40
sen als Harting er zijn om hun kennis en kunde ter beschik
king te stellen van de meer begaafden als zijzelven.
Dirk was bijzonder belezen en kende zijn lievelingsauteurs
uit het hoofd. Cyrano citeerde hij moeiteloos, en met de En
gelse dichters en schrijvers voelde hij zich bijzonder op zijn
gemak, waarschijnlijk ook door zijn broer Piet, professor in
het Engels. Ook op het gebied van de muziek was Dirk van
een onverwachte allround ontwikkeling.
Ik herinner mij dat wij met een gezelschap vrienden en
kennissen naar een paar volkomen onbekende korte piano
studies van Gershwin zaten te luisteren waarvan wij een
grammofoonplaat op de kop hadden getikt, plotseling hoorden
wij de achterdeur gaan en de korte stapjes van Dirk met het
contrapunt van zijn stokje. Hij kwam zoals altijd binnen,
pet op, omslagdoek tot de oren, de loodzware jas openhangend,
plantte zijn stok op de vloer en vroeg: „Gershwin?"
Veel van mijn herinneringen, die ik opschrijf zoals zij mij
invallen, zullen mensen die Dirk pas later hebben leren ken
nen verbazen, want het is merkwaardig hoe vroeg in zijn
leven Dirk's wereld begon samen te trekken en te verschrom
pelen. Of het de teleurstelling was over het feit, dat zijn werk
nauwelijks meer verkoopbaar bleek, weet ik niet. Hij sprak
eigenlijk hoe langer hoe meer over de mensen die hij zo zeer
bewonderde en hij vond het geloof ik heerlijk om in gedachten
in de kring van mijn ouders terug te keren door met mij te
praten over Pieter Dupont, zijn vereerde meester. Mau van
der Valk die hij en terecht als mens, als mentor en als
kunstenaar vereerde, zoals trouwens de hele generatie voor en
van Dirk had gedaan, Professor Allebé de geestige direkteur
van de Akademie; Mendes da Costa en Jessurun de Mes-
quita wat verder van zijn gedachtenwereld verwijderd, maar
toch bewonderd om de hoogte van hun idealen en hun ver
achting voor het puur materiële.
Een grote steun was zijn vriend de spraakzame schilder
Oscar Mendlik. Harting kon zeggen: „Oscar was goed in
vorm, vijfenzeventig papagaaienkracht, schat ik". Zij waren
bijzonder op elkaar gesteld en een van Dirk's laatste goede
