Zwarte
gedachten
Kongolese soldaten ontwapenen
Marokkaanse troepen
Opschudding in Lagerhuis
Wereldnieuws
Rassenstrijd leidt
tot verdwazing
Hedenavond 8.55 uur:
Als mijn vrouw dat wist.
CONTRASPIONAGE EN BONDSDAG
KIBBELEN OVER VEILIGHEID
raatótoel
ABDIJSIROOP
UN O-verzoeningscommissie nog niet vertrokken
Russische luchtbrug naar
Laotische hoofdstad
Dame Irene ging in de
regeringsbank zitten
Als een koekoek
Japan bouwt marineschepen
voor Indonesië
Zweedse wilde inspecteur
omverrijden
Parlementariërs bevreesd voor heksenjacht
Gp de
DONDERDAG 24 NOVEMBER 1960
LEOPOLDSf&P (UPI) De UNO-troe-
pen in Leopoldstad zijn gisteren nog in
staat van paraatheid gehouden hoewel de
Kongolese hoofdstad uiterlijk rustig
schijnt.
De Tunesische wachten bij de woningen
van de UNO-vertegenwoordigers, Radjesj-
war Dayal, en de militaire adviseur Indar-
djit Rikye, zijn versterkt. Boven het UNO-
hoofdkwartier cirkelden helikopters.
Tijdens de staatsbegrafenis van luite
nant-kolonel Nkokolo en drie andere Kon
golese militairen die bij het gevecht van
maandagavond waren gesneuveld, werden
gisteren hier en daar kreten gehoord van
„UNO ga heen".
Volgens doorgaans goedingelichte zegs
lieden zijn Marokkaanse UNO-troepen gis
teren in Matadi en Inkisi door Kongolese
soldaten overvallen. Naar verluidt werden
de volkomen verraste Marokkanen gear
resteerd maar spoedig daarna vrijgelaten,
nadat de Kongolezen hen hadden ont
wapend.
Onbevestigde berichten meldden voorts
dat kleine groepen Kongolese soldaten
rondom kamp Leopold zwerven en een
aanzienlijk aantal leden van het nabijge
legen garnizoen van de militaire politie
„op individuele actie" is uitgegaan.
Tijd nodig
NEW YORK (UPI) De UNO-verzoc-
ningscommissie voor Kongo heeft gister
avond haar plan om vandaag naar Leo
poldstad te vertrekken uitgesteld.
De commissie vergaderde bijna twee
uur lang.
Kasavoeboe nam meer dan een uur lang
aan de beraadslaging deel en volgens goed
ingelichte zegslieden deelde hij de com
missie mee dat hij tijd nodig heeft om
haar aankomst in Kongo voor te bereiden.
Kasavoeboe, aldus de zegslieden, ver
klaarde tegenover de commissieleden dat
een verzoening tussen de verschillende po
litieke groeperingen in zijn land, naar zijn
mening, mogelijk is, maar dat eerst een
basis zou moeten worden gelegd voor de
commissie aan het werk kan gaan. Ham-
marskjoeld zou eveneens van mening zijn
dat verzoening „spoedig" mogelijk is.
Er waren geruchten dat Kasavoeboe
vandaag naar Leopoldstad zou vertrekken.
VIENTIANE (Laos) (Reuter) De pre
mier van Laos, prins Soevanna Phoema
heeft medegedeeld, dat de Sovjet-Unie
binnen drie a vier dagen een luchtbrug
naar Vientiane zal instellen voor de aan
voer van levensmiddelen en benzine. Van
uit Hanoi, in communistisch Noord-Viet-
nam, zullen de Russen een miljoen liter
benzine, alsmede suiker, melk en meel per
vliegtuig naar de Laotische hoofdstad over
brengen. Vientiane heeft gebrek aan
levensmiddelen en benzine, omdat Thai
land de uitvoer naar Laos heeft verboden.
Vanmorgen zou hij nog een bespreking
met Hammarskjoeld hebben.
OTTAWA (UPI) De Canadese minis
ter van Buitenlandse Zaken, Howard
Green, heeft woensdag verklaard, dat de
Canadese delegatie in de UNO-assemblee
zich van stemming over het toekennen van
een zetel aan de Kongolese delegatie van
president Kasavoeboe heeft onthouden,
omdat Canada niet in de Kongolese ge
zagscrisis betrokken wenst te worden.
In het Lagerhuis wees Green erop dat
ook Ierland en Zweden dit standpunt had
den ingenomen, omdat het deze twee lan
den en Canada zijn, die als enige niet-
Afro-Aziatische landen troepen hebben af
gestaan voor het UNO-leger in Kongo.
NI5UW DELHI (Reuter) Premier Neh-
roe van India heeft vandaag in het parle
ment meegedeeld, dat hij in telegrammen
aan de UNO uiting heeft gegeven aan zijn
ernstige bezorgdheid over de mishandeling
van Indiase officieren in Leopoldstad op
dinsdag j.l. De Volkenorganisatie heeft hij
gevraagd, wat zij hieraan denkt te doen.
India zou zijn troepen uit Kongo kunnen
terugtrekken, maar dit zou blijk geven van
een zwakke houding.
Nehroe zei dat hij kolonel Moboetoe ver
antwoordelijk stelt voor het incident. Het
Kongolese leger vormt zijns inziens een
gevaarlijk element voor de toestand in
Kongo.
BATON ROUGE (Louisiana) (UPI) Het
Congres van Louisiana, dat al zijn pogin
gen om een einde te maken aan de ras
senintegratie op twee scholen in New-
Orleans zag mislukken, heeft gisteren in
een resolutie president Eisenhower en de
federale justitie ervan beschuldigd in een
communistische samenzwering betrokken
te zijn.
Het Huis van Afgevaardigden, dat bij
eenkwam onder de waakzame ogen van
in het zwart geklede moeders en kinde
ren, „rouwend" over hun geïntegreerde
scholen, nam de resolutie eenstemmig aan.
Het Congres onderschreef daarna nog 'n
resolutie waarin bevolen wordt dat
2.535.312 dollar moet worden gedeponeerd
om de leerkrachten van de betrokken
scholen in New-Orleans uit te betalen. De
resolutie gebiedt dat de chèques aan de
leerkrachten begeleid moeten worden door
een briefje waarin zij er op gewezen wor
den dat het Congres en niet het schoolbe
stuur hen betaalt.
De voorstanders van rassenscheiding in
het Congres van Louisiana zeiden dat de
inspecteur van het onderwijs van New-
Orleans James F. Redmond en zijn assi
stent Sam Rosenberg niet mogen worden
betaald.
Advertentie
Een gezellige film met In de
hoofdrollen: Paul Douglas, Celeste Holm
en Linda Darnell.
(Van onze correspondent)
LONDEN In Het Lagerhuis wordt
soms op onverwachte wijze gebroken met
eeuwenoude tradities. Woensdag heeft het
Conservatieve vrouwelijke lid Dame Irene
Ward, een politieke veterane die nog altijd
militant is, opschudding verwekt door bij
wijze van demonstratie tegen bepaalde
overheidspensioenen die volgens haar te
laag zijn op de ministersbank te gaan zit
ten, een plaats waar nog nooit tevoren een
vrouw gezeten heeft en die bovendien nog
taboe is voor iemand van de achterbanken.
Bij de opening van de bijeenkomst welke
gedurende de eerste vier da.gen van de
week altijd met het mondelinge vragen
uurtje begint, nam Dame Irene tot ieders
stomme verbazing en onder grote hilariteit
plaats op de voorste bank, naast de zetel
die door Macmïllan pleegt te worden in
genomen, maar die nu wegens zijn ver
blijf in Rome afwezig was.
Dame Irene die thuis hoort op de laatste
rij van de amfitheatersgewijze oplopende
achterbanken, ging zitten naast de Lord
Zegelbewaarder („Dit is een demonstra
tie") en onder-minister van Buitenlandse
.Zaken, Edward Heath. Heath is een goed
lachse man, maar als voormalig „Chief
Whip" wiens taak het is om de discipline
in de fractie te handhaven, keek hij toch
wat vreemd. Even later kwam Redmayne,
de tegenwoordige Chief Whip, de zaal
binnen. Hij liet duidelijk merken dat hij
van deze grap niet erg gediend was. Hij
pleegde haastig overleg met de bepruikte
griffier, maar aangezien Dame Irene geen
enkel reglement had overtreden was hij
machteloos en liet zich met bezorgde blik
naast haar neer, haar tegen wil en dank
als buurvrouw accepterend.
Terwijl iedereen in het Lagerhuis zich
afvroeg wat het doel kon zijn van deze
binnendringing in de regeringsveste zat zij
daar een uur lang, onverstoorbaar als een
koekoek in een vreemd nest. Iemand die
een vraag stelde over paspoorten zinspeel
de op het vreemde incident door te infor
meren welke documenten nodig waren om
naar de voorste bank te verhuizen. De mi
nister antwoordde onder gelach, aan te
nemen dat het eerbiedwaardige lid (namen
worden in het Lagerhuis door medeleden
nooit genoemd) daar zat om de Chief Whip
te assisteren.
Dame Irene gaf haar geheim pas prijs
nadat zij na het vragenuurtje onder luide
toejuichingen de zaal had verlaten. Zij
onthulde dat haar ongewone aanwezigheid
op de regeringsbank een poging was om
uiting te geven aan haar ontevredenheid
over het feit dat Macmillan zijn verkie
zingsbeloften tegenover de gepensioneer
den niet is nagekomen. Zij stelde Macmil-
lans leus, dat men het nog nooit zo goed
heeft gehad, aan de kaak door aan het lot
te herinneren van allerlei groepen gepen
sioneerden, zoals gewezen onderwijzers,
ambtenaren, spoorwegpersoneel en wedu
wen, die van een laag en onveranderd in
komen onmogelijk kunnen bestaan. Dit
deel van het volk heeft het nog nooit zo
slecht gehad, aldus Dame Irene die enkele
jaren geleden geridderd werd Dame is
de vrouwelijke tegenhanger van Sir
wegens haar onvermoeide strijd voor de
maatschappelijk achtergestelden. Zij is een
krachtige persoonlijkheid die met haar
hoge stem vlijmscherpe verwijten tot de
ministersbank pleegt te richten. Zij eist
dat de regering een onderzoek naar de toe
stand van de gepensioneerden zal in
stellen.
Houd het eerste teugje even
langer in Uw mond. U bemerkt
het direct Die voortreffelijke
ZEER OUDE WF GENEVER van
Wynand Fockink is beter.
Fris en zacht van smaak
Robuust van karakter
Rijp en vol van geur
f 8.35 PER HELE LITER
In de handige kneepHes
GENEVER
WF|de geheide gebeide van Wynand Fockinlt - Anno 1679
Een woordvoerder van de Indonesische
marine heeft woensdag meegedeeld, dat
onlangs op Japanse scheepswerven de kiel
is gelegd van oorlogsschepen voor de In
donesische marine. De levering van deze
schepen geschiedt onder de bepalingen
van de oorlogsherstelbetalingen van Japan
aan Indonesië.
De woordvoerder deelde niet mee, welke
klasse oorlogsschepen het betreft, doch
naar wordt aangenomen betreft het lan
dingsschepen voor tanks van elk 1700 ton.
De woordvoerder deelde voorts mee, dat
op 10 november op de werf van de Ishika-
washima de bouw is begonnen van een
onderzeeboot voor Indonesië.
Een 37-jarige Zweedse uit Stockholm,
die bij haar aanstaande 'schoonzoon in
Amsterdam vertoeft, is door de politie
aangehouden wegens poging tot doodslag.
Zij had om drie uur 's nachts op het Dam
rak op een do.or een adjunct-inspecteur
van politie door middel van een rode
lamp gegeven stopteken gereageerd door
recht op de politieman in te rijden. Deze
had onheil kunnen voorkomen door haas
tig opzij te springen. Hij had het stopsein
gegeven omdat hij de papieren van de
wagen wilde controleren. Pas toen de in
specteur een waarschuwingsschot loste
stopte de wagen, omdat de toekomstige
24-jarige schoonzoon van de Zweedse die
ook in de auto zat, dacht, dat er een band
gesprongen was. Ook hij werd meegeno
men. Het bleek bovendien dat hij vier boe
tes nog niet. had betaald. Pas toen dat ge
beurd was, werd hij weggestuurd. De
Zweedse blijft nog in arrest.
BONN (UPI) Men kan het er in het
Westduitse parlement niet over eens wor
den, hoe de beveiliging van geheimen kan
worden bevorderd, hoewel men verleden
maand toch gezien heeft, dat er nog het
een en ander aan schort. Men heeft toen
een lid van de Bondsdag moeten arreste
ren wegens spionage. Dit lid, Alfred Wen-
zei, was lid van de defensiecommissie van
de Bondsdag en als zodanig had hij toe
gang tot zeer geheime inlichtingen, de
NAVO en de Westduitse strijdkrachten be
treffende.
Toen hij gearresteerd was hernieuwde
de Westduitse contraspionagedienst on
middellijk zijn eisen, dat de veiligheids
maatregelen in de Bondsdag straffer moe
ten worden.
De Bondsdagleden maakten echter dui
delijk, dat zij niets voelen voor een „hek
senjacht a la McCarthy".
Ambtenaren van het ministerie van Bin
nenlandse Zaken vrezen thans, dat de za
ken zullen blijven zoals ze waren.
De Bondsdag heeft vijf commissies,
waarvan de leden, zonder een politieke
„test" te hebben ondergaan, toegang heb
ben tot geheime inlichtingen. Die commis
sies, die zich bez/ig houden met defensie,
buitenlandse politiek, begrotingskwesties,
zaken, die zowel West- als Oost-Duitsland
betreffen, en binnenlandse aangelegenhe
den, hebben elk 29 a 31 leden. Ieder lid,
dat niet in staat is persoonlijk een com
missievergadering bij te wonen, mag een
plaatsvervanger sturen. Het is ook een
heel gewone zaak, dat beambten van het
parlement de commissiezittingen, waar
geheime stukken ter tafel liggen, vrijelijk
in- en uitlopen. Theoretisch gesproken,
zijn in de Bondsdag tweehonderd mensen
in staat inzage te krijgen van geheime
stukken.
Schaduwen
Men heeft thans voorgesteld de omvang
van de Bondsdagcommissies te verklei
nen, maar daartegen heeft de contraspi
onagedienst bezwaar gemaakt met het ar
gument, dat daardoor het aantal „lek
ken" weliswaar zou worden verminderd
maar de mogelijkheid tot spionage binnen
de muren van het parlement er toch niet
door zou worden uitgeschakeld.
Een andere oplossing zou zijn de bewegin
gen van Bondsdagleden buiten het parle
ment in het geheim na te gaan. Dat is in
het verleden reeds gedaan, maar telkens
wanneer een Bondsdaglid ontdekt had
dat hij werd geschaduwd, waren de pro
testen niet van de lucht. Bovendien heeft
de contraspionagedienst niet eens voldoen
de agenten ter beschikking om een derge
lijke taak naar behoren uit te voeren.
Het hoofd van de contraspionage wil nu
dat alle afgevaardigden, die in een com
missie zitting zullen hebben, eerst op hun
politieke betrouwbaarheid worden onder
zocht, voordat zij inzage krijgen van ge
heime documenten. Een dergelijk onder
zoek zou dan ofwel verplicht zijn ofwel
vrijwillig, zoals in de Verenigde Staten
het geval is. De contraspionage-dienst be
toogt, dat een vrijwillig onderzoek voldoen
de zou zijn. Bondsdagleden zijn er even
wel van overtuigd, dat dit -zou leiden tot
een politieke heksenjacht. Er zal dus in
de naaste toekomste geen verandering kun
nen komen in de bestaande toestand.
Het is merkwaardig hoe ge
makkelijk iemand zich schul
dig maakt aan dezelfde euvel
daad tegenover een mede
mens als die, welke hij zeer
kwalijk zou nemen wanneer
hijzelf er het slachtoffer van
zou zijn. Men kan dat ver
schijnsel niet eenvoudig als
hypocrisie betitelen. Veeleer
lijkt mij de reden te liggen in
een zó egocentrische, zelfge
noegzame levensinstelling dat
voor dergelijke lieden inder
daad het woord van Confu
cius waarheid bevat: „De we
reld draait om de as die IK
heet, tot genoegen en voordeel
van die IK en niemand an
ders."
In het dagelijkse leven
wordt de as IK niet zo direct
en schaamteloos blootgelegd
als in het spel der massa's,
waarin de zelfverheerlijking
en meerderwaardigheidsge-
voelens op een kinder
lijker. onhandiger manier
tot uiting worden ge
bracht. Het spel der massa's
wordt gespeeld in de politiek
der naties, in de strijd der
rassen, in de competitie der
massale bewegingen. Wanneer
het waar is dat de kreten van
grote volksgroeperingen het
gemiddelde vormen van wat
er in de individuen dezer
groepen leeft, zou men echter
tot de ontstellende conclusie
moeten komen dat de meer
derheid der individuen bar
baarse denkbeelden koestert,
welke door een tamelijk on
beduidende minderheid nog
enigszins worden afgezwakt.
Doch neem die individuen
apart en vraag hun op de man
af wat zij denken en welke
hun overtuiging is. Tel dan al
die gedachten en overtuigin
gen op tot één totaal en men
heeft een collectie wereldbur
gers van hoog gehalte, edele
idealen en engelachtige hu
maniteit.
Waar ligt de fatale wissel
werking, die deze uitkomst in
de praktijk ombuigt naar de
hardnekkige massale dom
heden en barbarijen, waarvan
rnen dagelijks getuige kan
zijn?
Een mens apart is een ge
heel ander verschijnsel dan
een mens tussen mensen
oen ander wezen, met andere
inhoud en andere waarden,
met redelijke gedachten en
een overvloed van tolerantie.
Men zou geneigd zijn een
strijd te beginnen tegen de
samenvoeging in alle vormen
tegen de op zichzelf zo idea
listische acties tot eenheid en
vereniging op welk gebied
ook. En mij dunkt dat die
strijd een gezegende zou zijn.
Want zolang de mens niet in
staat is volkomen zelfstandig
en oordeelkundig zijn gezonde
verstand te laten werken op
de verschijnselen rondom
hem, zolang is het gevaarlijk
en nutteloos hem vast te
plakken aan anderen onder
een motto of een leuze.
Dit alles zou van toepassing
kunnen zijn op een probleem,
dat zich in onze dagen her
haaldelijk en nadrukkelijk
manifesteert en dat zich ken
merkt als een ontstellende la
cune in het beschaafde den
ken: de houding tegenover en
relatie met het gekleurde deel
der wereldbevolking, waarop
de blanken zich thans nood
gedwongen of vrijwillig in
tens bezinnen.
Reacties op de onthulling
van regeringswege over een
naargeestig geval op Neder
lands Nieuw Guinea, waar
een onzer bestuursambtena
ren enkele inheemsen heeft
gedood en hutten van inboor
lingen heeft doen platbran
den, geven een schril licht op
die lacune in onze naaste om
geving. Mensen die bij een
burenruzie politie en justitie
zouden te hulp roepen om een
belediging volgens de juiste
vormen van democratische
rechtsorde te wreken, vragen
zich verbaasd af waarom een
bestuursambtenaar niet ge
rechtigd zou zijn Papoea's
neer te schieten, indien deze
kleurlingen hem bij de uit
oefening van zijn taak in de
weg zouden staan. Zij begrij
pen ook de vergelijking niet,
die redactioneel getrokken is
tussen dit geval en het on
rechtmatige en willekeurige
optreden der Duitse bezetting
tijdens de oorlogsjaren. Zij
zien niet in, op welke grond
een misdaad tegen het hoog
beschaafde, hoogdemocrati-
sche blanke Nederlandse volk
van 19401945 met dezelfde
maten zou moeten worden ge
meten als een ingrijpen van
datzelfde volk tegen een on
beschaafd, zwart volkje.
Is het u niet opgevallen, dat
men nooit spreekt over een
volkje, wanneer men het over
blanke mensengroepen heeft?
De Pygmeeën, de Kaffers, de
Eskimo's, de Lappen, de Bos
jesmannen noemt men „Volk
je", waarbij men dan hun
vriendelijke of kwaadaardige
eigenschappen als adjectieven
voegt. De subtiele betekenis
die het woord „volkje" heeft,
zou van toepassing zijn ge
weest ir de terminologie
waarmee in de oorlogsjaren
Hitler's benden over de Ne
derlanders spraken, wanneer
zij merkten hoe hun maatre
gelen werden geboycot en hun
voorschriften werden overtre
den. En zoals wij blanken de
verzetslieden van het zwarte
volkje neerknallen en de hut
ten van het zwarte volkje
platbranden, zo knalden de
knechten van de Europese
Orde anno 1940 de verzetslie
den van het Nederlandse
volkje neer, zo brandden zij
de huizen van het Nederland
se volkje plat, omdat dat
volkje zich verzette tegen de
invoering van de orde dei-
Arische Uebermenschen.
Zonder onderzoek, zonder
rechtspraak, zonder hoor en
wederhoor, zonder grondwet,
zonder wettige grond behalve
dan die, waarop zij zichzelf
hadden geplaatst: de grond
hunner meerderwaardigheid
en uitverkiezing.
Neen, die vergelijking was
niet zo misplaatst. Er zijn
slechts drie Papoea's neerge
schoten, doch wie zal het ge
tal als factor durven nemen
in de beantwoording van de
vraag, wat recht en onrecht
is?
Eén klein, zwart meisje
wordt in een der Zuidelijke
Staten van Noord-Amerika
uitgejouwd, getreiterd, be
spuwd en dodelijk beangst
door een groep blanken, die
bezeten zijn door de collectie
ve razernij waaraan de hele
blanke wereld lijdt: de waan
zin van beter en wijzer te zijn,
de krankzinnige hallucinatie
van te zijn uitverkoren boven
anderen. Dat éne. kleine zwar
te meisje vertegenwoordigde
een groot deel van de mens
heid. Het getal is niet van be
lang, doch de tendens. En wil
men toch liever getallen? Dan
moet men de Nieuw Guinese
bestuursambtenaren hun gang
laten gaan ingeval een gehele
Papoea-bevolking zich zou
durven en kunnen verzetten
tegen de invoering van een
orde die zij niet wenst. Die zij
r.iet wenst? Maar we hebben
toch het beste met haar voor
en we willen toch alleen maar
zorgen dat ze even blij, ge
lukkig en welvarend wordt
als wij?
Dat zal wel maar als ik
een Papoea was, zou ik aan de
oprechtheid van die orde be
ginnen te twijfelen op het
moment, dat ik mijn volksge
noten dood zag neervallen
door de kogels van een blan
ke eenling, die geen wet, geen
jurisdictie en geen recht tot
doden voerde.
En als ik een Neger was,
zou ik twijfelen aan de waar
digheid en beschaving van de
blanken op het moment, dat
ik mijn dochtertje van vijf
jaar in handen van een
schreeuwende, zinneloze ben
de blanke bandieten zag. Als
ik Neger was, zou ik mij ver
wonderd afvragen of ik nog
wel zo verlangend was, als
een gelijke der blanken te
worden beschouwd. Ik zou mij
afvragen of de apartheid in
Zuid-Afrika niet een weldaad
voor mij was, omdat zij mij
beschermde tegen een gelijk
schakeling met dat „volkje"
zonder humaan begrip en zon
der deemoed, dat bleek te lij
den aan hoogmoedswaanzin in
een bedenkelijke graad.
Als ik Neger was, zou ik
niet zo verheugd zijn te kun
nen eten in een restaurant te
midden van blanken en te
rijden in een bus naast een
blanke man. Want ik zou mij
moeten afvragen of ik daar
door niet, inplaats van hoger,
een trapje lager zou zakken
op de ladder van de cultuur
een cultuur waarover ik zo,
als Neger zijnde, mijn eigen
simpele, zwarte ge
dachten zou hebben.-
Brood uit een papiertje
Ik lees alles over de Kennedy's. Het is
ongelofelijk hoeveel feiten over het dage
lijks doen en laten van deze remarkabe-
le familie ons tot nu toe onthouden zijn.
Tot nu toe waren die blijkbaar niet inte
ressant. Maar zodra een man „in the
public eye" komt, wordt alles van hem
vermeldenswaard.
U zoudt ervan staan te kijken, wan
neer ik minister Van Rooy zou opvolgen,
wat er dan over mij aan het daglicht zou
worden gebracht door ijverige journalis
ten. Dit is trouwens de voornaamste re
den waarom ik geen ministerspost am
bieer. Er zijn nu eenmaal zaken, die het
daglicht slecht verdragen.
Een van de meest ontroerende levens
bijzonderheden omtrent ons aller nieuwe
president is de onthulling, dat deze mul-
ti-miljonair, nadat hij in 1953 senator was
geworden, dagelijks een pakje
brood meenam naar het Ka-
pit ooi.
Als ik dit eerder had geweten, dan had
ik op hem en niet op Bob Nixon ge
stemd, want in zo'n eenvoudig detail, in
zo'n simpel pakje-brood-meenemen-naar
kantoor zit 't 'm.
Zo'n pakje brood is niet zo maar een
pakje brood. In dat vetvrije papier zitten
een volledig mens, een levensbeschouwing,
een ziel en een karakter.
Als zo'n man z'n dagelijkse boterham
metje openritselt, bewijst hij, iedere dag
weer, dat hij onafhankelijk is, dat hij
maling heeft aan wat het verraderlijke
klerkendom van hem denkt en zegt, en
dat hij de zielige statussymbolen der
kreeftenkokteellepelaars en tong a la meu-
nière-eters niet nodig heeft voor zijn sta
tus.
Ik kan dit zo goed beoordelen omdat het
met mij van hetzelfde laken een pak bo
terhammen is; wat er overigens ook no
pens mij aan het daglicht zou treden. Als
ik (quod non) voor de aandrang van de
heer De Quay zou zwichten om één van de
zwakkertjes in zijn clubje op te volgen, niet
dat ik mijn sociale heerlijkheiddan zou
trachten te bewijzen door de statussym
bolen der tot welstand gekomen uitspruit
sels der kleine burgerij.
Voor mij liever een broodje leverkaas
dan een Sole a la Marcus Antonius. Voor
mij is de brommert goed genoeg; de His-
pano Suiza en de Rolls blijven beschei-
denlijk op stal. En wie is die eenvoudige
man, die daar in de tweede klas stapt?
Ge hebt het geraden.
Ik heb méér overeenkomsten tussen
John en mij ontdekt. Bescheidenheid ver
biedt mij deze hier breed uit te meten.
Ge zoudt misschien denken dat ik alles
op mij zelf betrok.
Maar wat dat pakje boterhammen be
treft: dit is geen coïncidentie.
Het is (daarentegen) het staUis-symbool
der werkelijk groten.
Onder andere van John Kennedy en
Floris Flaneur
Advertentie
De 23 genezende bestanddelen
van Abdijsiroop (Akker-Si
roop) jagen die gevaarlijke
griephoest weg uit uw gezin.
Illegale geldhandel. Het bureau van de
Indonesische procureur-generaal heeft
woensdag bekendgemaakt dat het een
grote organisatie heeft ontdekt die zich
bezig hield met geldmanipulaties. De
organisatie, die geleid werd door bui
tenlanders en Indonesische medewer
kers, verrichtte illegale banktransac-
ties en verkocht goud- en zilverstaven
ter waarde van „tientallen miljoenen
roepiahs".
Vliegtuig vermist. Een Philippijns passa
giersvliegtuig dat met 33 personen aan
boord was vertrokken, wordt vermist
en men vreest dat het is neergestort.
Het toestel, een DC-3. was op weg van
Iloilo naar Manilla, een afstand van on
geveer 480 km. Het was woensdagmid
dag om .25 uur vertrokken en werd
twee uur later in Manilla verwacht.
Vliegend voorwerp. Volgens een woord
voerder van het Noard-hoofdkwartier
(luchtverdedigingscentrum voor Noord-
Amerika) heeft men woensdag bericht
ontvangen, dat er in de buurt van Chi
cago een UFO ongeïdentificeerd vlie
gend voorwerp is waargenomen. De
grootte van het rood-wit kleurige bol
vormige voorwerp, dat een lange witte
staart had, was niet bekend, zo werd
meegedeeld.
Indonesische oud-strijders. Tweehonderd
Indonesische oud-strijders in Pladjoe,
Zuid-Sumatra, hebben uiting gegeven
aan hun bereidheid om naar Neder
lands Nieuw-Guinea te worden gezon
den.
Wantrouwen. De Labourfractie in het Brit
se Lagerhuis heeft een motie van wan
trouwen ingediend tegen de minister van
Binnenlandse Zaken Butler, omdat hij
de Koningin niet heeft aanbevolen twee
jongelui die ter dood waren veroordeeld
gratie te verlenen. De achttienjarige
Francis Forsyth en de 23-jarige Nor
man Harris werden 10 november opge
hangen wegens moord op een leeftijd
genoot.
Strontium. Het radiobiologisch laborato
rium van de Britse raad voor land
bouwonderzoek heeft vastgesteld dat er
in Russisch graan minstens vijfmaal
zoveel radio-actief strontium 90 zit als
in Noordamerikaans graan, aldus meldt
het Britse blad Daily Telegraph. Het
blad trekt uit de gegevens van het la
boratorium de conclusie dat er in Rus
land veel meer radio-actieve neerslag
is terechtgekomen dan in Noord-Ame
rika.
Internationaal recht. De juridische com
missie van de UNO-Assemblee heeft
met algemene stemmen het vraagstuk
van de ontwikkeling van het internatio
nale recht verwezen naar de zitting
van 1961. Bij de UNO-leden is erop
aangedrongen voor 1961 suggesties over
deze kwestie in te dienen.
