78 Sassenheim, Hoeven en Roermond hadden gekozen. De 3de november ondertekende de koning, na de Raad van State te hebben gehoord, het besluit, waarbij de residenties „geschikt" werden verklaard 26. Sassenheim18531855 Mgr. Franciscus Jacobus van Vree, sedert 1842 president van het groot seminarie te Warmond, een man van weten schap en onnoemlijke werkkracht, was de eerste bisschop van het hernieuwde bisdom Haarlem. De 15de mei 1853 werd hij in de seminariekapel te Haaren door de aarts bisschop van Utrecht, mgr. Joannes Zwijsen, geconsacreerd. Voorlopig bleef de bisschoppelijke residentie te Warmond gevestigd. Maar het was slechts van korte duur. Want toen de aartsbisschop in een brief van 9 augustus adviseerde een ander verblijf te zoeken, „het woelige van een seminarie en verdere omstandigheden zijn voor onze betrekking minder geschikt" 27 was hierin reeds voorzien. Krachtens een overeenkomst met Johannes Christianus Franciscus de Mol, sinds 1 oktober 1824 pastoor te Sassenheim, zou de bisschop zich vestigen in de buitenplaats „Ons Genoegen" ten noordoosten van de kerk en pastorie. Deze door Nomius omstreeks 1700 tot kerk verbouwde schuur, werd onder pastoor A. H. Heydendaal aanzienlijk vergroot (1776) en door pastoor De Mol, die een gefortuneerd man was, met een klokketoren verfraaid (1828). Zij was gelegen in de tuin achter de tegenwoordige „St.-Bernardus" en de burgemeesterswoning; het toekomstige bisschop pelijke paleis, huisnummer 116, kadastraal 179, nabij de Wasbeek- of Waspikkerlaan. Het was een flink huis met koepel, schuur, boomgaard en moestuin. Bij akten van 23 juni 1732 en 29 mei 1742 werden de ter reinen bijeengebracht, waarop later door de familie Cousebant van Alkemade dit buiten is gebouwd. In 1805 kreeg „Ons Genoegen" een nieuwe eigenaar. 9 november verkocht Franciscus Bernardus Cousebant van Alkemade, heer van Waspik, Oud-Alkemade en Cromstryen 28,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1963 | | pagina 80