- 37 -
42 jaar zijn krachten aan dit bedrijf te hebben gewijd.
Zijn hoofdwerk heeft hij dus hier gegeven. Hij werd
geëerd als een oprecht man, in wiens gedachtengang
geen plaats was voor iets, wat hij niet ten volle met zijn
innerlijk streven in overeenstemming kon brengen. Wij
denken in dit verband maar even aan zijn bemoeiingen
met het pensioenfonds van de fabriek, aan de oprich
ting waarvan hij in 1898 heeft gewerkt, in tijden, toen
het pensioenfondswezen nog lang niet die voorbereiding
had gevonden, waarover het nu beschikt. Het was
werkelijk in die tijden een heele durf, doch het lag ge
heel in zijn karakter om met beperkte middelen en het
vereischte optimisme iets aan te vatten en te trachten
verder te komen; wat hem ook meestal gelukte.
Na dit zakelijk overzicht van Dufour's leven mogen
enkele persoonlijke herinneringen volgen.
Voor het eerst zag ik hem in 1895, een dag na mijn
slagen aan de Polytechnische School te Delft. Het was
op aanraden van een mijner studiegenooten, dat ik
hem bezocht, solliciteerende naar de positie van inge
nieur bij hem. Zelf was hij toen nog ingenieur bij de
firma P. H. ter Meulen te Amsterdam. Dit eerste be
zoek bij Ir. Dufour heb ik nooit vergeten; op de hem
eigen wijze gaf hij te kennen, dat ik goed begrijpen
moest, werkelijk „niets te weten". Hij hoopte mij een
jaar te kunnen missen en raadde mij aan ten spoedigste
naar Neurenberg te gaan, om aan de fabriek van
Schuckert Go de vereischte kennis op te doen voor
mijn latere carrière. Ik beloofde dit dadelijk te zullen
doen; het lachte mij buitengewoon toe, niet op een
buitenlandsche academie nog een nieuw diploma te
moeten halen. Nauwelijks twee maanden behoefde ik te
wachten; toen reeds kwam het bericht, dat men daar
