158
ding te voorzien. Er werden 2500 gaten van 30cm doorsnee
geboord en met nieuwe teelaarde opgevuld. De Haarlemmer
hout is geplaatst op de lijst van beschermde monumenten.
Daarom was ook toestemming nodig van de Rijksdienst voor
de Monumentenzorg. Het gemeentebestuur was heel gelukkig
met de uitspraak van deze dienst: 'de gefaseerde verwijdering
van de populieren met het doel de Spanjaardslaan als linden-
laan te laten ontwikkelenondersteun ik van harte'. Een zin die
in de voorlichting naar de bewoners een sterk accent kreeg.
Anders dan in 1961 werd dit keer geen enkel protest gehoord.
In maart kwam het bomenstructuurplan op tafel, daarbij inbe
grepen kaarten waarop de begroeiing als 'goed', 'matig', of
'slecht' stond aangegeven, erg veel ervan als 'slecht'. Daar zijn
verschillende oorzaken voor. Lekken in de aardgasleiding heb
ben heel wat bomen vermoord. Asfaltering en verkeersdrukte
hebben elders bomen verstikt. En ook de sporen van de oorlog
- toen erg veel openbaar groen is verstookt als gevolg van de
schaarste aan brandstof-zijn nog steeds in de stad zichtbaar.
Maar er is meer. In het verleden is weinig planmatig aange
plant. In de uitwerking van de nieuwe plannen zal rekening
gehouden moeten worden met de stedebouw: doorgaande
wegen vereisen een andere beplanting dan buurtstraten. En
ook zou het groen beter moeten aansluiten bij de ecosystemen
in en om de stad. De zandgrond van de oude duinen vraagt
eiken en beuken, de klei- en veenbodem langs Spaarne en
Leidsevaart-Delft bij voorbeeld essen, elzen en wilgen. Het lijkt
mogelijk om het karakter van de duinen in de stad voort te
zetten en aan de oostelijke kant het polderland een overgang
naar en in de bebouwde kom te geven.
'Heel mooi', zei de Gemeenteraad, 'als het maar geen extra geld
kost'. De bomenplanters moesten zich daarbij neerleggen: de
plannen kunnen maar heel geleidelijk worden uitgevoerd, maar
zijn leidraad bij het besteden van het beschikbare geld.
'De Preekstoel' In de eerste helft van februari werd de collectie van het Mu
seum 'De Preekstoel' geveild. Dit Haarlemse museum, beheerd
door de heren Chr. Gart en Bert van Goor, was uniek voor
Nederland en wellicht voor West-Europa. Toen namelijk de
vernieuwing binnen de Rooms-Katholieke Kerk zich in Neder
land zo krachtig doorzette dat het er in de jaren zestig alle
schijn van had dat zich een nieuwe beeldenstorm ontketend
had, ontfermde 'De Preekstoel' zich over honderden in kerken
en huisgezinnen afgedankte beelden. Verder verwierf het zich
kerkelijk vaatwerk, liturgische gewaden en curieuze gebruiks
voorwerpen, waaronder zeer vele devotionalia (wijwaterbakjes,
rozenkransen, medailles enzovoort).
