108
lot was toebedacht aan haar eigen portret door J. W. Piene-
man geschilderd, haar op haar tachtigste verjaardag door
zakenvrienden aangeboden. Eén dezer, blijkbaar op de hoogte
van haar neigingen in deze, had de voorzorg genomen een
duplicaat te doen vervaardigen, dat thans nog één der ver
trekken van de firma Hope Co. te Amsterdam siert. Alleen
het kinderportret van haar echtgenoot, door M. Houtman
geschilderd, ontkwam aan de vernietiging, daar het aan haar
kleinzoon werd gelegateerd. Na haar dood is volgens haar
wensen gehandeld13).
Toen mevrouw Van der Vliet in 1904 was gestorven, waren
ook de dagen van het bijna honderd jaar oude huis met zijn
grote, na 1850, aangebouwde veranda geteld. Een volledige
amotie volgde. Reeds vormde de plaats met die van het aan
grenzende Duinzigt, door de heer G. J. van der Vliet be
woond, sedert ongeveer twintig jaar in aanleg één fraai geheel.
DUINZIGT
Met het woord: 'werf', waarmede de hoek, gevormd door
de Brouwersvaart en de Korte Zijlweg (westzijde) in het reeds
geciteerde 'Caertboeck' van Ockersz is aangeduid, wordt ook
aangegeven de plaats waar zich nu het herenhuis van Vaart
en-Duin bevindt, met aan de westkant er langs gestrekt een
kleine langwerpige vijver. Het bouwsel dat zich daar op het
einde van de 16de eeuw heeft bevonden, zal wel niet meer
geweest zijn dan een lage duinstulp. Met de afgezande duinen
in de directe omgeving is het, gelijk reeds in de inleiding ver
meld, in October 1626 door burgemeester Pieter Ramp, van
Haarlem, in huur uitgegeven aan de Van Sompels. Deze
pacht is door Gerrit Andries Ramp en zijn opvolger Egbert
Willem Ramp gecontinueerd. In de tweede helft van de
17de eeuw waren pachters Jan, Frans en Willem van de
Sompele, zonen van Abraham van de Sompele en Maycken
Rogiers. Frans, tuinbaas op Elswout, wordt door Commelin
in zijn boek: 'Nederlantze Hesperides', van 1676, zeer ge
prezen om de uitmuntende door hem gekweekte oranje- en
