stadsarchitect Abraham van der Hart en Joseph Cuel als ka
merbehanger en stoffeerder.
De opdrachtgever tot de bouw, Willem Philip Barnaart, stond
overigens aanvankelijk slechts een verbouwing van zijn woon
huis voor ogen, maar uit het overleg met Van der Hart bleek al
spoedig dat een totale nieuwbouw tot een beter resultaat zou
leiden. Behalve dat hij de ontwerptekeningen vervaardigde,
hield Van der Hart wekelijks toezicht op de bouw, waarvoor
hij telkens uit Amsterdam moest komen.
Na Barnaarts overlijden wordt het pand verkocht aan Willem
Henry Koppiers en vervolgens in 1868 aan mr Tjepke Muiier,
de vader van de bekende Pim Muiier. In 1880 werd de provin
cie eigenaar en vond een uitvoerige verbouwing tot ambtswo
ning van de Commissaris der Koningin plaats. Tot 1940 heeft
het pand als ambtswoning dienst gedaan. Daarna zijn er tot
1948 vergeefse pogingen ondernomen om het pand tot Empire
Museum te bestemmen, vanaf dat jaar is het tot 1967 verhuurd
geweest aan het film im- en exportbedrijf Animex. In de perio
de tot 1990 heeft het onderdak verleend aan diverse onderde
len van de provinciale organisatie en vanaf december 1990 zijn
de Culturele Raad van Noord-Holland en de Stichting Sport
service Noord-Holland in het pand gevestigd. In het verslag
jaar tenslotte werden de verbouwing en het herstel gereali
seerd.
De bebouwing van de Wilhelminastraat vertegenwoordigt een
periode waarop de aandacht van de monumentenzorg zich in
de komende jaren zal concentreren. Het betreft de periode
1850-1940 en de gebouwen uit deze tijd worden wel geken
schetst als 'jonge monumenten'. Het opmerkelijke van de Wil
helminastraat is dat het wat betreft de architectuur een grote
eenheid vormt terwijl tevens in deze straat naast de woonbe
stemming diverse andere bestemmingen aanwezig zijn, zoals
scholen en een kerk. Dit maakt deze straat ook landelijk bij
zonder.
De straat maakte deel uit van het uitbreidingsplan dat de ge
meente-architect Jacques Ley in 1881 vervaardigde. Het
zwaartepunt van de bouwactiviteiten ligt in de periode tot
1920. In het oorspronkelijke plan kwam het schoolgebouw op
nummer 43A niet voor, maar dit was ingevoegd omdat er ruim
tegebrek kwam in de opleidingsschool op het Prinsenhof.
Leyh ontwierp de school als onderdeel van een langgerekt
bouwblok, dat de nummers 19 tot en met 59 omvat. Toch
kreeg de school een opvallend karakter met een afwijkende ge
velbreedte en een tympaan, dat afkomstig was van de inmid-
WILHELMINASTRAAT 43A
