97
in de eerste plaats een beschouwing waard. Het ondergedeelte
heeft nog de oorspronkelijke zeventiende eeuwse kruiskozijnen.
In kleinere afmeting zijn deze er op de verdieping ook geweest,
maar in de achttiende eeuw werden ze daar volgens de mode
van die tijd veranderd in schuiframen. Dit ging gepaard met
een verlaging van de borstwering, waardoor de zandstenen
lijst ter plaatse van deze ramen doorbroken werd. Merkwaar
dig is ook dat niet alle ramen zijn afgedekt met een korfboog.
Vermoedelijk was er vroeger boven het betreffende kozijn
een hijsluik en bleef tussen dit luik en het kozijn onvoldoende
hoogte over voor het metselen van een boog. Het verschijnsel
is niet meer zo opvallend nu de gevel tot de oorspronkelijke
maat is verbreed. Vooral wekt het echter verwondering, dat
in de zeventiende eeuw een pand van een zo grote breedte tot
stand kwam. Een voor die tijd ongewoon verschijnsel is ook de
evenwijdig aan de rooilijn lopende kap, daar het gebruikelijk
was om de daken haaks op de straatgevels te plaatsen. Al deze
aspecten maken het „Huis ter Kleef" tot een voor Haarlem
zeer bijzonder monument. De ligging aan de wandelroute
van de Grote Markt naar het Frans Halsmuseum houdt
goede verwachtingen in voor de belangstelling van toeristen.
Het kleine onbetekenende negentiende eeuwse huisje
Lange Wijngaardstraat 2 mag niet als monument worden
aangemerkt. De sloop zou echter een lelijk gat hebben op
geleverd in de hoek van het toch al erg vervallen Schapen
pleintje. Daarom nam de gemeenteraad het verstandige be
sluit, het pandje weer voor bewoning geschikt te laten maken.
De afdeling Monumentenzorg mocht deze taak op zich ne
men. De woning speelt nu weer mee in het bescheiden stads
beeld ter plaatse en biedt een goed onderdak aan de vroegere
concierge van het „Huis Van Looy", de heer Scheffer.
De bemoeienis van de afdeling strekte zich ook uit over de
evenmin op de monumentenlijst staande boerderij Schalk
wij kerweg 114. Een voornemen om deze te vervangen door
een in dit landschap totaal niet passende bungalow kon wor
den weggepraat. De in vervallen toestand verkerende boer
derij werd daarna in de oude vorm herbouwd en herbergt nu
