164
Er waren twee stromingen in Nederland over de kunstuitleen.
Volgens de ene opvatting moest het BKR-werk - kunstwerken
die eigendom van de overheid waren geworden via de Beelden
de Kunstenaarsregeling, vroeger: contraprestatie - uitgeleend
kunnen worden aan particulieren en instellingen. Dit tegen
vergoeding van administratiekosten. Want bij het rijk en tal van
gemeenten hadden zich grote voorraden werk opgehoopt,
waarvan de opslag problemen gaf en die verder ook door nie
mand ooit meer aanschouwd werden. Volgens die richting wer
den een aantal artotheken gesticht. Verkocht kon dat werk niet
worden, het was immers overheidsbezit. Al vrij gauw gingen de
meeste artotheken over tot een gemengd systeem waarbij ook
niet-BKR-werk werd gedistribueerd, dat wél verkocht mocht
worden.
De SBK in Haarlem heeft dit systeem niet willen volgen. De
markt voor het vrije werk zou immers bedorven worden door
het inzetten van reeds door de overheid gekocht werk. Dat
BKR-werk moest dan maar een weg vinden naar overheidsge
bouwen, scholen etc. Daar was nog plaats genoeg aan de
wand. De gemeente Haarlem volgde die redenening. Het Frans
Halsmuseum kreeg tot taak het BKR-werk te verspreiden. Een
eerste aanzet daartoe vormde een tentoonstelling op de zolder
van het museum, waar een verrassende kwaliteit kon worden
geconstateerd in het via de BKR aangekochte werk. Instellin
gen konden daar hun keus maken. Er is veel gebruik van ge
maakt.
Emancipatie van de 'Emancipatie van de vrouw komt niet zomaar uit de lucht val-
VROU w len er is sprake van een proces, dat al jaren aan de gang is, men
zou kunnen zeggen sinds groepen vrouwen in het begin van
onze eeuw streden voor het kiesrecht. Daarna kwam in het
begin van de jaren '60 een duidelijke "tweede emancipatiegolf"
op gang, die steeds sterker zijn invloed doet gelden op allerlei
gebieden, zowel in de maatschappelijke als in de persoonlijke
sfeer. Een proces van veranderingen, die erop gericht zijn een
einde te maken aan de nog steeds ongelijkwaardige positie van
de vrouw. Reden van die ongelijkwaardige positie is, dat vrijwel
overal in de maatschappij mannen de gang van zaken bepalen
Dat staat in de gemeentelijke nota 'Emancipatie van de Vrouw',
waarvan in 1981 een concept ter discussie is gesteld op hoor
zittingen en ook in de raadscommissie voor algemene zaken.
De definitieve versie, waar de gemeenteraad over moet oorde
len, komt begin 1982 van de pers.
De hoorzittingen gaven soms pittige discussies. In de nota
wordt opgemerkt dat velen hun wensen niet terugvinden. Dat
heeft zijn oorzaak in de financiële positie van de gemeente (een