- 88 -
einzige Zwiebel von uns bekommt. Wenn also der Eine
oder der Andre von ihnen vorgeben möchte, dass er
Zwiebeln von uns gekauft, oder wohl gar zum Verkauf
von uns in Kommision bekommen habe, so kann man
ihm in unseren Namen ganz dreist ins Gesicht sagen,
dass er lügt".
De onverbloemde taal, die deze rechtmatige zelf
verdediging kenmerkt, vindt men in gematigder vorm
in zijn vele bijdragen in de buitenlandsche tuinbouw-
pers terug. Hij kent zijn onderwerp en staat voor zijn
meening. Menigmaal grijpt hij naar de pen, als hij on
juiste beweringen van anderen, vooral op het gebied
der bloembollenteelt, meent te moeten rechtzetten.
Als jongmensch draaft hij door, zonder waarde te
hechten aan de beproefde opvattingen van ouderen -
zooals dat bij dien leeftijd past - maar spoedig ziet hij
in, dat de gulden middenweg de voorkeur verdient. Hij
vertelt dit zelf naar aanleiding van een door hem be
streden artikel over Cyclamen, waarin allerlei nieuwe
namen voor bekende soorten werden aanbevolen. „Het
verdriet mij" - schreef hij in 1806 - „als men altijd zoo
op de oude tuinbouwers afgeeft en hun de schuld van
alle verwarring in de naamgeving toeschrijft. De oude
tuinbouwers en bloemenliefhebbers waren toch ook
niet allen gek en wisten waarlijk wel, wat zij deden; zij
waren echter doorgaans bescheidener en waren niet zoo
verzot op iets nieuws als de jongere botanici thans.
Toen ik 12 tot 15 jaar geleden iets van het botanisch
systeem begon te leeren kennen, was ik net zoo: ik
schold voortdurend op de nomina barbara, enz. Mijn
vader maakte mij er dan wel eens opmerkzaam op, dat
ik in mijn ijver te ver ging; hij liet mij echter mijn gang
gaan en dacht, als de jongen ouder wordt en meer op de
zaak dan op den naam acht geeft, zal dat wel luwen, en