73
staan op het terrein om deze lunet de even mooie als soliede
hardstenen grenspalen (gemerkt 01, 3, 4 en 5; 0.2 is klaar
blijkelijk verloren gegaan), die ter afbakening dienen van de
omliggende gronden, nog geheel compleet. Deze grenspalen,
die op de hoeken van alle andere veldwerken gesteld zijn ge
weest moeten hun oorsprong te danken hebben aan de goede
zorgen van de dienst der Genie, op grond van de ministeriële
beschikking daaromtrent van 17 September 188516.
In de voortzetting van de reeks volgen dan de redouten
9 tot en met 14, die in redelijke staat van onderhoud verkeren.
Zulks betekent echter niet, dat hier in het geheel niets aan te
merken ware. Want ook daar zijn in verscheidene gevallen de
flanken te ver afgeschuind omdat de annex gelegen tuinderijen
dadelijk tegen het werk aan beginnen. En dat heeft dan tot
gevolg, dat er steeds met groter gemak van het aardwerk der
banketten wordt afgeknabbeld ten profljte van deze aange
legen erven.
De meer Westelijk gelegen lunetten zijn hier en daar ver
stoven of op andere plaatsen met bos en kreupelhout overdekt.
In no. 18 hebben de Duitsers de Westelijke hoofdwal van een
bunkertje voorzien. In dat gebouwtje hebben zich nu de pad
vinders genesteld, die op hun manier de eigen operatie-basis
met de naam 'The Swallow Home' hebben 'gesierd'. En toch
is in dit vak nog vrij wat overgebleven, dat met wat goede wil
als monument te handhaven zou zijn.
Intussen breiden de woongebieden van Beverwijk en
Heemskerk zich maar gestadig uit; de tuinders zoeken naar
alle kanten nieuwe cultuurgrond; het Waterleidingbedrijf van
de provincie Noordholland stelt zijn eisen evenals de machtige
industrie de hare. En, wat te vrezen valt, de Linie van Bever
wijk, of zij nu een geclasseerd monument is of niet, komt daar
bij lelijk in de knel. Op het zogenaamde Bestemmingsplan, in
het 'ontwerp-streekplan voor de IJmond-Noord' komen grove
cirkels en arceringen voor, waaruit duidelijk wordt, dat het
domme potlood liefst even de lunetten no's 5 tot en met 11
gerangschikt heeft onder de rubricering stads- en dorpsbe
bouwing'. Hetgeen natuurlijk betekent, dat de best bewaarde,
meest karakteristieke objecten van onze linie juist gedoemd
zullen zijn om te verdwijnen, ja zelfs, dat de stelling als geheel
zal worden vernietigd. Dat zulke plannen beslist onverant
woord zijn, zelfs bij ruimtegebrek, is evident.
