zen" in strijd zijn met de doelstelling en de taak, die „Diogenes"
in de stad wil vervullen.
Hoewel de vele pogingen dit gat grotendeels te dichten, dank zij
veel medewerking van de Gemeente, gelukkig met succes werden
bekroond, is het nare gevolg dat dit soort belangrijke projecten
onder de bestaande subsidievoorwaarden, niet meer haalbaar zijn.
Tenzij de subsidies worden aangepast aan de gestegen bouwkos
ten, moeten we, en dat geldt voor elke stichting of particulier
er van af blijven.
Tóch: „Diogenes" is langzaam aan het groter worden. De ontwik
keling gaat geleidelijk, met panden die nog wel onder de bestaan
de subsidievoorwaarden kunnen worden gerestaureerd, en dan
aanvaardbare huren opleveren.
Ze zijn veelal kleiner dan Korte Spaarne 15 en de binnenstad is er
mee bezaaid.
„Diogenes" is bijvoorbeeld bezig met restauratie aan het Goud
smidspleintje en aan de Korte Wijngaardstraat.
Ook is het bezit aan het Groot Heiligland uitgebreid met nr. 22,
waarvoor een restauratieplan gereed is. Dit pand speelt een rol in
de film „Max Havelaar" (Multatuli).
De toeristen, die al met duizenden hun foto-kanonnen op de
„Frans Halshuisjes" richten, krijgen er weer een onderwerp bij.
Er zijn meer van die niet al te grote panden, over het bezit waar
van „Diogenes" met particulieren en overheid onderhandelt.
Voorzover er van een markt op dit gebied kan worden gesproken
is de activiteit van „Diogenes" merkbaar.
Hier en daar lopen prijzen op en er is soms sprake van speculatie
ve aanbiedingen.
Het is duidelijk dat „Diogenes" niet wil meewerken aan een pro
ces waarbij het paard achter de wagen wordt gespannen.
Vandaar dat „Diogenes" behoedzaam moet optreden en gelukkig
weet zij zich gesteund door de overheid.
Die steun zou de Stichting ook in veel grotere mate in de bevol
king van Haarlem en omgeving willen vinden.
„Diogenes" zoekt supporters, een legioen van honderden dona
teurs. Het gaat vooral om de mensen, die over de leefbaarheid van
de oude stad willen meedenken, er iets aan willen doen, er een
366
