102 der Dussen, die haar in 1795 door de dood ontviel. Ze legde een levendige belangstelling aan de dag voor alles wat haar vaderlijk buiten betrof. Daarnaast zullen ook speculatieve overwegingen haar niet vreemd zijn geweest. Waar ze kon, kocht ze, al voordat Vaart-en-Duin haar eigendom was ge worden, gronden en huizen in de directe omgeving. Een enkel voorbeeld ter illustratie. In het voorjaar van 1803 was haar ter ore gekomen dat Simon Levi Cohen, de slager te Overveen, 'voorneemens was zig metterwoon naar elders te begeeven'. In mei van dat jaar kreeg Cohen, desgevraagd, van de Municipaliteit van Tetterode, Aelbertsberg ende Vogelen- sangh een verklaring, inhoudende: 'dat hij gedurende den tijd van 25 jaaren onder deeze banne heeft gewoond, en zig tot onderhoud van deszelfs huysgezin altoos heeft beeiverd, en zig als een stil en braaf burger heeft gedraagen'. Zijn slagerij kwam te koop en op 7 juni 1804 kocht mevrouw Hooft- Warin 'Een huis en erve waarin thans de affaire van vleeschhouwerij word geexerceerd met een stallinge of schuur' voor f. 1.100,Dit is het oude huis met de rode luiken op het dorpsplein te Overveen ten noorden naast hotel 'Roosendaal'. Loosjes in zijn Hollands Arkadia zegt van Vaart-en-Duin in de eerste jaren der 19de eeuw: 'Schoon hetzelve niet in den nieuwerwetschen smaak is, en niet geteld kan worden in den rang der pragtige buitens, is de ligging zeer aangenaam'. Na dode harer moeder, mevrouw Warin-Van de Poll, in novem ber 1805, wordt het huis door de nieuwe eigenaresse betrok ken. Terstond laat zij de tuinaanleg ingrijpend wijzigen. Om een ruim landschappelijk park te creëren wellicht volgens de plannen van de bekende tuinarchitect J. G. Michaël wordt veel oud hout gekapt. Op 2 december 1808 heeft er een verkoping plaats van een zeer grote partij 'eijke, essen en eisen hakhout, beneevens een partij willige bij telhout'. Dan komt het huis aan de beurt. Mevrouw Hooft laat het oude Vaart-en-Duin neerhalen en op dezelfde plaats bij de Hospes- brug een gebouw zetten in de trant van Elswoutshoek en het oude Duinlust. Die Hospesbrug was al gedurende jaren niet

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1959 | | pagina 134