120
zoals de Vlaardingencultuur, de Standvoetbekercultuur en de
Klokbekercultuur. Aardewerk hiervan werd in Haarlem,
evenmin als in de omgeving tot nu toe niet gevonden. Het
oudst te identificeren aardewerk bestaat uit een aantal scher
ven van Potbekeraardewerk, gevonden in 1963 bij de aanleg
van een gasleiding bij de Schoterweg. Het behoort tot het
jongste aardewerk uit het Laat-Neolithicum. De vondstom
standigheden worden hierna nog bij de waarnemingen ver
meld. Verder is uit Haarlem nog een laat-neolithische bijl
bekend, helaas een losse vondst, waarvan de herkomst niet
meer was te achterhalen (H. H. van Regteren Altena en J. A.
Bakker 1967).
Van belang is een nog niet beschreven, doch in een vondst-
bericht vermelde „Fels Ovalbeil", gevonden te Heemstede
in relatie met de strandwal Heemstede-Spaarnwoude (Louwe
Kooijmans, 1969). Deze kan in het Midden-Neolithicum
worden gedateerd en is derhalve de eerste vondst van deze
ouderdom in West-Nederland. Als absolute ouderdom kan
ongeveer 25003000 j. v. Chr. worden aangehouden. Deze
datering is in overeenstemming met de via het C14-onderzoek
verkregen ouderdom van de strandwal Heemstede-Spaarn
woude.
Uit de Bronstijd (ca 1700700 j. v. Chr.) zijn uit de om
geving diverse belangrijke vondsten bekend, o.a. te Vogelen
zang (Groenman-van Waateringe, 1966) en te Velsen Noord
zeekanaal (Vons, 1970). Uit Haarlem kan uit deze tijd een
vuurstenen pijlspits worden vermeld die in 1966 in uitge
worpen zand, afkomstig van de strandwal Heemstede-Spaarn
woude, in Schalkwijk werd gevonden. De pijlspits zou moge
lijk ook nog uit het Laat-Neolithicum kunnen dateren (Cal-
koen, 1967). De verder in het artikel bij de waarnemingen
nog te behandelen pre-historische bewoning bij de Ridder
straat kan waarschijnlijk eveneens in de Bronstijd worden
gesteld.
Uit de Ijzertijd (ca 700 j. v. Chr. tot het begin der jaar
telling) zijn uit Haarlem in het geheel geen vondsten beschre
ven. In de omgeving van Haarlem, o.a. in het gebied van de
