35 Onderwijs, een van de Vletters troetelkinderen, misschien wel juist omdat er veel kritiek op was. Maar het zal nooit ont kend kunnen worden, dat toen in 1945 de naar kennis dor stende jongeren uit de Indische gevangenkampen repatrieer den juist aan het Kennemer door de daar bestaande traditie velen, met winst van jaren, via het AVIO-systeem de normale eindexamendiploma's HBS en Gymnasium hebben behaald. Slechts één jaar heb ik het voorrecht gehad Dr. de Vletter als rector mee te maken. En in mijn herinnering komen dan drie punten naar voren. Ten eerste zijn liefde voor de leer lingen, waarvan nog vandaag de dag zovelen getuigen. Dan zijn groot gezag. Hoe kon hij immers zo speels zijn, zo versa- tiel van geest, zo vaak tot een ongewoon, ja ongehoord initia tief geneigd, hoe kon hij ook zo vaak de les van de leraar, schijnbaar nodeloos, onderbreken, zonder dat daartegen ooit een woord, althans een openlijk woord van protest weer klonk? Wat een docent niet waardeerde of niet begreep nam hij zonder meer van deze grote persoonlijkheid. Maar dat kwam mede omdat deze inspirerende leider alles en iedereen in zijn eigen waarde liet. Hij liet ieder zichzelf ontdekken, hij kweekte dus geen meelopers. En al klaagde hij er wel eens over dat hij zijn docenten niet voor alles wat hij nuttig en nodig achtte kon meekrijgen, het is waarschijnlijk een van zijn heel bijzondere verdiensten geweest dat hij geen enkele de Vletteriaan aan zijn eigen school gekweekt heeft! Tenslotte bezat hij als weinig anderen de gave van het woord. Zes jaar geleden hebben wij daarvan op een ouder avond, waarvoor de toenmalige rector hem had uitgenodigd, nog eenmaal mogen genieten. Ik zie hem nog binnenkomen: een oude gebogen man, die door zijn oude aula, naar zijn oude spreekgestoelte liep. Toen begon hij te spreken en na enkele minuten waren de jaren van hem afgevallen en sprak hij weer met zijn zilveren stem, zoals in de kracht van zijn jaren, zijn publiek pakkend door zijn ongeëvenaard ver mogen te actualiseren, door zijn kunstig strooien met anec dotes. Wat is er gebleven van zijn werk nu nog, na die twintig

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1967 | | pagina 37