e per leven te verhogen van 4000,- naar 6000,- en de
s minimumleeftijd voor de deelnemers te verhogen tot 50
n jaar.
e Indien een Haarlemse inwoner naar buiten de stad ver-
huisde, verdween zo ook een belastbaar vermogen. Dat
gebeurde ook indien een deel van een nalatenschap
e buiten de stad terecht kwam. Voor zulke geldexport
moest een belasting worden betaald, het recht van
-I exue. Controle op nalatenschappen was echter moeilijk
n en daarom werd in overweging genomen of men nota-
8 rissen niet kon dwingen om niet-Haarlemse erfgena-
n men aan de stad op te geven en om hen eveneens te
e dwingen om geen boedelscheidingen definitief te ma-
ken voor het exuerecht betaald was. Sommige vreem-
■f delingen die in Haarlem kwamen wonen vroegen daar
ook het burgerrecht aan, dat zij tegen betaling van
si 300,- konden verkrijgen. Een verhoging van dit be-
k drag zou geen enkele burger pijn doen en daarom leek
:s het verantwoord hiervoor in het vervolg 600,- te gaan
e vragen. De vroedschap wilde echter de vestiging in
n Haarlem van vreemdelingen niet hierdoor bemoeilijken
n en wees de verhoging af. Men besloot wel om het aantal
-- stedelijke functies waarvoor het hebben van burger-
e recht verplicht was, uit te breiden,
"i. De overheidsdienaren en de gezagdragers zelf werden
g ook belast. Wie in Haarlem een overheidsfunctie aan-
r- vaardde en daardoor een vast inkomen en/of andere
n voorrechten kreeg moest tot nu toe één keer bij zijn
r- aanstelling een soort heffing betalen, annates geheten,
h In oorsprong waren annates een deel van het jaarinko-
r- men van een kerkelijke functionaris, die hij over het
3- eerste jaar van zijn aanstelling aan de paus verschul
digd was. Annates werden later door de stad geïnd. Een
nieuw benoemde schoolmeester was bijvoorbeeld aan
Ie zijn benoeming door de stad 250,- kwijt. De lijst van
Ie functies waarvoor annates moesten worden betaald
m werd nu flink uitgebreid en een aantal te betalen bedra-
in gen aangepast. Zo betaalden nieuwe vroedschappen
in voortaan 1500,-, een verhoging van 50%. Nieuw was
s- dat alle overheidsdienaren in het vervolg ook jaarlijks
s- zouden worden aangeslagen. Het meest moest de
in eerste secretaris van de stad betalen: 250,-. Het min-
i- ste betaalden de weesmeesters en de in Haarlem woon-
ie achtige baljuwen van Blois en Noordwijkerhout.
rs
ig De normale huisbrand was in de 18e eeuw nog turf,
67
