M
60
De eerste sterft in zijn vijftigste jaar, de ander
wordt 77, evenaart dan nog in kracht den normalen
60-jarige en had het zeker nog lang uitgehouden, als
niet een noodlottige aanrijding plotseling een einde
had gemaakt aan dat rijke leven.
Daan zelf was overtuigd dat hij zijn buitengewone
energie te danken had aan zijn leefwijze: zonder dierlijk
voedsel, zonder alkohol en tabak; met veel vruchten
en groenten en zooveel mogelijk frissche lucht en zon.
Dit diëet werkte ook in ethischen zin. Uit tegenzin
dieren voor zijn voedsel te laten dooden, ontsproot
liefde voor de dieren en eerbied voor alles wat leeft.
De poort, waarachter de humanitaire beginselen wor
den beleden, ging voor hem open en met steeds klim-
menden geestdrift werkte hij mede. Het ware karakter
der menschen placht hij te zeggen - blijkt uit hun
houding tegenover zwakkeren: hetzij dier, kind of
mensch.
Dit zedelijk ontwaken gebeurde in zijn eerste
Haarlemsche jaren.
Dat Daan te Haarlem kwam, was het gevolg van
de benoeming van zijn vader tot Directeur der Amster-
damsche Kanaalmaatschappij (Amsterdam 1}muiden).
De vader, Steven de Clercq, derde zoon van
Willem, was zijn maatschappelijken loopbaan begon
nen als heide-ontginner te Heerde in Gelderland, waar
Daan geboren werd.
Na de drooglegging van den Haarlemmermeer werd
hij directeur van een landbouwexploitatie aan den
Lisserweg met zijn vader's vrienden Previnaire en
Wilson als deelhebbers. In 1864 vestigde hij zich te
Haarlem voor de opleiding van zijn zevental kinderen.
Toen hij later naar Leiden verhuisde door zijn benoe
ming tot Dijkgraaf van Rijnland, bleven Daan en
