- 20 - gezet door zijn overplaatsing naar Londen, waar hij ook enige jaren correspondent bleef. In het begin van 1926 kwam hij naar Haarlem terug, ge hoor gevend aan onze vraag om het hoofdredacteurschap over te nemen van mijn vader, die deze taak toen bijna 40 jaar lang had vervuld. Ik was zelf toen al een aantal jaren bij Haarlems Dagblad werkzaam en in 1926 begon dus onze samenwerking, de eerste vier jaar nog gesteund door het ge routineerd inzicht en de levenswijsheid van onze vader. Deze stierf in 1930, op de dag dat hij 67 jaar werd, na met grote werkkracht en nooit verflauwend doorzettingsvermogen het bed voor ons gespreid te hebben in de vorming van een bloeiend dagbladbedrijf. Onze samenwerking, 30 jaar lang, is perfect geweest en ik denk er met de grootste erkentelijkheid aan terug. Perfect ondanks, maar ook misschien wel juist door, onze verschil lende geaardheid, belichaamd in zijn uitgesproken artistieke inslag naast mijn meer nuchtere zakelijkheid. Wij namen elkaar, zoals wij verschilden, elkander vindend in de ge meenschappelijke liefde voor het bedrijf en daarmee voor de taak, die elk onzer erin te vervullen kreeg. Ik heb door al die jaren heen altijd bewondering gehad voor zijn grote scherpzinnigheid, zijn wonderlijk talent om het essentiële van de grote problemen op internationaal ge bied, de kleinere van nationaal en plaatselijk karakter te omvatten, zijn bijzondere vaardigheid om in een zo soepele hantering van de taal zijn gedachten op papier te zetten. En zeker niet in de laatste plaats voor zijn idealisme dat hem teleurstellingen bracht en voor zijn absolute eerlijk heid. Elk gemarchandeer met de waarheid was hem te enenmale vreemd en zij, die zijn bijna dagelijkse artikelen geregeld lazen, haast altijd geschreven onder de sterke druk van de beschikbare tijd, waaraan hij de voorkeur scheen te geven, moeten deze hoge vorm van eerlijkheid sterk hebben gevoeld. Hij ijverde na de eerste wereldoorlog met alle kracht die in hem was voor de idee van de wereldvrede, omdat het heil der mensheid in die vrede lag. Hij had een grote liefde voor de klassieke muziek, die hij met vlotte vaardigheid op de piano vertolkte en verder door een bestuurslidmaatschap

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1956 | | pagina 40