40 echter door haar grote vitaliteit en enorme werkkracht toch te bereiken, dat haar enige zoon zich veelzijdig kon vormen. Na Rijks-HBS en staatsexamen oude talen, deed hij in 1917 doc toraal examen wis- en natuurkunde aan de Rijksuniversiteit te Groningen, gevolgd door een promotie in 1918 op een studie over „drievoudig orthogonale oppervlakkensystemen". De on derwijsman tekent zich hierbij reeds af, getuige zijn stelling- name (in het proefschrift) tegen het ontbreken van een adequate opleiding voor het leraarsambt, waar het de universitaire studie betreft. Hij begon zijn loopbaan als wiskundeleraar in zijn geboorte stad in 1916. Kort na zijn huwelijk in 1917 stapte hij over naar de gemeentelijke HBS te Arnhem, waar dr. H. Hulshof de scep ter zwaaide. In 1929 verhuisde hij vervolgens naar Haarlem en werd docent aan de 2e HBS-B op het Santpoorterplein, het latere Lorentz- lyceum. Wieringa - met zijn baard, zijn zestig-graden-lied en zijn zwarte manteljas een opmerkelijke verschijning in de school - was in de eerste plaats „leraar" en is dat ook altijd gebleven. De wis kunde zelf interesseerde hem maar matig, de overdracht van de cultuur in ruime zin, het vormingsproces des te meer. Met vaak eenvoudige middelen als muziek, ontwerp- en tekenwedstrijden, excursies en wekelijks wisselende wandversieringen trachtte hij zijn vakgebied wat te verruimen en zijn leerlingen te prikkelen tot „méér". De zorgvuldigheid waarmee hij tot de laatste dag zijn lessen voorbereidde en de tijd, die hij er voor nam steeds iedere leerling persoonlijk aandacht te geven, waren tekenend voor zijn opvatting van het beroep en hebben niet nagelaten indruk te ma ken op de vele honderden leerlingen, die in de loop der jaren „wiskunde van Wieringa" hebben gehad. In veel opzichten gaf hij er blijk van dat hij van doopsgezinde huize was. Dit werd - na het vroege overlijden van zijn eerste vrouw - nog versterkt door het huwelijk met de oudste dochter van zijn zo zeer gewaardeerde directeur Hulshof, die - zelf telg uit een oud geslacht van doperse predikanten - gehuwd was met een dochter van de in Haarlem destijds zo bekende doopsgezinde

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1973 | | pagina 42