tutoua
OOG IN OOG MET SENATOR KENNEDY
Momentopname van een
verkiezingsveldtocht
Eyskens verwacht critiek op
bezuinigingsprogramma
Qïï ereldnieuws
Uittocht van Cuba
3
0p de
CQraatótoei
Enkele vragen
Belangrijke wijzigingen zijn echter onaanvaa. baar
Amerikaans proefstation
op Bahama-eilanden
9 uur gehaald
6 uur weer thuis
Haarlems Mairassenhuis
Vorig jaar gingen 181
koopvaarders verloren
Arabische steun voor de
Algerijnse nationalisten
DINSDAG 8 NOVEMBER 1960
- televisie grammofoons - recorders
Advertentie
De Ideale opvoedster
voor de huidige grootscheepse propagan
dacampagne voor Kroesjtsjev?
En wat is er gaande in de legerleiding?
Heeft de vervanging van de vermaarde
maarschalk Timotsjenko door generaal
Komarov geen andere oorzaak dan dat de
maarschalk de ..pensioen-gerechtigde leef
tijd" heeft bereikt? Of moest hij het veld
ruimen voor een Kroesjtsjev-man? Zijn ge
neraal Pavlovski en maarschalk Nedelin,
de leider van de raketstrijdkrachten, de
vorige maand werkelijk door ongevallen
om het leven gekomen? Of had hun over
lijden misschien iets te maken met. het
feit, dat Kroesjtsjev's bezoek aan New
York in september niét werd voorafgegaan
door een nieuwe adembenemende Sovjet-
Russische prestatie op het gebied van de
raketwapens en de ruimtevaart, zoals de
diplomatiek^ wereld had verwacht?
Wij kunnen niet anders doen dan de
vragen stellen. De antwoorden zullen ze
ker niet per kerende post van het Krem
lin komen. Maar het kan zijn nut hebben,
die vragen toch in gedachten te houden
bij de verdere ontwikkeling van de situa
tie in en de politiek van de Sovjet-Unie.
Men kan nooit weten, hoe daaruit op het
meest onverwachte ogenblik toch een ant
woord te voorschijn kan komen.
LOS ANGELES, november 1960
Ondergetekende is in zijn hoedanigheid
van uw bijzondere berichtgever in wel
zéér nauwe aanraking met Kennedy, de
kandidaat van de Democratische partij
voor het Presidentschap van de Verenigde
Staten geweest. Aangezien ik wel mag
zeggen, dat ik de enige Nederlandse jour
nalist was, die dit voorrecht bij Kennedy's
bezoek aan Los Angeles ten deel viel, voel
ik mij reeds om die reden verplicht de le
zers hiervan iets te vertellen.
Hoe het gebeurde? Wel, in hoofdzaak
dank zij een brokje geluk, zoals een jour
nalist nu eenmaal van tijd tot tijd nodig
heeft. Mij was verzocht aan de Universi
teit van Zuid-Californië, in Los Angeles,
een college te geven. Plotseling kwam er
in het, reeds een tijd te voren vastgestel
de programma een wijziging. Op het uur
namelijk, waarop ik een groep studenten
aan die Universiteit een en ander zou ver
tellen over de Nederlandse grondwet en
ons buitenlands beleid, zou Kennedy op de
„campus" der Universiteit verschijnen om
er zijn rondgang door en zijn optreden in
Los Angeles aan te vangen met een rede.
Eerst hoopte ik bij lezing van het kranten
bericht nog een ogenblik, dat Kennedy
bijzondere belangstelling koesterde voor
het door mij te behandelen onderwerp en
zich daarom onder mijn gehoor wilde be
vinden! Weldra realiseerde ik mij echter
dat deze hoop. in tweeërlei opzicht, „ijdel"
was. Want natuurlijk ging het college niet
door: het werd naar de volgende dag ver
schoven.
Even natuurlijk was het, dat ik het mijn
journalistieke plicht beschouwde, mij on
der Kennedy's gehoor te bevinden om te
Vice-president Richard Milhour Nixon heeft vanwege zijn officiële positie altijd
een indruk wekkende entourage.
trachten hem daarna even te spreken te
krijgen.
Vergezeld door een jonge Amerikaanse
vriend, zelf een vurig aanhanger van Ken
nedy, begaven we ons per auto naar de
plaats van samenkomst. Om daar te kun
nen komen vielen er echter heel wat hin
dernissen te nemen, in hoofdzaak tengevol
ge van de moeilijkheid om nog ergens een
plaatsje te ontdekken voor het parkeren
van de auto. Het aantal reeds geparkeer
de auto's scheen bijkans oneindig. Einde
lijk te voet op weg naar de plaats, waai
de held van de dag zou optreden, hoorde
ik zulk een oorverdovend gejuich, dat ik
tegen mijn jeugdige vriend zei te vrezen,
dat wij al te laat waren, want dat er na
melijk minstens één, zo niet meer „goals"
gemaakt waren. „U vergist zich, we zijn
toch niet op weg naar een voetbalveld",
kreeg ik te horen, maar hetgeen wij in de
verte aanschouwden en de bezielde toe
juichingen, die we opvingen, maakten toch
bepaald wel de indruk dat er een gewel
dig grote wedstrijd aan de gang was. Een
maal ter plaatse aangekomen, bleef ik bij
die mening, want het hele tafreel deed
sterk denken aan wat men in Nederland
of elders in Europa kan meemaken bij
een grote sportgebeurtenis.
Een vijftienduizend koppen tellende mas
sa was er bijeen. Een grote politiemacht
deed haar uiterste best om een, zij het
nóg zo smal pad te midden dier menigte
vrij te houden op het ogenblik, waarop
Kennedy die per helikopter van het
vliegveld naar de Universiteit was geko
men zich na beëindiging van zijn rede
naar de auto zou begeven om zijn triomf
tocht door de stad te beginnen. Hoe het
gebeurde weet ik niet meer, maar daar
stond ik. vlak bij de deur waaruit hij te
voorschijn kwam en zo kreeg ik hem
prachtig in het vizier. Een frisse jonge ke
rel met een uiterst innemend gezicht, op
gewekt en monter alsof hij niet een lange
reeks vermoeiende reizen achter de rug
had, moest zich, daarbij geholpen door
zijn naaste medewerkers en een deel der
politie, een weg banen door de woelende
menigte. Deze bleek volkomen wild te zijn
geworden toen hun uitverkoren kandidaat
geleidelijk aan als het ware werd opge
stuwd door de mensen achter en rondom
hem. Het gejuich en gezang, het zwaaien
met kleurige schilden en borden ter aan
beveling van de Democratische kandi
daat scheen geen eind te nemen.
Intussen had de journalist in mij er toch
nog niet het ware van gehad, want op
zijn minst moest ik toch even de hand
van Kennedy drukken, zo meende ik, aan
gestoken als ik was door al die geestdrift
vóór, naast en achter me. En dus spoed
den wij ons met ons autootje naar Olvera
Street, in het hartje van de kleurrijke
Mexicaanse „kolonie" in Los Angeles,
waar Kennedy zou gaan lunchen. Nu, daar
kreeg ik mijn kans. Met behulp van mijn
Nederlandse perskaart wist ik mij door de
nauwe straatjes en doorgangen, volge
propt met bovenal mannen, vrouwen en
kinderen in hun bonte Mexicaanse kleder
dracht, heen te worstelen. Zo kon ik mij
opstellen vlak voor de ingang van een in
menig opzicht schilderachtig restaurant,
een heel typisch oud gebouwtje, daterend
van 1818. De stoet was nog niet aangeko
men. Het wachten viel echter geenszins
lang, want afwisselend drongen de klan
ken van meer dan één Mexicaans mu
ziekcorps en de politieke krijgskreten en
-gezangen, door de menigte, niet slechts hoeden en een soort van omhelzingen met
van Mexicaanse doch tevens van oor
spronkelijk Amerikaanse huize aangehe
ven-, tot ons dooi'.
Het gedrang nam toe naarmate het gro
te moment dichterbij kwam. Een alweer
oorverdovend getoeter en enorme golfsla
gen in de woelende massa vormden aan
wijzingen, dat Kennedy met zijn „gevolg"
bezig waren een poging te ondernemen
om de toegang tot het restaurant te be
reiken. Nu eens kreeg ik een baby van
een enthousiaste, al dan niet bekoorlijke
aanhangster van de Demokratische kan
didaat op mijn hoofd of op mijn schou
der, dan weer ontving ik enige porren in
mijn rug, zag ik mannen en vrouwen tra
nen storten omdat zij blijkbaar niet ge
noeg van hun grote kampioen konden aan
schouwen.
Op eens was hij vlak bij mij; ik pakte
hem bij zijn mouw, schudde hem harte
lijk de hand en., geen halve seconde la
ter lagen wij bijkans in eikaars armen,
niet zozeer omdat dit onze bedoeling was
als wel dankzij de „medewerking" van de
opstuwende, juichende en gillende menig
te. Boven al het gejoel uit wist ik Ken
nedy, met wie ik aldus op wel zéér nauwe
manier in aanraking kwam u ziet, in
het begin van dit artikel heb ik letterlijk
de waarheid verteld duidelijk te ma
ken dat hij op dit moment intiem contact
had gemaakt met.een Nederlands jour
nalist, die onmogelijk kon nalaten hem
(hoezeer hij ook, mét mij, in het nauw
zat) naar zijn mening over zekere actuele
internationale kwesties te vragen. Sportie
ve kerel als hij is, beheerste hij de situatie
volkomen. Hoffelijk verontschuldigde hij
zich eerst, onder deze omstandigheden
niet bij machte te zijn tot een politiek
interview dat begreep ik volkomen
maar op mijn vraag, wat hij vond van
de hem in Los Angeles ten deel gevallen
ontvangst, gaf hij hierna onomwonden ten
antwoord: „Dit was geweldig en nog ver
re boven mijn verwachting." Toen kwam
er, als vrucht van het voortgezette ge
drang, aan dit wel uitzonderlijk nauw con
tact een einde en zag Kennedy zich ten
langen leste het restaurant binnengestuwd.
Na ongeveer nog een kwartier vriend
schappelijke botsingen met Mexicaanse
gemeenlijk lieftallige aanhangstertjes van
Kennedy die inmiddels de menigte nog
even op leutige wijze had toegesproken
kwam ik eindelijk op mijn eigen benen
te staan. Evenals Kennedy kon ik toen
zeggen: dit was waarlijk boven mijn ver
wachting. Nu had ik tenminste iets mee
gemaakt van wat een presidentiële ver
kiezingsveldtocht in Amerika te zien en
ook wel.te voelen kan geven.
Dr. E. can Raalte
HAVANA (Cuba) (AFP) Naar schat
ting 140.000 personen, van wie ongeveer
40.000 een beroep uitoefenden, hebben dit
jaar Cuba verlaten. Hun vertrek is voor
namelijk een gevolg van het feit dat de re
volutionaire regering van haar onderdanen
verlangt dat zij hard werken tegen een be
trekkelijk geringe vergoeding. De vakbon
den voeren thans een campagne om hun
leden ervan te weerhouden naar elders te
vertrekken.
WASHINGTON (UPI) Een woordvoer
der van de Amerikaanse marine heeft be
kendgemaakt, dat de Verenigde Staten van
Groot-Brittannië toestemming hebben ont
vangen het gebied van de Bahama-eilan
den te onderzoeken. Men zal nagaan of het
geschikt is voor een Amerikaans proef
station voor nieuwe wapens. De Ameri
kaanse marine wil namelijk projectielen
van het type „Subroc" gaan beproeven.
Dit wapen wordt door een onderzeeër af
gevuurd. Het legt de weg naar het doel
evenwel niet geheel onder water af, doch
komt voor een groot deel van de vlucht
boven het zee-oppervlak.
Van Britse zijde wordt aan deze Ame
rikaanse stap nog niet de betekenis ge
hecht, dat ergens in het bedoelde gebied
een onderzeebootbasis zal worden aange
legd voor met Polarisraketten bewapende
vaartuigen.
Minou Drouet, het Franse literaire won
derkind, is met haar pleegmoeder in Am
sterdam geweest en daar onmiddellijk
door batterijen vulpennen en fototoestel
len onder vuur genomen. Dit laatste is
niets bijzonders en ook de pleegmoeder
is, losgedacht van haar pupil geen bijzon
der verschijnsel. Dat mama onder haar
onbijzonderheid gebukt gaat, is echter uit
de verslagen van het korte verblijf dei-
beide Frangaises niet gebleken. Ik heb in
tegendeel de indruk gekregen dat de oude
re dame haar licht zo fel mogelijk wil
laten schijnen en zich niet, gelijk de
maan, met een beminnelijke tweede plaats
tevreden stelt.
Zulk een indruk kan gemakkelijk tot de
gevolgtrekking leiden dat de babbel- en
bedilzieke pleegmam een gevaar vormt
voor de jonge, tere wonderplant, die wie-
weet spoedig onder het gewicht van ma
ma's gewichtigheid zal worden verpletterd.
Afgebeulde en in de kiem gesmoorde won
derkinderen vertegenwoordigen een the
ma dat romantische snaren in ons ge
moed kan doen trillen. Maar aangezien ik
voor dergelijke trillingen steeds op mijn
hoede ben, heb ik mij afgevraagd of wij
in deze pleegmam niet juist de ideale
wonderkinderen-opvoedster moeten zien.
In de aanvang van haar loopbaan als
zodanig is zij erin geslaagd, het vermoe
den te wekken dat niet Minou maar ma
ma cle schrijfster ivas van de zo opmer
kelijke gedichten. Zeker, de oudere vrouw
heeft later niets nagelaten om die ver
moedens uit de wereld te helpen, hetgeen
niet wegneemt dat Minou uit een en ander
een dosis bescheidenheid moet hebben ge
put. Wat er daaromtrent in haar jeugdige
ziel is omgegaan, heeft zij mij weliswaar
niet onthuld, maar het lijkt niet onwaar
schijnlijk dat zij te goeder trouw heeft
aangenomen dat haar prestaties ook door
een willekeurige andere, bijvoorbeeld haar
pleegmoeder, hadden kunnen worden ge
leverd.
En nu, na het wonderkind reeds ver
scheidene jaren onder haar vleugels te
hebben gekoesterdheeft de pleegmoeder
nog steeds blijk van een onbedwingbare
zucht, zich uitdrukkelijk tegenover de bui-
tenwerld te doen gelden, zozeer dat zij
het kind nauivelijks aan het woord laat
komen Het optreden van pleegmam is
dus één eindeloze les in bescheidenheid.
Men moge dan niet kunnen zeggen dat
zij zelve deze deugd in praktijd" brengt,
Minou krijgt alle gelegenheid om haar te
betrachten.
Men weet van oudsher hoe het over het
paard getilde kinderen vergaat: ze wor
den onuitstaanbare mensen. Is het dan
niet beter dat de onuitstaanbaarheid één
generatie eerder komt en Minou, rustig
in de schaduw levend, zich van wonder
kind tot wondermens ontwikkelt?
Aldus beschouwd hebben xvij hier te ma
ken met een ideale opvoedster en ik
haast mij dan ook de ietwat lichtvaardig
op haar toegepaste kwalificatie van on
uitstaanbaarheid terug te nemen.
M. Mok
-
Advertentie
Is uw matras te dun of versleten,
Laat u het ons even weten.
Vrijblijvend prijsopgave aan huls.
H. DE GRAAFF
Gr. Houtstraat 103 Tel. 11485
Senator John Fitzgerald Kennedy heeft veel succes bij de vrouwelijke kiezers.
Beloning. Toevia Friedmann, de directeur
van 't documentatiecentrum van Haifa
(Israel) dat zich bezig houdt met door
nazi's gepleegde oorlogsmisdaden, heeft
onthuld, dat een Argentijn, die inder
tijd het adres van Eichmann heeft ver
strekt, 'n beloning van tienduizend dol
lar heeft gekregen. Binnenkort ver
schijnt in New York het boek De Jager,
waarin Friedmann van zijn ervaringen
vertelt.
Smokkel. De vroegere ambassadeur van
Guatemala in Den Haag en Brussel,
Mario Rosal, heeft voor een New York-
se rechter verklaard zich niet schuldig
te hebben gemaakt aan het smokkelen
van verdovende middelen in de Vere
nigde Staten. Drie personen die met
hem werden gearresteerd zeiden even
eens onschuldig te zijn. Alle vier be
vinden zich tegen een borgsom van
250.000 dollar (circa een miljoen gul
den) op vrije voeten. De rechter wei
gerde de borgsom te verlagen.
Stand cn alcohol. In Zuid-Rhodesië zullen
meer Afrikanen sterke drank mogen ko
pen, op grond van nieuwe bepalingen.
Tot dusver mochten alleen Afrikaanse
academici en parlementsleden sterke
drank aanschaffen, de andere Afrika
nen konden de beschikking krijgen over
een beperkte hoeveelheid bier en wijn.
Thans mag elke Afrikaan die een iden
titeitsbewijs kan tonen sterke drank ko
pen. De identiteitsbewijzen worden ech
ter alleen uitgegeven aan Afrikanen bo
ven de 25 jaar die bepaalde „karakter
eigenschappen en stand" hebben.
Vliegongeluk. Een passagiersvliegtuig uit
Ecuador is maandagavond met 36 pas
sagiers aan boord in slecht weer tegen
een berg gebotst. Volgens de eerste be
richten zijn alle passagiers en beman
ningsleden om het leven gekomen. On
der hen waren tien hoge regeringsamb
tenaren uit Ecuador. Het is niet bekend
of zich passagiers van andere nationa
liteit aan boord bevonden.
Bisschop van Havana. Mgr. Eduardo Boza
Masvidal, Bisschop van Havana op Cu
ba en rector van de katholieke univer
siteit aldaar, heeft zich maandag in
een artikel in het Franciscaner blad
La Guincena uitgesproken tegen het re
gime van Fidel Castro. De Cubaanse
revolutie heeft de menselijke vrijheid
en waardigheid ontkend en het natuur
lijke recht op eigendom, dat onontbeer
lijk is voor de uitoefening van de in
dividuele vrijheid, niet geëerbiedigd, al
dus de bisschop.
mische vooruitgang welke sedert septem
ber 1959 is geboekt. Hij zei dat de produk-
tie met elf procent is gestegen en de export
met 27 percent. Het aantal werklozen is
met 22 percent gedaald en de prijzen zijn
stabiel gebleven. In de afgelopen 27 maan
den zijn de kleinhandelsprijzen met slechts
1 percent gestegen.
Ondanks de gebeurtenissen in Kongo
zijn de Belgische reserves aan goud en
vreemde valuta gestegen van 68 miljard
frank in 1959, tot 71 miljard frank dit jaar.
Nieuwe investeringen beliepen in totaal
26 miljard frank, verschaften werk aan
22.700 mensen. De overheidsinvestering
nam toe van 11 of 12 miljard frank in 1956
en 1957, tot 16 miljard frank in 1958 en 20
miljard frank in 1959.
LONDEN (Reuter) Blijkens een door
Lloyds Register of Shipping gepubliceer
de lijst van verongelukte schepen zijn in
1959 in totaal 181 koopvaardijschepen van
meer dan honderd ton in de wereld ver
loren gegaan. Het grootste aantal veron
gelukte schepen had Groot-Brittannië
(twintig). Andere Gemenebestlanden ver
loren 24 schepen van in totaal 16.475 ton.
Verder gingen verloren achttien Japanse,
tien Amerikaanse en tien Panamese sche
pen. Voor Noorwegen bedroeg het verlies
veertien schepen van in totaal 9.801 ton.
Nederland zag, evenals Brazilië, drie sche
pen verloren gaan. Voor Spanje, Frank
rijk en Oost- en West-Duitsland bedroeg
het verlies acht schepen, voor Grieken
land en Zweden zeven, voor Italië zes,
voor Liberia vijf, voor Denemarken vier,
voor Portugal en Turkije twee, en voor
Costa Rica een schip.
De drie Nederlandse schepen die in 1959
zijn vergaan zijn: 't ms Rubicon (499 bruto
registerton), het ms. Callisto (5844 brt.)
en het ms. Flamingo (421 brt.). De Rubi
con verging nabij Majorca op 8 januari,
nadat het schip gestrand was. De beman
ning wist het schip tijdig te verlaten.
Later is het schip gelicht, naar een Spaan
se haven gesleept en daar gesloopt. De
Callisto zonk in de Noordzee, na in aan
varing te zijn geweest met de Liberiaan
se tanker Andros Stream. Dit gebeurde op
25 februari. Er gingen geen mensenlevens
verloren. De Flamingo ging 10 december
ten onder, na een aanvaring met de Duit
se Brunswick op de Elbe nabij Cuxhaven.
De bemanning werd gered.
CAIRO (UPI) De minister van Buiten
landse Zaken van de Verenigde Arabische
Republiek, dr. Fawzi, heeft aan de Algerijn
se nationalisten „alle mogelijke militaire,
materiële en technische steun" van zijn
land beloofd.
De feestelijkheden ter viering van de
43ste verjaardag der Oktoberrevolutie, die
zondag in Moskou zijn begonnen, lopen ten
einde. Maar het zal vermoedelijk nog wel
even duren alvorens de wereld, die dooi
de Russen overdadig omtrent deze feeste
lijkheden werd ingelicht, ook iets te weten
zal komen betreffende datgene wat zich,
tijdens die festiviteiten en er tussen-in
heeft afgespeeld in de particuliere salons
van het Kremlin.
Die salons zullen zeer zeker het toneel
zijn geweest van lange, en wellicht hefti
ge, gesprekken over de marxistisch-leni-
nistische ideologie, gesprekken tussen de
Russische leiders (aangevoerd door Kroesj
tsjev) enerzijds en de Chinezen, niet aan
gevoerd door Kroesjtsjev's grote tegen
stander op ideologisch gebied, Mao Tse-
toeng, maar door de Chinese president
Lioe Sjao-tsji, anderzijds. Dat Mao is weg
gebleven van de Moskouse feestelijkheden
behoeft niet beslist te worden uitgelegd als
een demonstratie van animositeit jegens
de huidige machthebbers in het Kremlin;
het betekent misschien eerder, dat Mao
buiten de besprekingen heeft willen blijven
om er zich later, nadat Lioe in Peking
verslag erover heeft uitgebracht, mét het
Chinese Politbureau van te kunnen dis
tantiëren. Voor Kroesjtsjev moet dit niet
temin een weinig aangename situatie zijn.
Wie kan overigens zeggen wat de politieke
strategie jegens China was, die Kroesjt
sjev ongetwijfeld tijdens zijn vakantie tot
vlak vóór de aankomst van de Chinese
delegatie heeft zitten uitbroeden? En wie
kan zeggen, of die strategie inderdaad de
door Kroesjtsjev verwachte instemming van
de leiders der Oosteuropese satellietlan-
den heeft gehad, of nog heeft?
Men kan zich ook afvragen of de enor
me propaganda-campagne voor Kroesjt
sjev, die dezer dagen in de hele Sovjet-
Unie wordt gevoerd, inderdaad betekent
dat de premier nu zo populair is geworden
dat hij zich eindelijk kan veroorloven,
voor zichzelf een „kultus der persoonlijk
heid" te laten organiseren naar het (in
1956 door hem zo verguisde) voorbeeld
van Stalin? Of is het in tegendeel zó, dat
Kroesjtsjev die propaganda broodnodig
heeft om te kunnen zegevieren over zijn
tegenstanders binnen de partijleiding, on
der wie zich nog altijd verschillende aan
hangers van Malenkov bevinden? Is het
gerucht, dat verleden week plotseling op
dook, omtrent een vervanging van Kroesj
tsjev door Malenkov, misschien juist ver
spreid om eventuele plannetjes van die
pro-Malenkov-groep bij voorbaat tot mis
lukking te doemen, onder meer door dat
gerucht te gebruiken als „aanleiding"
Uw verloofde heeft liet bij 't rcchtc eind. In een nieuw-ingcricht
flatje hoort ccn nieuwe ARISTONA. Perfect van beeld, geluid
cn vorm! En U kunt rekenen op ccn prima service. Iederéén
ziet meer in 'n ARISTONA
IN EEN WOORD: FA N TAS T1 S C Hl
BRUSSEL (ANP) De Belgische eer
ste minister professor Eyskens, heeft
maandag op een persconferentie in Brus
sel het wetsontwerp „voor economische
expansie, sociale vooruitgang en finaneie-
eel herstel" toegelicht dat vandaag bij
het parlement is ingediend. Het wetsont
werp, dat voorziet in hesparingen van
meer dan elf miljard frank (825 miljoen
gulden) op de overheidsuitgaven in het
komende jaar en nieuwe belastingen tot
een bedrag van 6.6 miljard frank (495
miljoen gulden) over 1961, is een onder
deel van het saneringsprogramma, dat
met de hervorming van het kabinet-Eys-
kens na de gebeurtenissen in Kongo in
de zomer van dit jaar is aangekondigd.
De belastingverhogingen, aangekondigd
als tijdelijke maatregelen om de gevol
gen van het verlies van Kongo te compen
seren, hebben vooral betrekking op de om
zetbelasting, die met twintig percent wordt
verhoogd. Andere belastingen, die zullen
stijgen, zijn de onderncmingsbelasting, de
grondbelasting, de belasting op onroeren
de goederen en successierechten. Ifet
sterkst wordt bezuinigd op de defensieuit
gaven, waarvoor in het komende jaar 2.5
miljard frank minder wordt uitgetrokken.
Verdere bezuinigingen worden ingevoerd
op het gebied van de staatsspoorwegen,
de subsidies aan de kolenindustrie, de fi
nanciële steun aan de gemeenten (die
nieuwe gemeentelijke belastingen zullen
mogen invoeren) en het onderwijs.
Het wetsontwerp voorziet verder in een
economisch vijfjarenprogramma, dat nieu
we werkgelegenheid zal moeten scheppen
voor twintigduizend arbeiders per jaar en
de nationale produktie tenminste met vier
percent per jaar zal moeten verhogen.
Professor Eyskens zeide op bepaalde
onderdelen van het programma „ernstige
critiek" in het parlement te verwachten.
Belangrijke wijzigingen zeide hij echter
niet te zullen aanvaarden. „Indien het par
lement mij de vereiste steun niet kan ge
ven, dan zegge men dat zo snel mogelijk",
aldus professor Eyskens. „Ik verlang een
duidelijke uitspraak".
Het Belgische kabinet heeft in september
de steun van de twee regeringspartijen in
het parlement gekregen voor het opstel
len van een „programma van nationaal
herstel". Zowel de Christelijke Volkspar
tij als de liberale partij hebben daarbij
echter als voorwaarde gesteld, dat deze
steun niet bij voorbaat betekent, dat het
uitgewerkte programma eveneens zal wor
den gesteund, doch dat het op zijn meri
tes zal worden beoordeeld.
Het wetsontwerp aan de pers toelichtend,
gaf Eyskens een overzicht van de econo-
