De vormgeving van het exterieur kende zowel oude als nieuwe
elementen. Het eenvoudige recht-toe-recht-aan karakter deed
nog het meeste denken aan de blokachtige ontwerpen van Ver
spoor en Muylaert, maar was nu veel 'gewichtlozer' en minder
'gewild' of 'geforceerd'. Zelf schreef Van Loghem in een toe
lichting dat een vrolijke noot in de omgeving zou worden. Hij
wilde het daartoe zo licht en doorzichtig mogelijk maken. Dat
is hem gelukt. De rondlopende glasstroken en het grote glasop
pervlak aan de zuidzijde waren in vroegere ontwerpen echter
ook al aanwezig. Nieuw was de duidelijke vormgeving van de
entree waarmee het gebouw een 'gezicht' heeft gekregen.
Aanvankelijk zouden de belangrijkste onderdelen in gewa
pend beton worden uitgevoerd. Zo ook de overkapping, die
een 'parabolische' vorm had moeten krijgen. Om onduidelijke
redenen is daarvan afgeweken en ontstond een flauw hellend
zadeldak, steunend op een stalen constructie. Ook de kolom
men werden in staal uitgevoerd. Het bouwvolume is ten op
zichte van eerdere ontwerpen weer toegenomen.
Er restte nog één probleem, namelijk dat van de hoogte van de
schoorsteen. Op de ontwerpen stond een schoorsteen van circa
30 meter lengte aangegeven. Het college van b w ging echter
niet akkoord met een dergelijke hoogte, waarom is niet be
kend. In overleg met de Schoonheidscommissie en de archi
tecten Verspoor en Muylaert werd de schoorsteen tot een 'ac
ceptabele' hoogte van circa 16 meter teruggebracht. Op
5 december 1933 werd uiteindelijk de bouwvergunning afge
geven. De totale bouwkosten bedroegen 237.430,-. In fe
bruari 1934 werd gestart met de bouw van het Sportfondsen-
bad en op 19 januari 1935 vond de feestelijke ingebruikname
plaats.
De N.v. Sportfondsenbad hield, toen het zwembad in gebruik
werd genomen, de beschikking over het centrale, ovale perk,
althans wat daar aan de zuidzijde van het nieuwe gebouw nog
van over was. Aan die kant werd ook het omringende ijzeren
hek uit 1895 gehandhaafd. In 1939 ging het toenmalige college
van b w er toe over daar verandering in te brengen. In over
leg met de n.v. Sportfondsenbad werd besloten het in gebruik
zijnde terrein, dat door de N.v. van de gemeente werd gepacht,
drastisch in te krimpen tot een tuin alleen rondom het zwem
bad. Dat leverde een aanzienlijke vermindering van de pacht
som op. Een welkome oplossing voor de N.v. Sportfondsen
bad, die toen al problemen met de exploitatie kende. Het
overblijvende stuk grond kreeg vanaf dat moment de bestem
ming van openbaar park en werd onderdeel van het Frederiks-
park. Het hek uit 1895 verkeerde toen in zo'n vervallen toe
stand dat besloten werd dit af te breken. De onderdelen konden
