geweest van het Bureau International du Travail te
Genève en heeft hij een ernstige studiereis gemaakt
naar Nederlandsch-Indië om zich persoonlijk van de
arbeidstoestanden aldaar op de hoogte te stellen,
't Is kolossaal wat die man gewerkt heeft 1 Goed, hij
was ongetrouwd, had geen familie meer, had er dus
allen tijd voor, doch het is en blijft een heele prestatie
te midden van al die netelige en moeilijk op te lossen
vraagstukken. Maar hij had er de innerlijke kracht
toe en werkte graag met moed door, omdat hij met
zijn gansche persoonlijkheid vasthield aan het idee,
dat er iets goeds van moest kunnen worden gemaakt.
En dan sleepte hij met zijn optimistisch hopen en
willen iedereen nog mee ook!
Mocht hij wel eens ernstig gestemd zijn, als het
werk bijwijlen niet zoo direct vlotte, mede doordat
zijn gezondheidstoestand niet altijd even goed was,
dan zocht hij opbeuring in de Doopsgezinde Gemeente,
waarvan hij een trouw en werkzaam lid wasof
vond hij afleiding bij de vele familie's, waar hij graag
ontvangen werdof kreeg hij steun bij de medewerkers
van zijn kantoor. Ja, vooral van zijn kantoor, dat
gestadig tot een waar bedrijf is uitgegroeid. Met
groote dankbaarheid gewaagde hij steeds van de hulp,
die hij van zijn trouwe bureau-garde ontving, van zijn
gezin, zooals hij karakteristiek zeide. Wat hij daarvoor
ook gedaan heeft, is werkelijk hetgeen een allerbeste
vader voor eigen kring zou hebben gedaan en wellicht
nog meer dan dat. Het langzamerhand zeer bekend
gewordenSchotersingel 9 was hem een geliefd tehuis.
Dat heele Haarlem trouwens, waar hij gewonnen
en geronnen is, lag hem zeer na aan het hart en speciaal
de buurt van Schoterweg en Schotersingel was hem
uiterst dierbaar. 28 jaar heeft hij aan den Schoterweg
