Prof. Dr ARNOLD FREDERIK
HOLLEMAN
28 Augustus 1859 - 11 Augustus 1953.
Op Dinsdag 11 Augustus 1953, kort na het middernachte
lijk uur, overleed te zijnen huize te Bloemendaal op de leeftijd
van bijna 94 jaar de oud-hoogleraar in de organische schei
kunde van de Gemeente-Universiteit van Amsterdam, Prof.
Dr A. F. Holleman, de nestor der Nederlandse scheikundigen,
zo niet van die der gehele wereld. Met hem ging een man heen,
wiens naam onder de beoefenaren der scheikunde, waar ook,
sinds vele jaren een grote bekendheid genoot.
Op 28 Augustus 1859 te Oisterwijk in Noord-Brabant ge
boren, en na aldaar lager onderwijs te hebben ontvangen,
volgde hij van 1872-1877 de Hogere Burgerschool te 's-Her-
togenbosch, waar hem de eerste beginselen van het vak, dat
zijn levensvulling zou worden, werden bijgebracht. Twee jaar
later, na het voor het afleggen van universitaire examens
toentertijd vereiste aanvullingsdiploma voor de klassieke
talen, Grieks en Latijn, te hebben behaald, ving hij de studie
in de scheikunde aan de Leidse Universiteit onder de leiding
van de hoogleraren Franchimont en Van Bemmelen aan. Hier
trof hij als assistenten dezer hoogleraren mannen aan als Van
Romburgh, Bakhuis Roozeboom en Lobry de Bruyn, die,
ook internationaal, in de loop der jaren een grote naam op hun
gebied zouden verwerven.
Na in 1883-1884 enkele semesters bij Bunsen in Heidelberg
te hebben gewerkt promoveerde hij op 26 Maart 1887 te
Leiden, met Franchimont als promotor, op een proefschrift,
getiteld 'Onderzoekingen over het z.g. p-nitrocymol'. Een
verblijf van een viertal maanden op het laboratorium van de
beroemde Von Bayer in München volgde hierop. Hier kwam
hij in aanraking met tal van jonge buitenlandse scheikundigen,
die evenals hij naar deze grootmeester der organische schei
kunde dier dagen waren gekomen ter verdere ontwikkeling
hunner kennis, o.a. Bamberger, Claisen en Nef, namen, die
eveneens later een grote klank zouden krijgen.
Teruggekeerd in Nederland, verwierf hij een plaats als
