijn ogen hadden. Gezien zijn teint, het vaalblonde haai
en de donkere wimpers en wenkbrauwen konden zij
haast elke kleur hebben: blauw, bruin of grijs. Maar
waarschijnlijk, dacht zij, zouden het van die heel licht
bruine ogen zijn, met groene en grijze vlekken erin.
Op de gang klonken voetstappen en Nannie kwam
binnen.
Paul Cleeve kneep zijn ogen vliegensvlug stijf dicht,
maar Nannie kon hij niet om de tuin leiden.
„Hij is aardig opkgeknapt", zei zij. Zij had er even goed
aan kunnen toevoegen: „Vanzelfsprekend". Nannie was
oud genoeg en lang genoeg verpleegster geweest om te
weten, dat mensen soms stierven, ongeacht de moeite
die er werd gedaan om hen in leven te houden. Maar
zij was ook heel wat jaren Valentines kindermeisje ge
weest. En daarom vond zij het bijna vanzelfsprekend,
dat Valentines patiënten een betere kans op herstel
hadden dan die van elke andere arts.
„Ik geloof het ook", zei Valentine. De patiënt leek
zijn hand te willen wegtrekken toen zij haar vingers om
zijn pols legde en de trager en krachtiger geworden
slagen telde.
„Jij moet nu naar bed gaan" zei Nannie. Zij was
aangekleed, zag Valentine, en blijkbaar rekende zij erop
het laatste deel van de nacht bij de patiënt te blijven
waken. „Als je nog langer opblijft zul je morgen je werk
niet kunnen doen". Haar stem klonk gedempt, alsof zij
de patiënt niet wilde storen, maar er lag een klank van
gezag in, en Valentine herinnerde zich, hoe dikwijls zij
als kind door diezelfde stem naar bed was gestuurd.
„Ik ben alweer uitgerust", ging Nannie verder. „Ik heb
een poosje geslapen en ik heb het morgen lang niet zo
druk als jij". Daarna gluurde zij naar het bed. „Ik zal
goed op hem letten", zei zij, „en als er iets bijzonders is
zal ik je roepen. Je kunt erop rekenen dat mij niets
ontgaat".
Er viel op te rekenen dat er Nannie niets ontging.
„Dus als het nodig is maak je me wakker?"
„Als het nodig is, ja. Dat beloof ik je".
„Gaan jullie allebei maar weg", zei Paul Cleeve.
Valentine glimlachte. Zij legde haar hand op Nannies
arm en zei: „Welterusten".
In haar eigen kamer voelde zij opeens hoe moe zij
was. Zij was dankbaar haar kleren te kunnen uittrek
ken, ofschoon zelfs dat haar enige zelfoverwinning kost
te. Zij was blij het licht te kunnen uitdraaien en onder
de dekens te kruipen. De kruik was blijkbaar juist ge
vuld en kokend heet.
Beelden warrelden dooreen achter haar gesloten oog
leden. Een schip liep op de rotsen in een kokende zee.
Er flitsten krachtige koplampen, voor de botsing kwam.
Deryks ogen. staalgrijs, keken haar smekend en vol
liefde aan. Elisabeths ogen keken anders, oprecht ge
schrokken, angstig. Nog weer anders waren de grote
lichtbruine ogen van de jongen, die op raadselachtige
wijze was verdwenen. De ogen van Paul Cleeve glin
sterden onder de opzettelijk gesloten oogleden. Welke
kleur zouden die hebben? Toen werden haar gedachten
vaag.
HOOFDSTUK V.
De dag leek volledig uit vragen en antwoorden te
bestaan. Zij trachtte de vragen duidelijk en beknopt te
beantwoorden, alsof zij een examen aflegde, zij trachtte
ze vriendelijk te beantwoorden, of beheerst, als zij zelf
op het punt stond haar geduld te verliezen doordat haar
hoofd bonkte en haar ogen bijna dichtvielen van gebrek
aan slaap.
(Wordt vervolgd)
teerd. Enkele dagen later, op 6 februari
van dat jaar, vormde het Stavisky-schan-
daal een der voornaamste medeoorzaken
van een botsing tussen politieke tegenstan
ders op de Place de la Concorde voor het
parlementsgebouw die de Derde Repu
bliek even op haar grondvesten deden
wankelen en waardoor de binnenlandse
staatkunde een geheel nieuwe wending
zou nemen. Stavisky pleegde korte tijd
later in een chalet in Chamonix zelfmoord
en liet vrouw en twee kinderen zonder
één centime achter.
Rolls Roycc met orchideeën
De clochard van Bordeaux was tien jaar
eerder geboren als buitenechtelijk kind
van Stavisky, die toen op het hoogtepunt
van zijn Parijse rijkdom en glorie stond,
en een der mooiste mannquins van het
modehuis Chanel met wie hij later trouw
de. Van zijn vroege jeugd, toen hij in een
Rolls Royce versierd met witte orchideeën
langs de boulevards van de Rivièra werd
gereden, herinnert Claude Stavisky zich al,
lang niets'méerJ Öp'zfjn "veertiende jaar-
moest hij in een gesticht voor zwakzinni
gen worden opgenomen, waar hij elf jaar
gebleven is. Zijn moeder en zijn zuster
vertrokken na de zelfmoord van Stavisky
naar Amerika waar zij jarenlang met fi
gurantenrolletjes het leven rekten. Me
vrouw Stavisky zou zich nu en nog steeds
in de bitterste armoede, weer in Parijs be
vinden. Claude Stavisky, de zoon, heeft
sinds zijn 25ste jaar verscheidene obscure
baantjes gehad en is tenslotte afgezakt tot
de staat van vagebond. Hij zal nu wel
weer in een gesticht worden geplaatst en
dit als een welkome uitkomst begroeten.
De nieuwe snelle DC-8 straalvliegtuigen
mogen dan (speciaal bij het trainen) het
leven en vooral het slapen van de Am
sterdammers bemoeilijken, het werk van
de K.L.M.-bemanningen, die er regelma
tig mee heen en weer naar New York
vliegen, is er ook niet gemakkelijker op
geworden.
Zij vertrekken bijvoorbeeld woensdag
middag om half drie van Schiphol en ko
men ongeveer 7 uur later in Amerika aan.
Dan is het daar echter nog middag. De
volgende middag keren ze naar Nederland
terug en hoewel ze dan ook maar 7 uur
vliegen is de nacht al voorbij als ze om
half negen vrijdagochtend weer op Schip
hol staan.
De bemanningen moeten dus een groot
acclimatisatié-vermogen hebben. Daar er
tijdens het korte oponthoud in New York
nog veel tijd verstrijkt voor zij van het
vliegveld naar hun hotel in de stad kunnen
rijden en de terugrit de volgende ochtend
opnieuw enkele uren in beslag neemt,
blijft er maar ternauwernood tijd over om
voldoende te slapen.
De stewardessen, die voor hun toilet
meer tijd nodig hebben dan hun manlijke
collega's, denken met weemoed terug aan
de goede „oude" tijd toen de vliegtuigen
twee dagen in New York bleven staan
voor zij terugvlogen. Ze willen thans zo
efficiënt mogelijk gaan werken. Een dui
delijke illustratie daarvan kan men aan
treffen in een korte vetgedrukte wenk,
opgenomen in hun maandblad „Kolibrie".
Het luidt: „Trek in de DC-8 je baby-doll
aan onder je uniform, dan hoef je geen
bagage te sjouwen en het spaart je tijd."
Kortom is een bijwoord dat eigenlijk
betekent: met een korte bocht afbui
gend, langs de kortste weg afslaand.
In een oude beschrijving van de stad
Amsterdam leest men: „Rijdende de
Lijtse straet langs, het Coninxplijn
over, de Calverstraet door tot op den
Dam, slaende c o r t o m nae den Vij
gendam." Figuurlijk gebruikt betekent
kortom: met weinig woorden (men zou
kunnen zeggen: langs de kortste weg)
tot de zaak komende, dus: om kort te
gaan, om het kort te zeggen. Men be
zigt het woord, wanneer men een sa
menvatting wil geven van wat men te
voren in den brede heeft uiteengezet.
