197 Deze onderdelen vereisen een zorgvuldige correctie van de vormgeving. Vooral bij reparaties in de vorige eeuw is men nogal vrijelijk te werk gegaan, waardoor verscheidene histori sche details verloren gingen. In die tijd zijn ook de lelijke tuit- vormige spuwers aangebracht; zij zullen weer door dierfiguren worden vervangen. De hoekpinakels herkrijgen eveneens hun oude vorm, met toevoeging van de verdwenen luchtbogen, die deze elementen op sierlijke wijze met de toren zullen verbin den, inplaats van de armzalige ijzeren staven die tot voor kort deze functie vervulden. Ook de balustrade zal weer worden gecompleteerd, met de daarop eertijds aanwezige kam en tus- senpinakels. Het is opmerkelijk hoe funest de invloed is geweest van de talrijke verankeringen die in de toren waren aangebracht. De door roestvorming ontstane volumevermeerderingen van het ijzer hebben het omringende steenwerk ontzet en doen scheu ren. De ankers veroorzaakten dus het tegendeel van hun eigenlijke functie; in plaats van de samenhang van de toren te verzekeren, ging deze er juist door verloren. De toren is vanwege zijn water- en winddichte verpakking met het embleem „doorwerkproject" vereerd. Zelfs de vorst kan de restauratie niet stagneren, want twee op de steiger ge plaatste warmtebronnen houden deze sinjeur op veilige af stand. Toch zullen er nog enkele jaren verstrijken alvorens de toren herboren uit zijn werkkleed te voorschijn kan komen. Vermoedelijk ziet hij er daarna minder somber uit dan wij van hem gewend waren. Dat duistere uiterlijk was ook niet bepaald in overeenstemming met het luchtig geornamenteerde na- tuursteenwerk. Gevonden resten wijzen trouwens uit, dat er vroeger een verfje aan te pas is gekomen. Hoe men ook over deze behandeling denkt, erkend moet worden dat een frisse corsage Bakenes niet zal misstaan. De werkers aan deze restauratie hebben van de hoge steiger af een ruim uitzicht op hun vorige kunststuk: de toren van de Grote Kerk. Zij zien tot hun voldoening, dat de trotse haan op zijn 75 meter hoge standplaats nog steeds niet de nadering van concurrerende torengebouwen heeft willen dulden. Tot nu toe

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1969 | | pagina 199