43 zijn optreden als lid van het college van advies voor de Kinderbescherming; als voorzitter van de raad voor de Kinderbescherming te Haarlem; als vice-voorzitter van de Ned. Herv. vereniging Kinderzorg in Noord-Holland; als secretaris van de Regentschap van het Gereformeerd of Burgerweeshuis te Haarlem; als secretaris van de commissie van toezicht bij de gevangenis te Haarlem; als voorzitter van de stichting Christelijke Gezinszorg der samenwerkende kerken van Haarlem en omstreken; als regent van het Frans Loenenhofje; als bestuurslid van het Medisch Opvoedkundig Bureau te Haarlem en als lid van het Comité voor de Hon gaarse vluchtelingen. Op nog weer andere wegen voerde hem zijn belangstelling voor het onderwijs: hij werd bestuurslid van het Christelijk Lyceum en leraar in Staatswetenschappen aan onderscheidene scholen, het langst aan het Coornhertlyceum. Overziet men een dergelijke verscheidenheid van bezig heden en bedenkt men dan dat hij een veel zorg vergend gezin had, waarin welhaast ieder jaar ernstige ziekte bracht, dan kan men zich niet voorstellen hoe hij aandacht en tijd heeft weten te vinden voor zoveel werk. Maar meer nog dwingt eerbied af de wijze waarop hij dit alles vermocht te doen. Wat hij deed, deed hij met zijn gehele hart. Ik zelf heb één van zijn werkzaamheden van nabij leren kennen: zijn leraarschap. Die enkele wekelijkse lesuren vormden in feite voor hem een kleine bijbetrekking, doch in de school zag niemand hem als de advocaat die een paar lessen kwam geven. Hij was er met hart en ziel leraar, die voor alles en allen tijd en belangstelling had. Vele jonge mensen denken met dankbaarheid en genegenheid terug aan hem, niet alleen omdat hij zulk een knap en helder docent was, maar omdat hij een geboren jeugdleider was, die vertrouwen schonk en vertrouwen wekte. Boeiend en bewonderenswaardig was de bijna speelse wijze waarop hij zijn werk verrichtte. Zijn overstelpende werk zaamheden moeten hem toch zeker wel spanningen gegeven hebben, maar tegenover de buitenwereld was hij de beheerste rustgevende persoon die alle tijd had juist voor dat ene waar hij mee bezig was. Hij was een gelovig man die in gezonde relativiteit een zekere distantie behield tegenover het velerlei dat beslag op hem legde. Hij ging op in alles wat op zijn weg

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1957 | | pagina 67