31 Hij was een beminnelijk en goedhartig mens, voor wie het een straf was indien hij iemand moest berispen. Kwaad zijn op of moeilijkheden maken met iemand was voor hem een buiten gewoon onaangename aangelegenheid. Hij was een man van de vrede, die conflicten bepaald niet opzocht. Het prettigste voelde hij zich indien hij iemand iets kon geven, indien hij iets voor iemand kon zijn. Gezellig en vlot causeur met zin voor humor had hij een grote schare van vrienden. Onder zijn collega's en in de kring van het gemeentepersoneel was hij een geziene figuur. Geen wonder dan ook dat hij, toen te Haarlem de vereniging van hoofden van takken van gemeentelijke diensten werd op gericht, de eerste voorzitter werd en dat vele jaren bleef. Zijn grote belangstelling op sociaal-geneeskundig gebied bracht hem vele functies, waarvan met het noemen van het voorzitterschap van de stichting moederschapszorg en kinderhygiëne m Noord holland, het Koningin Wilhelmina Fonds, de stichting Schooltandverzorging, de Ongevallendienst, er slechts enkele van de belangrijkste opgesomd zijn. Naast dit werk vond hij tijd voor enig wetenschappelijk werk, waarvan zijn proefschrift in 1939, dat het vraagstuk van de ziekenverpleging behandelt, het resultaat was. In de herinnering van allen die hem kenden en die met hem samenwerkten zal hij blijven voortleven als iemand, die het goed met de mensen meende, die een warm hart had voor een ieder die door ziekte of door andere oorzaken gehandicapt was, als een humaan chef en een goed en sociaal voelend medicus. Bij mij, die bij hem de eerste schreden zette op het pad der sociale geneeskunde en die de laatste tijd zijn naaste mede werker mocht zijn, zal hij blijven voortleven, niet alleen door zijn hartelijk medeleven en medegevoel, zijn grote sociale belangstelling in het wel en wee van de mens, zijn gave van het woord en zijn gave om leiding te geven, door de ijver en toewijding waarmee hij de taak die hem opgedragen was volbracht of door zijn verknochtheid aan zijn gezin, aan zijn vrouw en zijn twee dochters, die alles voor hem waren. In mijn herinnering zal hij zeer in het bijzonder blijven voort leven als de arts, die, zijn ziekte kennende, de progressiviteit

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1957 | | pagina 45