26
waren we één en al verbazing: gemeten naar de tijdelijke nor
men onzer schuchterheid en daarmee verbonden bescheiden
heid als friese familie samen met de hollandse was de eer,
welke hij de tafel aandeed formidabel. Wel was hij pater af,
maar zijn rondheid bleef.
Beroepspreek, 1944Die zondag gonsde de lucht van de ge
ruchten, welke de daarop volgende dinsdag een bijnaam
zouden bezorgen. Maar mijn beroepspreek ging door en de
samenkomst met de grote, vreemde beroepingscommissie ging
ook door. Daar zat hij ook en na afloop nam hij me mee naar
het huis aan de Stolbergstraat. Mijn hoed hing dicht bij een
helm, die ik nog weer later leerde kennen als van de brand
weer.
Drie ontmoetingen, welke typerend zijn voor Spoelder.
Ik had de classicus ontmoet, die niets liever deed dan doceren
en als iedereen vacantie had examineren; die daar in Utrecht
en Amersfoort zijn vrienden vond ook onder hen in wier milieu
en godsdienstige gezindheid ik hem al vast een plaats had
waardig gekeurd. De man, die ik later nog zou meemaken als
rector, nadat hij me gevraagd had aan zijn school bijbelkennis
te geven. Maar dat waren niet zijn beste jaren, die van de
school met de vele leerlingen van na 1945. Zijn rectoraat moge
onmiskenbaar lacunes vertonen, waarover anderen met meer
kennis van zaken hebben geschreven dan ik vermag te doen,
niettemin blijft hij voor meer dan dertig lichtingen a's en /?'s
dé rector, en een geduchte, van wie men meer opgestoken heeft
dan de leerboeken geven. Voor deze generaties blijft het ge
bouw aan het Prinsenhof: de school van Spoelder.
En na de classicus ontmoette ik de mens, die op de hoogtij
dagen in zijn familie zich weerde en dat zeker niet alleen als
gastronoom, maar ook als de gezellige causeur en de onover
trefbare tafelredenaar. Hij kon dan 'een nummertje weg
geven', dat niet slechts aanstekelijk werkte op de lachspieren,
maar de diepste snaren in het gemoed zijner hoorders roerde.