Ex-premier Tambrom voelde zich
reeds een De Gaulle van Italië
Kennedy's benoeming van
Williams een experiment
Republikeinen houden vast aan
eis tot hertelling stemmen
Christendemocraten weifelen tussen
van rechts of van links
hulp
Ontdekking van bedrog zou
Nixon echter niet helpen
Gewezen vooraanstaande nazi's
genieten vette pensioenen
Spoedig beslissing over
het Kanaaltunnelplan
Geen ervaring in Afrikaanse -zaken
Japanse premier stelt
nieuw kabinet voor
VRIJDAG 9 DECEMBER 1960
9
Vijgeblad
Moeilijkheden met
bioscoop in Alkmaar
Aramco verdwijnt
van Schiphol
Bonn belooft eindelijk wettelijke maatregelen
Aanvaring
(Van onze correspondent)
ROME. Het is in Italië nog nooit voorgekomen, dat een
ex-eerste-minister, enige maanden na zijn val, zijn opvolger
die tot dezelfde politieke partij behoort, ervan beschuldigt
aan de macht te zijn gekomen door ondermijning van het
staatsgezag. Dit weinig verkwikkelijk schouwspel heeft
Tambroni ons nu echter geboden. Hij kan het kennelijk nog
altijd niet verkroppen, dat de christendemocratische partij
in juli 1.1., toen in tal van Italiaanse steden straatgevechten
werden geleverd, die er op wezen dat het land aan de voor
avond van een burgeroorlog stond, besloot Tambroni en zijn
fascistische vrienden te vervangen door een gematigd man
als Fanfani. Tambroni heeft niet alleen zoals alle leiders van
de talloze groepen en groepjes, waarin de christendemocra
tische partij is verdeeld, zijn eigen persbureau, hij heeft ook
een dagblad, dat niet zo slecht geredigeerd en oervervelend
is als de overige katholieke dagbladen. Het schrikt allerminst
terug voor schandaaltjes en pikante foto's en heeft daardoor
misschien wel meer lezers dan de rest van de katholieke
pers tezamen. In dat blad heeft Tambroni de laatste tijd
dag aan dag zijn opvolger aangevallen, de fascisten als
democraten van het zuiverste water geprezen en zijn eigen
beleid verdedigd. Maar degenen voor wie dat alles bedoeld
was, zijn partijgenoten, en vooral de partijsecretaris Moro,
stoorden zich heel weinig aan deze bouderende houding en
dus zocht de eerzuchtige man, die zich geroepen voelt een
soort Italiaanse De Gaulle te worden, een gelegenheid om
op dramatische wijze van zich te doen spreken. Die gelegen
heid kreeg hij, toen Fanfani in een toespraak te Arezzo, zijn
geboortestad, zinspeelde op de tragische julidagen „toen
extremisten van links en rechts overal in ons land hand
gemeen werden, zodat men voorzien kon dat bij de ver
kiezingen zou blijken hoe in geheel Italië de politieke strijd
steeds meer extremistisch dreigt te worden".
(Van onze correspondent)
LONDEN Er wordt thans een spoedi
ge beslissing verwacht over het fel om
streden project van een spoorwegtunnel
onder Het Kanaal. De Britse regeringsde
partementen zijn met hun studie van de
plannen gereed. Indien de regering er haar
fiat aan geeft, kan met de uitvoering van
het project worden begonnen.
De tunnelmaatschappij heeft zodanige
wijzigingen in de opzet aangebracht, dat
de tunnelaanleg een zuiver particulier ka
rakter zal krijgen, zodat het project de
Britse regering niets zal kosten: de ver
langde regeringswaarborgen zijn geschrapt.
De bedoeling is dat de Britse en Franse
regering de tunnel huren en deze op hun
beurt weer zullen verhuren aan de respec
tieve spoorwegen.
Met de tunnelbouw, die 130 miljoen pond
zal kosten, zal vijf jaar gemoeid zijn. Zo
dra het plan is goedgekeurd, zullen par
ticuliere bronnen worden aangeboord voor
de financiering. Het is de bedoeling Groot-
Brittannië, Frankrijk en de Verenigde
Staten elk voor een kwart in het kapitaal
te laten deelnemen, en de rest in Europe
se landen buiten Groot-Brittannië en
Frankrijk te vinden. De vroegere lucht
vaartdirecteur en City-bankier Leo d'Er-
langer, staat aan het hoofd van de inter
nationale Kanaaltunnel-maatschappij.
Onmiddellijk diende Tambroni en op
een verre van orthodoxe manier een
interpellatie in bij het parlement, waar
in hij opheldering verzocht van die uit
drukking „extremisten van links en rechts
die handgemeen waren geworden". In
juli zei hij, hebben de communisten een
gewapende greep naar de macht gedaan,
die dank zij het krachtige optreden van
mijn regering werd verijdeld. Geschrok
ken van deze enig-juiste manier om het
communime te bestrijden, heeft het se
cretariaat van de partij onmiddellijk daar
op het bestaande kabinet verloochend
en er is een nieuwe regering gevormd,
hetgeen betekent dat het grauw zijn wil
heeft opgelegd aan de overheid. Heel even
leek het, of achter die grove aanval van
Tambroni heel wat rechtsgezinde chris
tendemocraten stonden. Men sprak in dit
verband over niet minder dan 104 kamer
leden. Men hoorde dan ook al stemmen op
gaan dat het kabinet-Fanfani genoopt zou
worden af te treden, ofwel, wanneer het
partijbestuur zich daartegen zou verzet
ten, de christendemocratische partij uit
een zou vallen en Tambroni eindelijk
zijn conservatief-katholieke partij zou op
richten, waarmee hij al zo lang dreigt.
Maar twee dagen na het indienen van
de interpellatie wist men al, dat het niet
meer zou worden dan een storm in een
glas water. Niet 104 maar hoogstens tien
of elf kamerleden stonden achter Tam
broni, die daarentegen echter kon rekenen
op de volledige en openlijke steun van de
fascisten. De dag waarop de interpellatie
aan de orde kwam was een -belangrijke,
maar leverde geen succes voor Tambroni
op. Togliatti, Nenni en de fascist Rober-
ti hadden op.het laatste moment even
eens een interpellatie ingediend over de
gebeurtenissen van juli. Terwijl Togliat
ti het voorstelde alsof in juli de com
munisten de leiding hadden genomen te
gen een niet te loochenen dreigende recht
se dictatuur en Roberti, tot vreugde van
Tambroni's tegenstanders in de christen
democratische partij het masker afwierp
en de vroegere minister-president bijviel,
wees Nenni er op, dat er geen sprake was
geweest van een gewapende poging der
communisten om de democratie ten val
te brengen, maar dat alle antifascistische
partijen en vooral het volk hadden gepro
testeerd tegen de toenemende fascistische
pressie op de regering-Tambroni. Toen
hier en daar de prefecten en de politie
het hoofd verloren en de betogers met
machinegeweren neermaaiden, verzaakte
de regering-Tambroni haar plicht door de
ze al te heethoofdige dienaren van de open
bare macht niet tot de orde te roepen.
Daarom was het vanzelfsprekend, dat
Tambroni en zijn kabinet door zijn eigen
partij ten val werden gebracht; het was
de enige manier om een burgeroorlog te
voorkomen. Fanfani was heel kort in zijn
antwoord en zei, dat hij te Arezzo had
gezinspeeld op de botsing tussen twee ideo
logieën en herinnerde aan de rede, waar
mee hij enige maanden geleden zijn ambt
heeft aanvaard en waarin hij zei, dat
het de democratische antifascistische par
tijen zijn, die in die bewogen dagen Italië
van een burgeroorlog en voor een dicta
tuur van links of rechts hebben be
waard. Tambroni is daarmee verslagen.
Het spel van Christen-democratische lei
ders als Andreotti, Scelba en de leiders
van de katholieke actie is veel subtieler.
Dit blijkt bij de op dit ogenblik alles over
heersende discussies over de vorming der
gemeentebesturen. Er zijn namelijk tal
van steden en daaronder heel grote als
Rome, Florence, Milaan, Genua, Venetië,
waar het niet mogelijk is een meerderheid
te vormen bestaande uit christendemocra
ten, sociaaldemocraten, republikeinen en
liberalen. De christendemocraten moeten
daar dus een keus doen: wat meer links
georiënteerde elementen, lees de Nenni-
socialisten, naast zich op de stoel der ere
zetten, of meer rechtsen. Tot grote spijt
van de christendemocraten, hebben niet
alleen zij een miljoen stemmen verloren,
maar is er ook het onverwachte verschijn
sel, dat de royalisten, behalve in Napels,
practisch opgehouden te hebben bestaan.
En juist op die royalisten had alles wat
in de regeringspartij naar rechts neigt, zo
gehoopt. In alle toonaarden heeft men ge
zegd, dat er van samengaan met fascisten
geen sprake zou zijn, nergens, ook niet
meer op Sicilië, maar samengaan met de
„halfvleugels", d.w.z. de niet-extremisti-
sche partijen, was natuurlijk iets anders.
Dat Nenni in zijn partij elementen heeft
die gevaarlijk dicht bij de communisten
staan, valt niet te loochenen, maar even
zeer is het waar, dat de royalisten niet
anders zijn dan een heel klein vijgeblad
ter bedekking van het al te naakt fascis
me. En dat vijgeblad is nu terdege ver
schrompeld, zodat de preutse christende
mocratische heren, als zij hun gegeven
woord gestand willen doen, beslist nergens
een blik naar rechts kunnen werpen.
Zij zouden dus logischerwijze met Nenni
in zee moeten gaan, en eindelijk diens
sedert jaren verkondigde democratische
(en dus niet revolutionaire) gevoelens,
althans op het plan der gemeentebesturen
op de proef moeten stellen; maar alles
wat conservatief is rilt bij deze gedachte.
Nenni heeft zulke nieuwigheden op zijn
programma staan als: gemeentelijke wa
terleiding, gemeentelijke gasfabrieken, ge
meentelijke electriciteitsbedrijven. Dat
vele allerminst communistische landen
daar zestig jaar geleden al aan toe waren,
is van geen betekenis. In Italië moeten
allerlei monopolies beschermd worden en
de ondernemingen die ons tegen absurde
prijzen van water, gas en licht voorzien,
behoren tot de sterkste. Dus beginnen poli
tici, die tot nu toe wel als conservatief
bekend stonden, maar aan wier antifascis
me niet getwijfeld kon worden, gevaarlijk
over te hellen. Zij geven knipoogjes in de
richting van de water- gas- electriciteits-
en wat-dies-meer-zij-magnaten en verkla
ren, dat een samenwerking met de socia
listen, „wegbereiders van het communis
me" uitgesloten is.
Scelba heeft de formule gevonden van
minderheidsbesturen, die „van buiten af"
steun zouden krijgen nu eens van die dan
weer van een andere partij. Na een paar
dagen noemde hij ze zelfs „gemeentebe
sturen met een betrekkelijke meerder
heid", wat stellig een mooie omschrijving
is. Maarer is een groot risico.
Noch de republikeinen, noch de sociaal
democraten zijn van dit fareizeïsme ge
diend en het hangt van hen af of de hui
dige regering aan het bewind blijft of niet.
En komen er vervroegde verkiezingen,
dan zullen niet de christendemoci-aten er
op vooruitgaan.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. Het is ongewoon, dat Kennedy de benoeming van een assistent
van de Secretary of State (de leider van het departement van Buitenlandse Zaken)
bekendmaakt, nog voordat deze belangrijkste figuur in het kabinet zelf is aange
wezen. De gekozen Amerikaanse president kan daar twee motieven voor hebben
gehad: allereerst kan het hem nuttig geleken hebben duidelijk aan de Afrikaanse
staten te tonen, hoeveel belang hij stelt in hun lot (de onderminister Williams werd
belast met Afrikaanse zaken) en verder meende Kennedy wellicht dat Williams, die
naar veler mening een kans maakte de portefeuille van Gezondheid, Onderwijs en
Sociale Zaken te krijgen, wel wat extra eer kon gebruiken, nu hem een „echte"
kabinetspost ontging.
De exploitant van een bioscoop in Alk
maar heeft van het hoofdbestuur van de
Nederlandse Bioscoopbond een telegram
ontvangen, waarin werd meegedeeld dat
dit hoofdbestuur besloten had zijn verzoek
om toestemming tot het exploiteren van
het theater niet in te willigen. Het hoofd
bestuur sommeerde hem de exploitatie te
staken.
Het theater was kortgeleden door de
exploitant gekocht. Vóór en tijdens de
oorlog had het theater hem reeds toebe
hoord. Met het verleden houdt de somma
tie tot stopzetting van de exploitatie echter
geen verband, maar met het niet voldoen
aan bepaalde formaliteiten. De exploitant
kan nu in béroep gaan bij de ledenraad
van de Bioscoopbond. Hij exploiteert in
Alkmaar reeds twee andere theaters.
Een beeld van de relletjes in Genua in
juli van dit jaar tegen de fascistische
sympatieën van de regering-Tambroni.
Als gevolg van deze onlusten moest
Tambroni het veld ruimen voor de
gematigde Fanfani.
Een van 's werelds grootste geheel par
ticuliere trans-continentale luchtlijnen zal
op 1 januari ophouden te bestaan. De Ara
bian American Oil Company, die een
eigen Aramco-luchtvloot bezit, waarmee
zij haar personeel vervoert en die voor
haar Aramco Overseas Company het
hoofdkantoor in Den Haag heeft geves
tigd, heeft besloten de geregelde verbin
ding met DC 6-B toestellen tussen Ameri
ka en Arabië op te heffen. Aangezien de
machines deze vluchten steeds via Schip
hol uitvoerden, zal onze nationale lucht
haven binnenkort een vaste klant gaan
missen.
De maatschappij is thans echter tot de
slotsom gekomen, dat het onderhouden
van deze geregelde trans-continentale
luchtlijn, waarvoor zij behalve eigen toe
stellen, die door particuliere bemanningen
werden bestuurd, ook eigen stewardessen
in dienst had, onevenredig hoge kosten
met zich meebrengt en dat het financieel
gunstiger is, wanneer men het personeel,
dat tussen Arabië en Amerika heen en
weer moet reizen, in het vervolg laat vlie
gen met de gewone luchtvaartmaatschap
pijen.
Zondagavond 1 januari zal de laatste
der drie DC 6-B's van de Aramco op de
terugweg van Dharan .naar de Verenigde
Staten voor de laatste maal op Schiphol
neerstrijken.
Hoe het zij, het State Department krijgt
een typische politicus op een post, die
normaal bezet zou worden door een be
roepsdiplomaat. Het is een experiment,
waarover sommigen op dit ministerie op
getogen zijn, doch waarover anderen te
rughoudendheid betonen. In Afrika zal het
voor G. Mennen Williams, oud-gouverneur
van de staat Michigan, een goede intro
ductie zijn, dat hij een groot promotor
is van de rechten der negers. Ervaring
met Afrikaanse zaken heeft Williams ech
ter niet.
Twaalf jaar lang was hij gouverneur
van de staat waar veel auto's worden ge
fabriceerd en zijn relaties met de vakbe
weging van Walter Reuther zijn altijd
nauw geweest. Williams hij wordt wel
zeep-Williams genoemd, omdat hij zijn rijk
dom dankt aan de Mennen's zeepfabrie
ken is een zeer energiek man. Aan be
langstelling voor zijn nieuwe taak zal het
hem niet ontbreken en hij schijnt een gro
te gave te hebben om sympathie te winnen.
Dat kan hem in Afrika goed te pas ko
men. Wat nog moet blijken, is, of hij ge
noeg diplomatiek talent zal hebben om de
ingewikkelde en snel van aspect wisselen
de problemen van Afrika tot een goede
oplossing te helpen brengen.
Niet Williams, doch Ribicoff kreeg het
departement van Gezondheid, Onderwijs
en Sociale Zaken. Ook Ribicoff is een po
liticus, een man, die al heel vroeg zijn
lot verbonden heeft aan dat van Kennedy.
Maar hij is ongetwijfeld meer dan alleen
een politicus. Hij heeft zich een bekwaam
gouverneur getoond van de staat Connec
ticut en ook, toen hij lid van het Ameri
kaanse congres was, toonde hij veel tact
en kennis.
Kennedy heeft tijdens de campagne veel
belangstelling getoond voor het terrein dat
thans aan Ribicoffs zorgen is toegewezen
en door hem zo vroeg te benoemen heeft
Amerika's toekomstige president getoond,
dat hij veel betekenis blijft hechten aan
wat er op het gebied van gezondheid, on
derwijs en sociale zaken wordt verricht.
Ribicoff is een „self-made man".Zijn va
der was een Joodse immigrant en hijzelf
zag kans zijn eigen studie te verdienen.
In 1933 slaagde hij cum laude toen hij de
rechtenstudie aan de universiteit van New
York had voltooid.
Kennedy heeft in New York een
geheim bezoek van twee uur gebracht
aan generaal Douglas MacArthur. Een se
cretaris van Kennedy ontkende de ont
moeting. Kennedy deed grote moeite om
zijn bezoek aan MacArthur in het Wal
dorf Astoria Towers Hotel te verbloemen.
Na afloop verliet hij het gebouw via de
garage en wandelde hij een eindweegs om
bij zijn door rechercheurs bewaakte auto
te komen.
Kennedy had ook een bespreking met
de secretaris-generaal van de UNO, Dag
Hammarskjoeld. Hij verklaarde aan de
pers dat hij Hammarskjoeld wenste te ont
moeten, omdat de Verenigde Staten hoge
verwachtingen van de UNO koesteren. „Ik
wilde met hem praten over een aantal
problemen die de Amerikaanse delegatie
in de zittingen van 1960-61 onder ogen
moet zien", aldus Kennedy.
Kennedy ontving ook senator Kefauver
en Byron White, die een goede kans maakt
op de functie van procureur-generaal, als
mede Dean Rusk, voormalig assistent
minister van Buitenlandse Zaken en thans
president van de Rockefeller Foundation,
die ook genoemd is als de mogelijke
nieuwe minister van Buitenlandse Zaken.
(Van on?e correspondent) - !S
WASHINGTON. Het komt wel vaker voor, dat er na de Amerikaanse ver
kiezingen melding wordt gemaakt van geknoei, maar ditmaal maakt de partij
die verloor meer stampij dan gebruikelijk over dit thema. Eerst hebben de
Democraten die aantijgingen luchtig opgevat, maar nu worden zij toch wat ge
ïrriteerd en zelfs een beetje ongerust. Ondanks deze ontwikkeling echter blijven
de kansen, dat er verandering zal komen in de uitslag bijzonder gering. Het lijkt
waarschijnlijk, dat de Republikeinen ernaar streven Kennedy's positie in de
komende vier jaar te ondermijnen en die van Nixon, voor 1964, te verbeteren.
Thruston B. Morton, de voorzitter van de Republikeinse nationale commissie,
heeft thans pertinent verklaard, dat er onregelmatigheden en knoeierijen zijn
voorgekomen tijdens de verkiezingen. De Republikeinen beweren bijvoorbeeld,
dat in Chicago's vijftigste wijk officieel 73 stemmen op Kennedy zijn uitgebracht,
terwijl die wijk slechts 22 geregistreerde kiezers zou tellen. Zij eisen een onder
zoek naar onregelmatigheden, die in Texas, Illinois, Missouri, Nevada en New
Jersey bedreven zouden zijn.
Armando Pretioso, een kunstkenner
uit Bologna, heeft in Milaan toen
uit een vrachtwagen schilderijen in
een kunsthandel werden gedragen
op de stoep een schilderij gekocht dat
Pretioso met zijn aanwinst.
een portret van Casanova blijkt te zijn.
Het is het portret dat de Spaanse schil
der Raffaelo Menges in 1767 te Madrid
schilderde in zijn atelier, waar Casa
nova poseerde. De foto toont de heer
Weliswaar geven de Republikeinen toe,
dat een hertelling de uitslag van de ver
kiezingen niet zal veranderen, maar het
congreslid Walter Judd, de bombastische
redenaar van de republikeinse conventie,
heeft als zijn mening te kennen gegeven,
dat Nixon eigenlijk gewonnen heeft. Men
moet bij dit alles een ding hopen, name
lijk, dat er een onpartijdig onderzoek zal
worden ingesteld, overal waar bedrog is
gemeld of geinsinueerd. Of de uitslag door
dat onderzoek verandert of niet, het is
van het grootste belang, dat het Ameri
kaanse volk aan kan op de waakzaam
heid van de staat voor de zuiverheid van
het democratische verkiezingsproces.
Gecompliceerd
Het zal in ieder geval tot 19 decem
ber duren voor Kennedy er helemaal ze
ker van kan zijn, dat hij gewonnen heeft.
Dit uiterst geringe element van onzeker
heid werkt natuurlijk op de fantasie van
de massa. „Stel je voor, dat Nixon toch
nog won", hoort men soms in trams en
bussen. Maar Nixon zelf, die een post
heeft geaccepteerd in een advocatenkan
toor in Californië, moet zijn kansen voor
lopig wel hebben afgeschreven.
Dat de overwinning van Kennedy nog
altijd niet officieel is hangt samen met
het gecompliceerde Amerikaanse kiesstel
sel. Officieel stemmen de mensen niet op
Kennedy of Nixon, maar op kiesmannen
van hun staat. Deze moeten de president
tenslotte kiezen. Dat stemmen van de kies
mannen nu vindt plaats op 19 december
in de hoofdsteden der deelstaten. De kist
jes met de stemmen worden dan naar
Washington D.C. overgebracht en op 6 janu
ari in het Congres geopend. Heeft geen en
kele kandidaat een absolute meerderheid
behaald (dit jaar 269 kiesmanstemmen
zo men wil „punten",), dan moet het
Huis van Afgevaardigden waar iedere
staat dan een stem heeft uitmaken, wie
president wordt. Onofficieel heeft Kenne
dy thans 300 punten, zou men geknoei
in Illinois kunnen aantonen en zou een
hertelling die staat aan Nixon geven, dan
zou Kennedy nog altyd 273 punten overhou
den. Maar in dat geval zouden natuurlijk
frenetieke pogingen in het werk worden ge
steld om nog meer van Kennedy's winst
af te knabbelen.
Prijs
Gesteld dat Kennedy beneden het fatale
getal 269 kwam (dat Nixon erboven komt
gelooft niemand), dan zou het Huis dus
moeten beslissen. De Democraten hebben
de meerderheid in 29 deelstaatdelegaties
in het Huis, de Republikeinen in zeven
tien. Het lijkt dus, dat ook dan Kennedy
niet in het minst in gevaar zou zijn. Maar
onder die 29 democratische staten zijn er
elf uit het zuid-oosten. Die staten zullen
wel bereid zijn om op Kennedy te stem
men, maar het is waarschijnlijk, dat zij
in dat geval een prijs zouden bedingen
voor hun steun: Kennedy zou moeten be
loven niet al te hard van stapel te lo
pen met zijn maatregelen ter bevordering
van meer rasgelijkheid en meer sociale
verzorging. Nogmaals, wij hebben hier al
leen even aangegeven, wat er zou kun
nen gebeuren in het onwaarschijnlijke ge
val, dat het Huis moet beslissen in de
strijd om het presidentschap. Dat dit no
dig zal zijn gelooft bijna niemand, maar
velen kunnen niet nalaten erover te fanta
seren. De republikeinse partijpolitici zijn
natuurlijk geen dromers, die op wonderen
hopen. Zij geven meestal zelf toe, dat
hun actie geen verandering zal brengen
in de uitslag. Maar zij proberen zoals
Wallstreet Journal schreef de indruk te
wekken, dat Illinois en Texas hun ontsto
len zijn en zij trachten aldus sympathie-
stemmen te winnen in de toekomstige ver
kiezingen.
TOKIO (UPI) Hayato Ikeda, de pro-
westerse politicus, is herkozen tot pre
mier van Japan. Daarna heeft hij zijn
nieuwe kabinet bekendgemaakt. Hierbij
heeft Ikeda elf leden van zijn oude rege
ring door nieuwe vervangen en een minis
ter een andere portefeuille gegeven, zodat
slechts vijf van de zestien departementen
dezelfde leiding zullen behouden.
Bovendien heeft de premier twee minis
teries samengevoegd en een nieuwe porte
feuille geschapen voor wetenschap en
kernenergie welke sectoren onttrokken
zijn aan het ministerie van Onderwijs.
BONN De Westduitse regering zal
eindelijk maatregelen treffen tegen lieden
die zich onder het naziregime op ergerlijke
wijze hebben misdragen maar desondanks
nog met vette pensioenen beloond worden
voor „de bewezen diensten aan het vader
land". Dit heeft de Westduitse staatsse
cretaris van Binnenlandse Zaken Georg
Anders tijdens 't vragenuurtje in de Bonds
dag verklaard. Het sociaal-democratische
Bondsdaglid Friedenburg bracht met een
vraag het geval-Schlegelberger ter tafel
De ex-staatssecretaris en ex-minister van
Justitie van Hitler, Franz Schlegelberger.
ontvatigt op het ogenblik een pensioen van
2894,05 mark (2600 gulden) per maand.
Voor een rechtbank te Kiel won Schlegel
berger onlangs een proces waarbij hem
wegens achterstallig pensioen 23.000 mark
werd toegewezen, hoewel vaststaat dat de
man Hitler op slaafse wijze heeft gediend
en verantwoordelijk is voor een Gestapo-
moord op een Poolse Jood. Tegen het von
nis is beroep aangetekend, maar inmid
dels geniet Schlegelberger een staatspen
sioen en een levensavond in overdaad.
Het Bondsdaglid Friedenburg vroeg of
dit wel in overeenstemming is met de
morele grondgedachten van de Westduit
se rechtsorde. Hij stelt Schlegelberger me
deverantwoordelijk voor het ongeluk en de
schande, welke over Duitsland zijn ge
bracht. De man geniet volgens het Bonds
daglid een pensioen, dat tien tot twintig
maal zo hoog is als wat de slachtoffers
van het nazi-regime plegen te krijgen.
Staatssecretaris Anders verklaarde dat de
regering een wetsontwerp in de maak heeft
om aan uitwassen als het geval-Schlegel
berger een einde te maken.
Inmiddels strijkt te Lübeck de vroegere
officier van Justitie van het beruchte
Volksgerechtshof der nazi's Lautz, die ver
antwoordelijk is voor honderden doodstraf
fen tijdens het laatste oorlogsjaar, maan
delijks ook nog altijd een bedrag van 1000
tot 1200 mark pensioen op. Het is geble
ken dat er strafrechtelijk tegen deze ex-
nazi-officieren van Justitie niet meer op
getreden kan worden, hij is namelijk
in 1947 te Neurenberg door de Amerikanen
tot tien jaar veroordeeld, waarvan hij er
zes heeft uitgezeten. Daarna ontving ook
Lautz een goed pensioen, van meer dan
2000 mark, dat later werd ingekort tot
het „magere pensioentje" van goed 1200
mark
Men overweegt nu een poging te on
dernemen om deze hulpverlening van de
staat aan een ex-nazi van formaat hetzij
in te korten hetzij te ontnemen. Te Bonn
zegt men dat lieden als Schlegelberger en
Lautz, indien ze niet meer in de gevan
genis gestopt kunnen worden, eerder in het
armenhuis thuishoren dan in een herenhuis
met een pensioen, dat zelfs in het wel
varende West-Duitsland van thans bijzon
der hoog wordt gevonden.
In de afgelopen nacht is tussen Dunge-
ness en Beachy Head het Nederlandse m.s.
„Stad Amsterdam" van de Halcyon-lijn in
aanvaring geweest met het Deense tank
schip „Esso Aarhuus".
Beide schepen liepen geringe schade op
en zetten hun reis voort.
