lijke liturgie is niet zonder strubbelingen verlopen, maar
heeft wel tot gevolg gehad dat de „paterskerk" nog duidelij
ker dan voorheen een keuze-kerk geworden is: mensen
komen naar de vieringen omdat zij zich aangesproken
voelen juist door deze vieringen. Ongeveer 62% van de min
of meer regelmatige kerkbezoekers komt dan ook van bui
ten de strikte parochiegrenzen, maar van heel de stad en
daarbuiten.
Zo heeft pastor De Haan langs verschillende wegen ge
werkt naar een kerkgemeenschap, waarin priesters en le
ken samen de verantwoordelijkheid dragen voor het door
geven van de evangelische inspiratie binnen en buiten de
eigen kring.
B. Kemmeren ofm
219
