volwassen kunstenaar met een geheel eigen stijl. Zijn
vormentaal verraadt invloed van Goltzius, die volgens
Houbraken voor enige tijd zijn leermeester was, en van
het latere werk van Cornelis Cornelisz. van Haarlem.
In de kleuren en de behandeling van het incarnaat
(huidskleur) is van een zekere Vlaamse invloed sprake.
Met zijn vader heeft Pieter in 1618 Antwerpen bezocht.
Hij moet daar werk van Rubens hebben gezien, aange
zien zijn vader als vertegenwoordiger van Rubens naar
Antwerpen was gereisd.4)
Als één van de vroegste werken van Pieter de Grebber
vormt de Caritas een buitengewoon interessante aanvul
ling op zijn werken die zich al in de collectie van het
museum bevinden. Bovendien heeft de voorstelling bijna
het karakter van een madonna met kind. De stralenkrans
ontbreekt, of de in het haar gevlochten sluier achter op
het hoofd van de vrouw moet hier een verhulde verwij
zing naar zijn. In dat geval kan het schilderij geplaatst
worden in het milieu van de Haarlemse rooms-katholie-
ken, met wie Pieter de Grebber zulke uitstekende con
tacten onderhield. Dit aspect in het oeuvre van Pieter
de Grebber was evenmin aanwezig in de werken die het
museum van zijn hand in bezit heeft. Pieters carrière
nam een hoge vlucht. Zijn rooms-katholieke geloof
vormde geen barrière voor officiële opdrachten voor het
stadhuis van Haarlem (De Wapenvermeerdering, 1630
voor de Vroedschapskamer), voor Honselaersdijck en
voor de Oranjezaal in Huis ten Bosch. Hij is de belang
rijkste vertegenwoordiger te noemen van het Haarlemse
Werken van barmhartigheid,
1628
Pieter Fransz. de Grebber
doek 230 x 418 cm
Frans Halsmuseum inv.no. I-
101
(foto: Tom Haartsen)
133
