ide januari 1916 met z'n veertigen te hoop liepen (nou ja,
ital zaten) in Hotel 'Den Hout' (voorheen Hotel Roozen) om
en daar, onder voorzitterschap van jhr. dr. C.G.S. Sand-
ht. berg, de onbillijkheden aan de kaak te stellen en een
an motie daarover aan het Heemsteeds gemeentebestuurte
in- bekrachtigen. Het liep uiteindelijk allemaal met een sis-
en ser af; op 1 juni 1916 begon de Rijkstelefoon met alle
iet contracten op dezelfde basis te brengen, zodat daarmee
de ook de gewraakte onbillijkheden werden opgeheven,
jr- Voor lokale abonnees betekende dat overigens dat zij
voortaan 50,- per jaar in 2 termijnen moesten gaan
ia! betalen, waarmee een ieder het recht kreeg intercom
iet munale gesprekken te voeren.
;r- Eind 1916 waren er in Haarlem 3300 aansluitingen, waar-
;r- voor de verbindingen tot stand gebracht werden door in
ïn totaal 47 telefonistes, 30 op het centraal bureel en 17
voor de interlokale telefoonbediening. Zowel in de Sme-
io destraat, waar de laatste uitbreidingsmogelijkheden
et voor de bedienposten onder de hanebalken gezocht
in moesten worden, als in de Zijlstraat werd het ruimtege
in brek steeds hinderlijker voelbaar, en hierin schuilt de
e- aanzet voor een van de laatste grote bijdragen van de
;n telefonie aan de veranderingen van het Haarlemse
>e stadsbeeld.
n, Aanvankelijk was er een plan voor een nieuw, afzonder-
p. lijk telegraaf- en telefoonkantoor achter het bestaande
>g post- en telegraafgebouw aan de Zijlstraat. Geleidelijk
;e aan was al een aantal percelen aan de Nobelstraat aan
gekocht en een eerste ontwerp lag al op tafel, maar de
it directeur van het telegraafkantoor was er weinig geluk-
e kig mee. Toen doken in 1916 de eerste berichten op over
de bouwmogelijkheden aan de Gedempte Oude Gracht
i- tussen Raaks en Zijlstraat. Daar beschikte het Haarlemse
i- Departement der Maatschappij tot Nut van het Algemeen
s over een aantal percelen, waaronder het 'Nutsgebouw'
i: op nr. 10. Een ruil hiervan tegen het Post- en Telegraaf-
i kantoor aan de Zijlstraat, te zamen met de destijds aan-
3 gekochte percelen aan de Nobelstraat, bleek mogelijk,
en zo kon najaar 1918, na nog enkele aankopen van
panden aan Zijlstraat en Raaks, het Rijk over voldoende
bouwoppervlak beschikken vooreen nieuw, modern ge-
i bouw, waarin voldoende ruimte voor de telefoon zou zijn
r ingeruimd (12).
i In 1919 werd met de sloop van de aanwezige panden
t begonnen, en op 14 april 1920 kon het Haarlemsch Dag-
3 blad constateren, dat 'ook door het bij uitstek gunstige
r weerde werkzaamheden met den aanbouw van het
85
