geraken van een boekerij die een getrouw beeld geeft van
des meesters leven en werken. Door de welwillendheid van
het bestuur van de Stichting Rembrandthuis werd de toe
gang tegen zeer verminderden prijs verschaft.
Een bezoek aan de Portugeesche Synagoge moge op
zichzelf niet als zulk een merkwaardig feit geboekt worden,
een bezichtiging van de buitengewoon kostbare schatten, die
bij den eeredienst in gebruik zijn, is zeker een vermelding
overwaard. Immers, slechts bij hooge uitzondering verleent
het kerkbestuur toestemming, en het moet daarom op bijzon
der hoogen prijs worden gesteld, dat al die kostbaarheden thans
bewonderd konden worden. Met een niet genoeg te waar-
deeren liberaliteit werden door enkele leden van het kerk
bestuur al de sieraden getoond en dienden zij van bescheid
op alle mogelijke vragen en inlichtingen die belangstellenden
en weetgierigen stellen kunnen. Ja, zelfs verklaarde zich een
der Heeren gaarne bereid een gedeelte van den Pentateuch
aan het gezelschap voor te zingen. Wat hier al alles te be
zichtigen en te bewonderen valt! Zonder nog het in 1672
gestichte kerkgebouw zelf te noemen, het ware te veel U van
alles op de hoogte te stellen. Enkele voorwerpen die de bij
zondere aandacht trokken, mogen hier genoemd worden.
Allereerst het zoogenaamde „Hechal", de kasten waarin de
op perkament geschreven boeken Mozes bewaard worden, alles
van warm pallisanderhoutde 10 geboden prijken daarboven.
Bij het openen der deuren viel het oog terstond op een
bijzonder fraai Spaansch goudleer dat de achterpaneelen
bekleedt. Daar in die kasten stonden in eenige exemplaren
de rollen, die de Pentateuch bevatten; zij worden door rijk
geweven kleeden beschermd, vele met brokaat goud versierd
en nog uit Portugal afkomstig, verguld zilveren kronen en
versierselen zijn boven op de rollen bevestigd. De rollen zelf
worden in oude weefsels met borduurwerk bewaardéén daar-