62 wilden als hij hoopte, vond hij de beste vergoeding als hij op lezingen uittrok voor zijn dierenwereld. En vooral als hij tot de Jeugd mocht spreken. Dan hing de zaal aan zijn lippen en goot hij de liefde voor de natuur, de dieren en het mooie leven in de harten van de kinderen over. Hij kon dan zoo innig uit zijn ziel hun toeroepen: „is het niet heerlijk mooi, het leven?!" Daan was een voortrekker, een zaaier. Er zal wel een halve eeuw noodig zijn om zijn idealen te ver wezenlijken, maar hij was geduldig, hij zag het beloofde land en twijfelde niet aan zijn stelregel, dat gezond leven en gezond denken tot geluk moeten leiden. Hoe groot het aantal volgelingen is, dat hij heeft gemaakt, bleek wel uit de toespraken bij de verassching. Daar waren vertegenwoordigers van den Ned. Vege- tariërsbond, de Ned. Vereeniging tot afschaffing van alcoholische dranken, de Intern. Orde van goede tem pelieren, de Nederl. Vereeniging tot bescherming van dieren, den Bond van daadwerkelijke dierenbescher- ming, de Ned. Vereeniging voor natuurgeneeswijze, de Ned. Bond tot bestrijding der vivisectie, den Bond voor staatspensioeneering. Welk een warm getuigen, welk innig danken voor zijn opwekking, zijn leiding en het voorbeeld van eigen leven als zuivere belichaming van zijn beginselen. Tot besluit moge ik een paar regels afdrukken van het afscheidswoord, dat ik aan mijn broeder mocht wijden vóór hij werd uitgedragen uit het huis in het bosch van Bentveld, uit den kring van zijn gezin en familie, die zooveel van hem hielden, weg van zijn twee kleinzoontjes, voor wie hij was de ideale groot vader, daar al zijn streven voor het geluk van anderen zich op deze krullebollen mocht concentreeren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1931 | | pagina 92