IJmuider Courant | 1960 | 7 december 1960 | pagina 5

Onthullingen van een deserteur
over de wreedheden in Algerije

m t t t

Burgemeester mr. J. C. Bührmann
inspecteerde politiekorps

In de vishal en op zee

IJmuiden in snelle ontwikkeling
bracht en brengt problemen

GESTAPO-METHODEN BIJ HET LEGIOEN"

Murw geslagen door
ronselaars

Dat zegt wel iets.

5

Eigenbouwers betrekken
hun woningen

Dader van vernielingen
is geestelijk gestoord

,Ik sta alt ijd achter u

„Neeltje Jacoba" vist
stoffelijk overschot op

Eisen van 454 en 4 jaar
tegen berovers van
taxichauffeur

Arnhems culturele prijs
toegekend aan schrijfster

WOENSDAG 7 DECEMBER 1960

TOT DE BELANGRIJKE ACTIVITEITEN in de gemeente Velsen zal volgend
jaar ongetwijfeld behoren de verdere uitvoering van de saneringsplannen. Vooral
in Oud-IJmuiden valt er nogal wat te doen. Hierover is in de loop van dit jaar
wel het een en ander gezegd. In het boek „De IJmond van streek tot stad" wordt
de ontwikkeling van IJmuiden onder de loep genomen, waarbij er op wordt
gewezen, dat ook in sociaal opzicht in het huidige IJmuiden sprake is van een
vernieuwing.

In de plaats van de voor een deel tot
armoede vervallen kolonistenmaatschappij
van voor 1940, treft men hier een geselec
teerde bevolking aan in een grotendeels
nieuwe woonwijk. Het spookbeeld van de
werkloosheid bestaat niet meer. Men leeft
er thans in het algemeen in sociale zeker
heid en met vertrouwen in de eigen toe
komst. Dit totaal andere sociale klimaat
is mede te danken aan een tweezijdige
selectie van de mensen die er thans ge
huisvest zijn. In de tweede wereldoorlog
is een derde van de toenmalige woning
voorraad afgebroken. Terwille van het zo
spoedig mogelijk weer op gang komen van
het economische leven in de IJmond, heeft
men in eerste instantie als eis voor het
terugkeren van evacué's moeten stellen
economische binding aan de woonplaats
Daardoor zijn vele gezinnen niet terugge
keerd. Voorts heeft na 1945 alleen voor de
beter gesitueerden alleen nog de mogelijk
heid bestaan tot vrije vestiging. Alle ande
re naoorlogse immigranten zijn gegaan
door de zeef van de personeelsselectie der
werkgevers in de IJmond, waarvan de
Hoogovens en aanverwante bedrijven wel
de voornaamste plaats innemen. Hoog
ovens had in april 1951 1320 werknemers
en heeft er thans een kleine dertiendui

zend.

Oud en nieuw

In het vernieuwde geheel van IJmuiden
is echter nog wel een onderscheid tussen
„oud" en „nieuw". In de gespaard ge
bleven gedeelten wonen namelijk relatief
veel gezinnen, die hier voor 1940 ook reeds
gevestigd wax-en. Zo zijn er onmiddellijk
na de oorlog teruggekeerde evacué's maar
ook mensen die in tweede instantie in de
gelegenheid zijn gesteld tot het opnieuw
bewonen van eigen huizenbezit. In het
Bomenkwartier bijvoorbeeld, in het zuid
oosten van IJmuiden, wordt bijna de helft
van de woningen bewoond door gezinnen
die er voor 1940 ook al woonachtig waren.

Het verschil tussen de bevolking in de
oude en nieuwe gedeelten komt ook in de
verkiezingsuitslagen tot uiting. In het oos
telijke gespaax-d gebleven gedeelte wonen
relatief veel K.V.P. en C.P.N.-stemmers,
in het oude westelijk deel relatief veel
A.R.-stemmers en in het nieuwe midden
wordt relatief meer op de P.v.d.A. ge
stemd.

Visserij

„Volgens de publieke opinie in IJmuiden
vormen de inkomsten van de visser een
onvoldoende vergoeding voor het primitie
ve bestaan en de ontberingen aan boord.
De industriearbeider voelt zich superieur
aan de visser. Hierbij speelt ook een rol
de oppervlakkige vereenzelviging van vis
serij en visstank. In het bijzonder de ge
zinnen van werknemers betrokken bij het
lossen en bij de verwerking van vis geven
hiertoe aanieiding. Buiten de kring van
x-echtstreeks bij de visserij betrokkenen
wordt de visserij niet gezien als een
IJmuidense zaak. Op vlaggetjesdag toont
men alleen in West-IJmuiden daadwerke
lijke interesse. Met de trawlerstaking in
1956 heeft men in IJmuiden niet meege
leefd. De tunnelstaking en de staking van
het Amsterdamse trampersoneel zijn toen
wel met belangstelling gevolgd."

Door de ontwikkeling van het Hoogoven-
bedrijf aan de overkant van het Noord
zeekanaal en door de nieuwbouw in IJmui
den zelf is men gewend geraakt aan an
dere verhoudingen. Dit heeft geleid tot een
andere kijk op het oude IJmuiden en ook
de bewoners voelen dit als zodanig. Velen
willen er weg, omdat er niets te beleven
valt.

Snelle ontwikkeling

In het nieuwe IJmuiden verloopt de
maatschappelijke vormgeving niet zonder
moeilijkheden. Het is moeilijk de ontwik
keling bij te houden en tijdig de nodige
voorzieningen te treffen of vereiste initia-

Aan de Pegasusstraat in nieuw IJmuiden
is de eerste van een serie van negen
eigenbouw-woningen gereedgekomen. Het
is negen zelfbouwei-s gelukt binnen een
jaar de huizen onder de kap te krijgen,
een karwei, waarmee zij in elk vrij uurtje
dx-uk bezig zijn geweest. Het zijn de heren
J. Lootsma, C. en H. van de Pieterman,
J. Wanmaker, A. Gx-avemaker, Th. Spren
keling, A. Heykans, F. Martens en B. Lin-
sen, die de woningen voor eigen rekening
hebben gebouwd. Van deze heren zijn ex-
twee metselaar, drie timmerman, een
tegelzetter, een loodgieter en een opper
man. Overigens zijn de hex-en niet de eni
gen die destijds besloten tot eigenbouw,
daar aan de Pegasusstraat nog enkele
andere op deze manier verrezen woningen
staan.

De 23-jarige man, die de politie van Vel
sen in de nacht van maandag op dinsdag
op het terrein van de Hoogovens in IJmui
den heeft aangehouden, blijkt geestelijk
gestoord te zijn. De man is inmiddels over
gebracht naar de psychiatrische inrichting
„Duinenbosch" te Bakkum. De man woon
de in Canada, (hij was geëmigreerd) maar
in vex-band met het ovex-lijden van zijn moe
der was hij naar ons land gekomen en ver
bleef tijdelijk bij familie in Velsen-Noord.
Op het terrein van de Hoogovens heeft hij
in de bewuste nacht flinke vernielingen
aangericht aan vrachtauto's en een afsluit
boom. De schade wordt nader geraamd
op 945,- en niet zoals ons van de zijde der
politie was medegedeeld op 10.000,- tot
12.000,-. De man zal na zijn genezing zo
spoedig mogelijk weer naar Canada wor-
den gezonden.

WEEKABONNEMENTEN

dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgera op donder
dag moeten afrekenen.

DE ADMINISTRATIE

tieven te ontplooien. Het spreekt vanzelf
dat men niet altijd tijdig daarin is ge
slaagd. De daardoor ontstane spannings
verhouding wordt door belanghebbenden
als bezwaarlijk ondervonden of leidt tot
een verwijdering tussen de leiding geven
de instanties en degenen die men zou wil
len bereiken.

Inderdaad is het nieuwe IJmuiden meer
dan IJmuiden voor 1940 woongebied ge
worden voor werkers bij de Hoogovens en
aanverwante bedrijven. Volgens globale
aanwijzingen zou er in IJmuiden sprake
kunnen zijn van sociale eenzijdigheid van
de bevolkingssamenstelling.

Een bezwaar voor de maatschappelijke
vorming van IJmuiden is dat de functio
nele structuur van dit woonmilieu nog
weinig overzichtelijk is.

Over de winkelstand wordt gezegd: „Er
is nu een van eigen zelfstandige positie
bewuste winkelstand ontstaan. Dit is van
belang, omdat de winkelstand er steeds
op bedacht is de interesse van de men
sen plaatselijk te binden.

Eer. bezwaar van het tot stand komen
van een bevredigend sociaal cultureel le
ven is, dat de outillage voor ontspanning
en vermaak nog onbevredigend is. Dit
komt ook door de verspreide ligging ervan.

„Geloof die mooie verhalen over het
vreem,delingenlegioen toch niet!" roept
Kees de Vries uit Groningen, na twee
en een half jaar dienst zelf uit Het
Legioen" gedeserteerd. „Er heeft in een
Nederlands weekblad een verhaal met
foto's gestaan, over die zogenaamde
goede zijde van het Legioen, en ik ken
een jongen uit Hilversum die daarin is
getippeld! Hij tekende vanwege de wui
vende palmen en de vriendelijke meis
jes. En wat heeft hij gevonden? Geen
wuivende palmen, maar zweepslagen.
Geen mooie meisjes maar een stinkend
bivak in de woestijn waar je dag in dag
uit, week in week uit een loeiende dorst
hebt en waar je je kameraden kapot
ziet gaan aan de drank.

Ik ken een geval van een jongen uit
Zeist, die vijf jaar had gediend, maar
op de dag van z'n afzwaaien zo dronken
was, dat hij voor een fles champagne
opnieuw voor drie jaar heeft getekend.

En waarom schreef het weekblad niet
over de „Compagnie Disciplinair", waar
je uren moet marcheren met een rugzak
vol stenen, die met ijzerdraad om je
schouders is gebonden, alleen maar om
je gehoorzaamheid in te pompen! Laat
dat een waarschuwing zijn voor de jon
gens, d.ie het avontuur denken te vin
den, maar er een hel zullen vinden!"

GEMEENTELIJKE AANMOEDIGINGS
PRIJZEN EINDHOVEN

De wethouder van Onderwijs en Culturele
Zaken te Eindhoven, de heer Th. van Eupen,
heeft aan drie Eindhovense kunstenaars een
gemeentelijke aanmoedigingsprijs groot 750
uitgereikt.

Deze aanmoedigingsprijs, die jaarlijks wordt
toegekend door een jury, bestaande uit leden
van de culturele raad der gemeente Eind
hoven en van de culturele commissie uit de
gemeenteraad, vielen dit jaar ten deel aan de
journaliste Benita Isphording (poëzie), aan
Ruud Peeters (schilderkunst) en aan mej.
Maria Roggen (grafisch werk en tekeningen).

99

(Van onze Amsterdamse redacteur)

In een klein kroegje bij de Heiligeweg in Amsterdam brengt Kornelius Ubel
de Vries langzaam het kleine glaase naar de mond, neemt een slokje en proeft
nadenkend. Het is het eerste glaasje Hollandse „jajem" dat hij drinkt na ruim
21/2 jaar. Dat is vreemd voor een zeeman. Maar Kees de Vries uit de Jan Willem
Frisostraat in Groningen heeft dan ook een heel vreemd avontuur achter de rug.
Twee uur tevoren stapte hij uit het K.L.M.-toestel van Casablanca op Schiphol
zonder bagage, zonder paspoort, zonder geld en zelfs zonder nationaliteit. Een
uur later kreeg hij van de marechaussee, die zich over dergelijke reizigers pleegt
te ontfermen, te horen dat hij naar huis mocht, naar Groningen. Maar als je zo
lang van huis bent geweest, heb je niet zo'n haast. In het cafeetje wil hij ons
eerst nog iets vertellen. „Ik heb veel meegemaakt in het Vreemdelingenlegioen
en ik zal er niet over zwijgen. Ik hen niet bang geliquideerd te worden door de
„rode hand". Als ik wel wordt neergeschoten is dat het bewijs, dat wat ik nu
ga vertellen waar is".

Kees de Vries, dertig jaar geleden in
Oldekerk (Groningen) gebox-en is een ten
gere, pezige blonde knaap. Hij vocht met
de marine op Kox-ea, kx-eeg daar een UNO-
onderscheiding en het kruis voor Recht en

De burgermeester van Velsen, mr. J. C. Bührmann, heeft hedenmox-gen om tien-uur
het Velsense politiekorps plus het korps x-eserve-politie geïnspecteex-d op de binnen
plaats van het hoofdbureau van politie aan het Brirxioplein te IJmuiden-Oost. Al het
geüniformeerde pex-soneel, zomede het niet geünifox-meerde deel (afdeling recherche
en administratie) stond aangetreden op de binnenplaats. Ook de politieauto's waren,
keurig gewassen, naar buiten gex-eden. Men had tevens de vaderlandse driekleur
gehesen, doch deze hing slap om de stok, want het was troosteloos weer.

De commissaris van politie, de heer W.
Sepp, heette de burgemeester hartelijk
welkom. Hij herinnex-de aan de woorden
die de heer Bühirnann had gesproken
over de politie bij zijn afscheid in Weesp.
De heer Sepp zei dat allen met de woor
den waren ingenomen, hij was blij dat de
bux-gemeester de politie meer een dienen
de dan een contx-olerende taak toedenkt.

„Maar er wordt voor het vervullen van
deze dienende taak in de gemeente veel
van onze tijd gevraagd" aldus de heer
Sepp die in dit vex-band wees op de moei
lijkheden bij menig politiekorps als gevolg
van personeelgebi'ek en verzwaring van de
taak. De commissaris wees er vervolgens
op, dat hier in Velsen door het korps
hard wordt gewerkt. Het is voor het per
soneel niet altijd eenvoudig zijn taak te
vervullen. Ofschoon de werving van nieuw
personeel moeilijk verloopt, was de heer
Sepp niet zo heel erg ongerust over de
personeelsbezetting van het plaatselijke
korps. „Maar wij moeten wel de vinger
op de pols houden".

Goed korps

De heer Sepp prees het korps en hij
was er dan ook trots op om te kunnen
zeggen, dat het een goed korps is, hetgeen
te danken is aan allen, van hoog tot laag.
Gewezen werd ook nog op de prettige sa
menwerking met de loco-burgemeester, de
heer H. de Boer. Tot slot zei de heer
Sepp: „Wij beloven ons best te zullen doen
tot heil van onze gemeente, zodat u trots
kunt zijn op het kox-ps".

Burgemeester Bührmann zei op het
standpunt te staan, dat het ambt van po
litieman moeilijker is dan dat van burge
meester. De heer Bühx-mann toonde zeer
veel begrip te hebben voor de moeilijke
taak van de politieman, die altijd gecon-
fx-onteex-d wordt met de plotselinge situa
tie en dat het achteraf op het bureau al
tijd gemakkelijker is om ex-over te pra
ten en te theox-etiseren.

De reddingboot „Neeltje Jacoba" gesta
tioneerd te IJmuiden, heeft dinsdagmid
dag uit zee een in verregaande staat van
ontbinding verkerend lijk opgevist. Het
stoffelijk overschot werd drijvende aan
getroffen door de bemanning van de KW.
176' Gesina Geertruida" van de rederij
N. Parlevliet te Katwijk. Het vissersvaar
tuig maakte onmiddellijk melding van de
lugubere vondst. De Velsense politie
heeft tot nu toe nog niet de identiteit van
het lijk kunnen vaststellen. Het lichaam
- vrij stevig van postuur is 1.65-1.70
meter lang. De man droeg donkerblauw
ondergoed, een blauwe spijkerbroek en
bruine sandalen (maat 39-?ö).

De bux-gemeester zei vervolgens kennis
te hebben genomen van een uitvoerig x-ap-
port van de commissaris van politie, waar
in een achttal wensen vermeld zijn (want
het korps „gaat gx-aag met zijn tijd mee"
aldus de heer Sepp). De heer Bühx-mann
zei: „De politie zal mijn bijzondere aan
dacht hebben". Hij weet dat het hoofdbu
reau te klein is en dat er dringend be
hoefte is aan een nieuw bureau in Velsen-
Noord, om maar enkele van de wensen te
noemen.

De burgemeester besloot met te zeggen,
dat hij de politie aan zijn hart draagt.
„Ik zal achter u staan onder alle omstan
digheden om uw moeilijke taak te vervul
len".

Vervolgens inspecteerde de burgemees
ter het korps. Boven in het gymnastiek
lokaal onderhield de heer Bührmann zich
nog geruime tijd met de leden van Vel-
sens-politie korps. Hem werd bij het ge
serveerde kopje koffiè ook een Weesper
mop aangeboden, doch deze accepteerde
de burgemeester niet. „Die gemeente
heeft afgedaan", waarna hij een koekje
in de vorm van een IJmuidense haring van
de schaal nam

De officier van Justitie te Roermond
heeft tegen twee jongemannen van 23 jaar
uit Helmond, gevangenisstraffen van x-es-
pectievelijk 4 en 4Va jaar geëist omdat
zij op 7 juni van dit jaar een taxichauf
feur hadden beroofd en zwaar lichamelijk
letsel toegebracht. Zij hadden die dag de
chauffeur J. van Hout uit Helmond op
dracht gegeven hen met zijn taxi naar
Limburg te rijden. Bij het gehucht Meer-
selo sloeg een van hen de chauffeur plot
seling hard met een hamer op het hoofd.
Zij trokken hem achter in de auto, reden
even dooi-, namen de chauffeur al zijn
geld af en gooiden hem uit de auto. Daar
na zijn ze met de wagen naar Amstex-dam
gereden, waar ze reeds de volgende dag
konden worden geax-resteerd.

Aan de schrijfster mevrouw Henriëtte de
Beaufort douairière Laman Trip te Ben-
nekom is de culturele prijs der gemeente
Arnhem voor 1960 toegekend. De prijs
bestaat uit een bedrag vam 1000.

Zij heeft ondermeer geschreven de lit
terair historische biografieën Gijsbert
Karei van Hoogendorp. Willem de Zwijger
en Cornelis van Vollenhoven, waarin zij,
zo zegt de jury. het litteraire genre der
littex-air-historische biografie op persoon
lijke wijze in ere heeft hersteld. Daaren
boven heeft zij in haar roman „Dolly van
Arnhem" bewezen, dat zij als romancière
een geheel tijdperk en de figuren daarin
tot leven weet te brengen.

TATIANA WARSCHER OVERLEDEN

In Rome is óp 81-jarige leeftijd Overleden
de in Moskou geboi-en ai-cheologe Tatiana
Warscher. Mevrouw Warscher, die al ge
durende dei-tig jaar in Italië woonde, heeft
zich, grote verdiensten verworven door haar
studies over fresco's die van muren in Pom-
peiï verwijderd waren. Een microfilm ervan
is onlangs opgenomen in het archief van de
Yale Universiteit in de Verenigde Staten.

Oi'de. Na zijn tex-ugkomst in Nederland
ging hij varen op een Gx-oningse kustvaar
der tot in 1958. Toen begon het avontuur
dat hem in het Vreemdelingenlegioen
bracht en hem zelfs nog het Franse oor-
logskruis voor heldenmoed bezorgde.

„Ik wilde eigenlijk naar m'n zuster, die
in Nieuw-Zeeland woont, maar omdat ik
tegen die paperassenwinkel opzag, wilde
ik op mijn eigen manier emigreren. Ik
zocht een boot die naar Nieuw-Zeeland zou
gaan, maar van Nederland uit varen ze
niet rechtstreeks. Toen ging ik naar
Frankrijk. In Marseille had ik meer kans
dacht ik: Maar dat viel tegen. Zo stapte
ik daar Fort Nicolai binnen om, uit lou
ter nieuwsgierigheid, eens wat over het
Vi-eemdelingenlegioen te horen. O, ze
waren grif bereid om te vertellen. Het le
gioen, zo zeiden die kerels, is een volko
men normaal leger en wordt zelfs dooi
de UNO als het toekomstige Afrikakorps
beschouwd. Ze vertelden me meer mooie
dingen, deze lieden van het Deuxième Bu-
x-eau. Weet u dat die zogenaamde Rode
Hand-ox-ganisatie niets andex-s is dan dat
Deuxième Bux-eau? Niet? Neem dat dan
maar van mij aan!

Ik zei dat ik er eens over zou naden
ken, maar ik had het net gezegd, of ik
zag dat een .jongen met een bebloede kop
in een cel werd getrapt. Toen dacht ik
bij mezelf: nou moet je weg wezen. Ik
liep naar de poort, maar het bleek dat ik
als een rat in de val zat. Ik mocht er
niet uit. Protesteren hielp niet: ik kreeg
een klap en een schop en daarna werd
ik aangevallen door negen man! De vol
gende dag hebben ze me bij bewustzijn
moeten brengen Ik werd weer naar de
mensen van Deuxième Bureau gebracht
en daar lagen vijf pagina's Franse tekst
klaar. Of ik maar wilde tekenen. Ik zei
dat ik te weinig Frans sprak om het te
kunnen lezen. Er was wel een tolk zeiden
ze. Ik had geen vertrouwen in die tolk.
Toen werd er niet meer gepraat, maar
geslagen. Ze sloegen me op m'n ribben,
maag en riièrën en op m'n ogen, maar
die waren toch al blauw. De aframmeling
duurde van tien uur tót een uur. Als ik
toen had willen tekenen, had ik het niet
eens meer gekund!

's Middags wex-d ik weer op het bui-eau
gebracht. Er is toen niet gepraat en ook
niet geslagen. Ik tekende. Ik zat immers
toch zwaar in de boot. Ik tekende en ik

Aanvoer van dinsdag

De aanvoer van vis in IJmuiden was
dinsdag 2260 kisten, waarvan 185 tong en
tarbot. 1 heilbot, 120 schol, 772 haring. 785
makreel, 125 schelvis. 115 wijting, 55 ka
beljauw en gul, 5 leng. 35 haai, 1 ham. 10
poon, 46 koolvis, 10 diversen.

Prijzen van dinsdag

Per kilo: heilbot 3.50—3. grote tong
4.804.50, grootmiddel tong 3.90—
3.60, kleinmiddel tong 3.903.60.
kleine tong 1 f 3.60—ƒ3.40. kleine tong 2
f 2.70— f 2.40, tarbot 1 3.20—2.70.

Per 50 kilo: tarbot 3 88. tarbot 4 f 84—
69, grote schol 55—43. grootmiddel
schol 5546. kleinmiddel schol 62f60
kleine schol 1 75f 65. kleine schol 2
6848, verse haring 38f 14.60. ma
kreel 2116. kleinmiddel schelvis f 74
72. kleine schelvis 1 7265, kleine
schelvis 2 5525. wijting 4026.
grote gul 66. middel gul 56. kleine gul
4033, kleine haai 25f 18. ham
100. poontjes 35—27. kleine koolvis
zwart 4234.

Per 125 kilo: grote kabeljauw 300—
198. grote koolvis zwart 114f 100.
grote koolvis wit f 156. grote leng 108

Besommingen van dinsdag

Een trawler 16.400. IJM 221 f 5570. KW
104 f 2830. KW 136 f 5180, KW 144 26.120
KW 52 f 7200, KW 84 f 3970, KW 114
f 4350, KW 129 f 3090, RO 27 7230, KW
95 730.

Aanvoer van woensdag

De aanvoer in IJmuiden was woensdag
3000 kisten, waarvan 55 schelvis. 210 wij
ting, 55 gul en kabeljauw, 150 koolvis, 510
haring. 380 makreel. 25 schol, 80 varia. 60
sprot, 60 stuks kabeljauw. 3000 kilo tong
1400 kisten spanharing.

IJM 97 Toronto (25 nov.) 760 kisten
waarvan 80 wijting, 35 schelvis. 55 gul en
kabeljauw. 100 koolvis. 330 haring, 130
makreel. 30 varia. 50 stuks kabeljauw.

IJM 35 Postboy (25 nov.) 275 kleine ha
ring en 645 kisten, waarvan 100 wijting, 20
schelvis, 50 koolvis. 180 haring. 250 ma
kreel. 45 varia, 10 stuks kabeljauw.

Prjjzen van woensdag

Export: grote regels kabeljauw 242.
kleine regels kabeljauw 140. kisten grote
kabeljauw 334. kisten kleine kabeljauw
f 314320. witte koolvis 174. grote en
grootmiddel schelvis 76. grootmiddel tong
44.20, kleinmiddel tong f 3.70. tong 1
f 3.603.70. slips 2.50.

Binnenland: grote gul 8182, middel
gul 6771. torren f 4145, zwarte
koolvis 110120, koolvis 1 46f 48.
koolvis 2 41—43, leng 126, kleinmid
del schelvis 76. pennen 82, braad 60—
81, wijting 4045. grote tong 4.50
schol 3 6065, schol 2 79, bonken

40—43, makreel 2124, paapjes
1216, trawlharing 17.5023, span
haring 1719, sprot 2527.50.

Besommingen van woensdag

IJM 35 Postboy 23.400. IJM 97 Toronto
22.500.

Op zee

Om de noord was het nu weer mooi
weer. maar de vangsten wax-en erg slecht
en ongelijk; namelijk 60 tot 150 manden
haring, schelvis, makreel en koolvis per
etmaal. De Ellie deed een trek van 25 man
den hoops, de Maria van Hattem een trek
van twintig manden hoops, de Amsterdam
een trek van twee pakjes, de Allan Water
een dagvangst van 120 manden hoops.

De loggers en kotters bij de st. 3 vingen
150 tot 250 kilo tong en 8 tot 10 manden
schol per etmaal.

De loggers en kotters bij de p-boei 2 en 3
vingen 200 tot 350 kilo tong en 10 tot 12
manden schol en 2 tot 3 manden tarbot
per etmaal.

De Jacoba Gesina. de Ariadne, de Golf
stroom en de Deining zijn weer naar zee
vertx-okken.

Scheveningen

In Scheveningen was de aanvoer 2100
spanharing. 50 rondvis.

Voor donderdag

KW 31 Sakina Martine met 800 kisten

verplichtte me tot legionairsdienst voor
vijf jaren. Dat was op negen augustus
1958. Drie maanden ben ik nog in Fort
Nicolai gebleven. Ik wex-d er gekeux-d en
kreeg merkwaardige injecties. Als zeeman
en bij de marine heb ik heel wat injecties
meegemaakt. Maar nu viel ik na zo'n pi-ik
als een blok op de grond en lag ik twee
dagen op bed. In november wex-d ik naar
Algex-ije gestuurd, naar Sidi-Bel-Abbas.

SS-methoden

Daar heb ik Jan de Munnik uit Rotter-
dam leren kennen. Hij was 17 toen hij
werd geronseld en daarna in kazex-nes
vastgehouden tot hij 18 was. Vervolgens
kreeg hij de naam Karei Derwijk en werd
hij op zijn papieren vier jaar ouder ge
maakt. Als hij naar zijn oudex-s zou schrij
ven, zo dreigden ze hem, dan zou hij niet
verder behoeven te dienen, maar ook zijn
ouders nooit terugzien. Jan de Munnik
sneuvelde bij zijn eei-ste militaire aktie.

„Pacificatie"

Bij de ondex--officieren waren veel Duit
se Oud-SS-ers, maar die waren nog niet
zo ex-g als de Hongaarse oud-SS-ers. Ik
heb zo'n kerel eens tijdens een bajonet
oefening zogenaamd per ongeluk met de
kolf van m'n geweer een kaakfractuur ge
slagen. Ik deed het met plezier!

Ik was opgeleid tot infanterist-verken
ner. In het Atlasgebex-gte heb ik voor het
eerst een treffen met het Algerijnse be-
vx-ijdingslegex-, de A.L.N. meegemaakt.
Daar ben ik ook onderscheiden omdat ik
bij het volgen van voetspoi-en een spelonk
ben binnengegaan en daar door een list
zes gevangenen wist te maken. Ik kreeg
het ooi-logskruis en werd soldaat tweede
klas.

De volgende episode speelde zich af in
Cherryville, waar ik politiedienst kx-eeg en
kennis maakte met de S.S.- en Gestapo-
activiteiten. Vlak bij, in een zoutvlakte
waar nomadenstammen zwierven, waren
Fransen ovex-vallen en onder leiding van
de officier George Picot is er toen een
vergeldingsactie geweest. Wij moesten
alle tenten van de nomaden met benzine
overgieten en in brand steken en de be
woners dood schieten. Zo iets noemt men
de pacificatie van Algerije. Ik wex-d inge
deeld bij de brandstichters en heb geen
schot behoeven te lossen. Maar toch was
die gebeurtenis voor mij het sein om te
breken met het legieon.

Folteringen

Ik heb daar ook meegemaakt op welke
wijze er met de krijgsgevangenen wordt
omgegaan. Er werden de gruwelijkste fol
teringen bedacht om ze aan het spreken
te krijgen, zoals het lichaam onder stroom
zetten, of iemand een slang in de mond
zetten en er alsmaar water ingieten. Ze
werden als honden afgemaakt, of ze wil
den praten of niet.

In feite kennen de Fransen geen krijgs
gevangenen. Allen moeten werken en sjou
wen en wie niet verder kan, verdwijnt op
mysterieuze wijze. Ja, de Fransen hebben
een commissie naar Algerije gestuurd om
ze daar te laten kijken. Ze hebben een
massagraf met verminkte lijken openge
legd en gezegd: Kijk, dat zijn nu Algerijn
se vrijheidsstrijders, die door eigen men
sen zijn doodgemarteld. Het waren nota-
bene slachtoffers van de Fransen zelf!,
maar die commissie slikte het verhaal

Enfin, ik wilde dus weg en ik heb wat
mensen uitgezocht, die net als ik onder
het motto „alles of niets" een ontsnap
pingspoging wilden ondernemen. Ik had
twee Hongaren en acht Duitsers en vier
A.L.N.-krijgsgevangenen, die A.L.N.-ers
hadden we nodig omdat ze de streek
kenden en voor verdere contacten konden
zorgen. Het is tenslotte gebeurd op 24
augustus om half negen 's avonds. We
wax-en toen x-uim 13 kilometer van de
Marokkaanse grens, zij het dan in een
gebex-gte van 3000 tot 7000 meter hoogte. We
vex-deelden ons in vijf groepjes en namen
de benen, wat eenvoudig was omdat twee
mannen van ons complot op wacht ston
den. Een half uur later was er appèl, en
onmiddellijk wex-den partouilles uitgezon
den om ons te zoeken. Een deel van de
nacht en een gehele volgende dag verstop
ten wij ons in de bergen. Zelfs een helikop
ter nam aan de opsporing deel. De nacht
daarop bereikten we de strook niemands
land, waar de A.L.N. was samengetrok
ken. Ik mag wel zeggen dat we daar als
goden zijn behandeld. We wei-den door een
Algerijnse officier van een speciale „terug-
voeringsdienst deserteurs" via allerlei
sluipwegen naar Tanger gebracht, waar
we werden overgegeven aan het hoofd van
deze dienst, de heer Si Moustapha. Het
vertrek naar huis heeft lang op zich la
ten wachten, want er moesten allerlei fox--
maliteiten worden vervuld. De Nedex*land-
se consul heeft gezox-gd voor een inreis
bewijs voor Nederland en voor de vlieg
tuigpassage, nadat mijn moeder het geld
had overgemaakt. En nu ben ik weer
thuis. Maar ik zal niet zwijgen. Ik zal
iedereen die maar luisteren wil vertellen
wat er daarginds gaande is. Want ik wil
dat de jongelui, die uit zucht naar avon
tuur naar het legioen willen, weten wat
hen te wachten staat. En ook dat het Al-
gex-ijnse volk vecht voor een goede zaak,
namelijk voor zijn vrijheid want dat heb
ik inmiddels wel gemerkt".

Advertentie

6 van de 9 mensen, die zelf hun huis bouwden in de
Pegasusstraat, lieten hun woning inrichten door