De flat, waar hij na zijn terugkeer uit de Lichtstad in terecht
kwam, stond hem niet erg aan. De bewoner van het aan Lom-
bardsteeg 14 grenzende hoekhuis wees de heer Josseaud op
het aftandse gemeente-eigendom. De gemeente, blij dat zich
eindelijk iemand aandiende die wat zag in deze bouwval, vroeg
een bedragje waarvoor men op de vlooienmarkt maar net een
afgedragen pak kan kopen. Wel werd de voorwaarde gesteld
dat de gegadigde zou gaan restaureren.
De heer Josseaud, in 1976 eigenaar geworden, was eerst van
plan op de verdieping te gaan wonen en de begane grond te
bestemmen tot werkplaats. Die oplossing kwam echter niet in
aanmerking voor subsidie van het ministerie van Volkshuisves
ting. Er is toen besloten, ook de ruimte beneden in de woning op
te nemen. Nu kon er in de op 106.837 geraamde kosten
zowel een bijdrage voor de woningverbetering als voor de res
tauratie worden toegekend.
Eind 1978 verscheen de aannemer J. Lucas om het kreperende
monumentje onder handen te nemen. Al spoedig was het gere
duceerd tot een gat in de straatwand. Slechts de voorgevel en
de rechterbouwmuur mochten blijven staan. Ook het nog au
thentieke kruiskozijntje uit de top van de voorgevel kon geen
dienst meer doen. We zien op die plaats nu een schuifraam. De
gesloopte muren zijn met gebruikmaking van de afkomende
steen weer opgemetseld. Je kunt dit een radicale restauratie
noemen. Om eventuele toekomstige bewonderaars niette mis
leiden zouden eigenlijk het feit van de herbouw en het jaar
waarin dat is gebeurd, op een daartoe in de voorgevel aan te
brengen steentje vermeld moeten worden.
Lombardsteeg 14 zal naar verwachting eind mei 1979 voor
bewoning gereed zijn. Nu de heer Josseaud een aanzet heeft
gegeven tot rehabilitatie van dit straatje, zou er ook eens iets
moeten gebeuren met het rommelige gat tegenover zijn huisje.
Jaren geleden is voorgesteld daar het Hofje van Gratie te her
bouwen. Iets verder staat een hoge muur van het voormalige
Bisschoppelijk Museum. Binnen enkele jaren zullen we er een
gevel voor in de plaats zien van een kantoor voor de Justitie. Het
is de vraag of daarmee deze eenvoudige doorgang naar het
Begijnhof wel recht wordt gedaan.
Donkere Spaarne 46 De straatnaam „Donkere Spaarne" is eigenlijk niet meer zo
toepasselijk sinds de Stichting Diogenes hier haar licht liet schij
nen met de restauratie van het fraaie huis nummer 56. Nadien
volgde de klokvormige pakhuisgevel 52 en kortgeleden kreeg
46 een fikse beurt.
170
