Dat hij van zijn courant, die oorspronkelijk maar
een onbeteekenend, door eenige honderden gelezen
blaadje was, een der belangrijkste en grootste pro
vinciale dagbladen heeft gemaakt, was niet Peereboom s
hoogste verdienste, maar wèl, dat hij dit deed op
een zoo eerbied wekkende wijze. Jhr. Mr. F. W. VAN
Styrum heeft het indertijd bij Peereboom's veertig
jarig jubileum zoo juist omschreven.
„Zonder noodzaak was hij nimmer scherp; hij
„trachtte diegenen, welke van een andere meening
waren, met hoffelijkheid te bejegenen, maar tegelijker-
„tijd achtte hij zich niet ontslagen van den plicht om
„zijn eigen meening met kracht en klem van woorden
„te verdedigen."
«Hij was, met andere woorden, een journalist van
„de goede soort, trachtende eigen meening ingang te
„doen vinden zonder anderen te kwetsen.
Zie, dat was het, wat men in Peereboom
altijd zoo hoog geschat heeft. Hij schroomde nooit
- voor zoover zulks niet in strijd was met den geest
van neutraliteit van zijn blad zijn meening rond
uit te zeggen, maar hij deed dit altijd met ongemeen
fijnen tact, hij waakte met bijna pijnlijke nauwgezet
heid iemand onnoodig te grieven. Zelfs degenen, die
terwille van de publieke zaak soms door hem werden
aangevallen, moesten van hem getuigen, dat hij ook
in den strijd altijd de man van fijn gevoel, de gentle
man bleef. En niemand twijfelde ooit aan zijn intègre
bedoelingen.
Hoewel Zaankanter van geboorte en eerst op
23-jarigen leeftijd naar de Spaarnestad gekomen,
kende Peereboom Haarlem en de Haarlemmers als
maar weinig anderen. Als leider van een plaatselijk
blad voelde hij de noodzakelijkheid van het contact met
