90 hart te binden: Roomsen, Gereformeerden, Joden, heidenen, echter zonder enige dwang tot aansluiting. Allen waren wel kom als broeders. Er bestond grote verwantschap met de Augsburgse Confessie en de Lutherse Kerk. De Herrnhutterse liturgie is een geheel eigene, de dood is een heengaan tot de Heer, een thuisreis. Zwart voor rouw is dan ook uitgebannen en de doden worden onder een wit kleed uit gedragen. Bij zwaar wegende besluiten werd de goddelijke beslissing gevraagd door een tekst uit een verzameling teksten te trekken. Zo beschikte het lot dan over de toekomst van de enkeling zowel als over die van de gemeente20)Christian Henning verzoekt meermalen in zijn brieven om zijn moei lijkheden voor te leggen aan de 'lieben Heiland'. Men ging er echter niet gemakkelijk toe over en dit ligt voor de hand. Ook huwelijken werden na grondig overwegen van de raad van ouderlingen door het lot beslist. Misschien was de bruid het niet altijd eens met deze gang van zaken, misschien echter was van haar, mens in een menselijke gemeenschap, toch enige voorzichtige suggestie uitgegaan. Catharina Henning kan best de zilversmid Orthlieb gekend hebben en hem vriende lijk hebben aangekeken, en hij keerde zich misschien nog wel eens om als zij voorbij was gekomen. Maar Orthlieb ging toch stellig niet naar Herrnhut om toestemming van zijn ouders te vragen. Die stonden er buiten. Johann Ludwig Orthlieb en 'die Orthliebin' kregen een dochter en een zoon.21) Maria Catharina werd 11 maart 1792 geboren en reeds de volgende dag gedoopt en uiteraard met evenveel vreugde door de ouders verwelkomd als door de, wij zouden bijna zeggen, belanghebbende gemeente, waar voor zelfs een kind, hier een zwak borelingske, een versterking betekende. En het is dit borelingske, dat dit betoog al nader tot het portret van het kleine meisje met het zilveren speel goed brengt. Maria Catharina werd een knap jong meisje met een fijn en regelmatig gezicht en blauwe ogen, die koel keken uit arnan- delvormige oogleden. Zij trouwde 2 maart 1814 met Isaac Wijnkamp, koopman uit de Kruisstraat in Haarlem, geb.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1959 | | pagina 120