over het verkeersplan. Voorstellen tot afbraak zouden nu de
hele wijk in rep en roer hebben gebracht. Een blik op de nieuwe
vleugel van de Janskliniek leert hoe ernstig de intieme sfeer van
een oud stadsdeel als dit kan worden verstoord.
Op 22 september 1978 trad een ploegje bouwvakkers aan om te
bewijzen dat een geduldig vertrouwen beloond kan worden. Het
door de architecten Smidt en Van Rossum opgestelde plan was
al eind 1976 ingediend, maar aan het dossier moest nog veel
geschrijf worden toegevoegd voordat de .Aannemingsmaat
schappij Noord-Holland" de opdracht in de bus had. In de loop
van 1979 zullen we kunnen zien of de op ruim twee ton ge
raamde kosten goed zijn besteed. Het lijkt een flink bedrag voor
zo'n huisje. De gemeente verleende bijna negentig mille subsi
die. Zij was daarmee heel wat minder geld kwijt dan wanneer het
fatale saneringsplan zou zijn uitgevoerd. De grote sommen die
aan zulke lang niet altijd noodzakelijke ingrepen worden be
steed lokken meestal weinig kritiek uit. Wie probeert de stad met
restauraties gezond te houden moet daarentegen steeds horen
dat monumentenzorg erg duur is.
Om wat wijzer te worden over de geschiedenis van dit buurtje
nemen we eerst de uit 1578 daterende kaart van Thomas Tho-
maszoon ter hand. We zien daarop ten noorden en ten westen
van de Janskerk een chaotische toestand. Deze was een gevolg
van het Spaanse beleg. Dit gebied behoorde grotendeels toe
aan de commanderij van Sint Jan. Door secularisatie verviel de
eigendom aan de stad. Uit een geruime tijd daarna opgesteld
plan tot bebouwing ontstonden de huidige Korte Wijngaard
straat, Nieuwe Kruisstraat en Pieterstraat. Pieter Wils tekende in
1646 de voltooide aanleg. Voor onze beschouwing is van belang
het stukje Korte Wijngaardstraat, gelegen tussen de Pieterstraat
en de Nieuwe Kruisstraat. Het terrein aan de westzijde daarvan
werd door het stadsbestuur in 1641 in twee parten verkocht. Op
het gedeelte dat zich uitstrekte tot de hoek van de Pieterstraat
kwamen vier woningen te staan, elke met een trapgevel. Hier
van behielden Korte Wijngaardstraat 14 en 12 tot in onze tijd
nagenoeg de oorspronkelijke vorm. Nummer 10 kreeg om
streeks 1900 een lijstgevel. Hoewel van nummer 8 het topje
werd verminkt en de voorkant werd gepleisterd, is de verwant
schap met 12 en 14 nog duidelijk herkenbaar. De archiefstukken
doen vermoeden dat het viertal in 1643 is gebouwd.
In een veilconditie van 1790 wordt het hoekhuis beschreven als
zijnde een tapperij, genaamd „De Uittersse Dom Deze be
stemming lijkt voort te duren tot circa 1930. De slijterij werd sinds
het eind van de vorige eeuw geëxploiteerd door de GebrLoots,
welke firma ook de aangrenzende bedrijfsruimten Pieterstraat
161
