- 88 - einzige Zwiebel von uns bekommt. Wenn also der Eine oder der Andre von ihnen vorgeben möchte, dass er Zwiebeln von uns gekauft, oder wohl gar zum Verkauf von uns in Kommision bekommen habe, so kann man ihm in unseren Namen ganz dreist ins Gesicht sagen, dass er lügt". De onverbloemde taal, die deze rechtmatige zelf verdediging kenmerkt, vindt men in gematigder vorm in zijn vele bijdragen in de buitenlandsche tuinbouw- pers terug. Hij kent zijn onderwerp en staat voor zijn meening. Menigmaal grijpt hij naar de pen, als hij on juiste beweringen van anderen, vooral op het gebied der bloembollenteelt, meent te moeten rechtzetten. Als jongmensch draaft hij door, zonder waarde te hechten aan de beproefde opvattingen van ouderen - zooals dat bij dien leeftijd past - maar spoedig ziet hij in, dat de gulden middenweg de voorkeur verdient. Hij vertelt dit zelf naar aanleiding van een door hem be streden artikel over Cyclamen, waarin allerlei nieuwe namen voor bekende soorten werden aanbevolen. „Het verdriet mij" - schreef hij in 1806 - „als men altijd zoo op de oude tuinbouwers afgeeft en hun de schuld van alle verwarring in de naamgeving toeschrijft. De oude tuinbouwers en bloemenliefhebbers waren toch ook niet allen gek en wisten waarlijk wel, wat zij deden; zij waren echter doorgaans bescheidener en waren niet zoo verzot op iets nieuws als de jongere botanici thans. Toen ik 12 tot 15 jaar geleden iets van het botanisch systeem begon te leeren kennen, was ik net zoo: ik schold voortdurend op de nomina barbara, enz. Mijn vader maakte mij er dan wel eens opmerkzaam op, dat ik in mijn ijver te ver ging; hij liet mij echter mijn gang gaan en dacht, als de jongen ouder wordt en meer op de zaak dan op den naam acht geeft, zal dat wel luwen, en

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1940 | | pagina 128