91
aldaar 28 mei 1793 en Hervormd ged. 9 juni d.v. Zijn gene
alogie met een langdurige opvolging van de naam Isaac uit
de registers der gemeente Haarlem klimt op tot in het begin
der 17de eeuw patronymen vraagtekens opwerpen. Er zijn
geen brieven, geen aantekeningen, geen testamenten of boe
delpapieren tot mijn beschikking, alleen de gegevens uit de
registers, evenwel zonder enige bijlage, welke onthullingen en
kostbare aanduidingen kan bevatten. Wel zijn er twee portret
ten22) in olieverf en die laten een gereserveerde, koele jonge
vrouw zien en een jonge man, die geen reserve kent (afb.
2 en 3). Zij is bleek met roze blosjes en dunne wat zuinige
mond; hij is donker, heeft een gezond uiterlijk en volle rode
lippen. De portretten zijn niet gesigneerd. Zij moeten zijn
geschilderd, en niet door dezelfde hand, tussen 1820 en 1825.
Dit is vooral goed te onderkennen aan het portret van Maria
Catharina: aan haar donkerblauwe redingote met een lijfje,
dat de korte lijfjes van het Empire zeker niet meer volgde,
doch toch nog niet vergeten was, aan de fraise om de hals,
de muts met de haarrollen links en rechts en de bloemetjes
sjaal.
De jonge vrouw met de blosjes zou leven tot 1851 en op
19 nov. worden begraven, de jonge man met de frissche
gelaatskleur zou 9 mei 1826 naar zijn graf worden gebracht.
En dat was maar kort na het schilderen van zijn portret.
Er waren toen vier kinderen geboren, drie zoons, bij wie de
familienamen getrouwelijk en eerbiediglijk terugkomen:
Izaak Johannes (1814), Christiaan (1820), Johannes Ferdi
nand (1824), en een meisje Wilhelmina Elisabeth. Zij kwam
22 juli 1818 en ging 13 jan. 1819, werd dus nog geen half jaar
oud. Enige maanden na het overlijden van de vader werd op
28 sept. 1826 Catharina Elisabeth geboren. Zij kreeg de na
men van haar grootmoeder Orthlieb-Henning en was waar
schijnlijk een kostbaar bezit. Ook dit kind leefde echter slechts
kort, tot 5 nov. 1827, en kan toen net aan lopen toe zijn ge
weest op wankele voetjes en het kan in een stoeltje gedrukt
voor een schilder zijn neergezet; het dierbare poppegoed23) van
de grootvader-zilversmid naast zich; dit speelgoed vooral
