77 in Engeland maar was met zijn zusters naar Holland geko men om school te gaan. De kleuren van onze club waren zwart en geel; een petje en een das hadden deze kleuren en dat stond wel chic. Chrik en een paar Marinevrienden deden ons de eer aan van een bezoek. Wij oefenden geregeld in de Hout, niet ver van de Buitensocieteit, een grote verbetering bij mijn spelen van vroeger vergeleken waarbij wij hekken, die een wei afsloten, in een sloot gooiden. Maar alles was bij ons nog een begin. Zo herinner ik mij, dat wij de bal zelf maakten, vermoedelijk omdat die echte harde cricketballen te duur waren. Maar ik herinner mij, dat ik de bal als „hel der" na een harde slag van de batsman mooi ving waardoor hij „out" was. Maar nu Chrik en zijn vrienden. Terwijl ik dit opschrijf voel ik, dat zij zich wel wat meer waarderend hadden kunnen uiten over het cricket van een troepje hol- landse jongens van een jaar of twaalf die het nog nooit goed hadden zien spelen. Zij zeiden dat wij er nog niet veel van konden en dat ze héél ander spel hadden gezien in Singapore. Dat lijkt op een afstand niet erg aanmoedigend, maar ik ge loof niet, dat het veel indruk op ons maakte. Toch heb ik het onthouden en zal het wel kunnen dienen als een voor beeld van hoe onhandig, ja onjuist, oudere mensen zich soms uiten tegenover de jeugd. Wij bestonden reeds voor de oprichting van Rood en Wit, waarvan de Posthuma's, zoons van onze huisdokter, de leiding hadden, gesteund, geloof ik, door de enthousiaste Pim Muiier. Wij kwamen niet tot grote bloei." In het jaar 1882 overleed de moeder van mijn vader in haar 55ste levensjaar. Van de drie zoons dienden er twee bij de Marine en een was naar de Verenigde Staten geëmigreerd. Deze had ook zeeofficier willen worden, maar was voor zijn ogen afgekeurd. Mijn vader, toen 14 jaar, bleef met zijn drie zusters, die het als hun plicht zagen voor hun vader te zor gen, in het nu wel heel stille huis. De oudste twee zusters stelden zich voor nog veel te doen in hun omgeving te Haar lem voor ongelukkigen, zoals de lijders aan vallende ziekte

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1967 | | pagina 79