24
dit veel zelfverloochening vragende werk was niet alleen zijn
taak, het was zijn léven.
In zijn veeljarige werkzaamheid is niet alles bij het oude
gebleven. Integendeel: op diaconaal terrein kwamen er heel
wat vernieuwingen en uitbreidingen, waarin de heer Nel zijn
werkzaam aandeel had. Het kantoor van de diaconie werd
verplaatst van de aloude „Janskamer" naar een nieuw ge
bouwd kantoor Ridderstraat 32. In 1934 kwam tot stand het
„Adriana Coenen rusthuis", Korte Wijngaardstraat, met zie
kenzalen. Later de „Florakliniek" voor a.s. moeders en het
„Zonnehuis" voor jonge kinderen (hoek Hazepaterslaan).
Het is bekend, dat thans het rusthuis in de Jansstraat geheel
verbouwd en gemoderniseerd wordt en plannen worden uitge
werkt voor een nieuw bejaardentehuis bij de Schipholweg.
Ook voor de kerk geldt: verouderde gedachten, gewoonten,
vormen en methoden moeten plaats maken voor nieuwe visie,
nieuw élan, nieuwe vormgeving. Dit proces is in volle gang.
Het kan toenemende betekenis krijgen in onze snel verande
rende maatschappij.
De heer Nel bereidde het nieuwe mee voor, maar moet
bij de afbraak (letterlijk) van zoveel in zijn onmiddellijke om
geving in zijn laatste levensjaren toch wel wat verbijsterd zijn
geweest. Het oude was hem toch zo lief!
En nu nog dat andere terrein van zijn werkzaamheid: het
burgerlijke. Wie zijn dienst aan de medemens zo ruim moge
lijk ziet, vindt hier een schier onbegrensd terrein. Ieder moet
zich beperken.
Wat heeft de heer Nel hier verricht? Ook niet weinig.
Slechts een korte opsomming kan gegeven worden. Waaruit
blijkt hoezeer het lot van diegenen, die dringend hulp be
hoeven, hem ter harte ging.
Daarbij was hij een goed organisator. Als lid en secretaris
van de Jansstraatvereniging heeft hij in de eerste wereldoorlog
met zijn bestuur een contingent Belgische vluchtelingen in
enkele percelen van die straat opname en verzorging kunnen
geven.
Gedurende 25 jaren was hij bestuurslid, later voorzitter
