landse Renaissance, gebouwd naar ontwerp van de Haarlemse
architecten S. Roog en Jb. van den Ban als Bewaarschool der
Nederlands Hervormde Gemeente. De Jaarsteen in de gevel
top vermeldt de bouwdatum; Anno 1894. Tot 1973 behield het
de functie als school, thans wordt er gewoond.
In het oog vallend is de sterke asymmetrie van de architectuur.
Het hogere deel van twee bouwlagen en een zolder heeft een
risalerend gedeelte met de trapgevel en vormt het hoofdaccent.
De begane grond met de ingangspartij is het rijkst behandeld
en heeft allure. In dit deel waren oorspronkelijk de dienstver
trekken. De eigenlijke schoollokalen, vier in totaal, zijn om het
hoofdgebouw gegroepeerd, bestaan uit één bouwlaag en kap
en hebben hoge ramen, noodzakelijk voor de lichttoetreding in
de lokalen.
Het neemt een bijzondere plaats in in de ontwikkeling van
schoolgebouwen en is vanuit stedebouwkundig oogpunt een
markant herkenningspunt aan dit gedeelte van de Burgwal.
Dit inpandig gelegen huis is sinds het einde van de zestiende
eeuw aanwezig in een doodlopend steegje of, zoals vroeger
werd gezegd, een poort. Deze poort is mogelijk nog van oude
re datum. In 1576 brandde een groot gedeelte van de Haarlem
se binnenstad af. Ook de bebouwing op de hoek van de Grote
Houtstraat en (Gedempte) Oude Gracht ontkwam niet aan
deze ramp. Het inpandige huis kan dus op z'n vroegst aan het
eind van de zestiende eeuw zijn ontstaan. Vanaf 1655 is de
geschiedenis ervan min of meer bekend. Toen kocht ene Gernt
de Zanger, die wel zo heette maar niet dat beroep uitoefende,
het huis. Naar hem werd de poort 'Zangerspoort genoemd.
Niet altijd ontleende deze poort de naam aan de bewoners of
eigenaren van dit huis. In latere tijd heette de poort 'Bikke-
lispoort', vernoemd naar een eigenaar van een ander huis in de
omgeving. Deze 'Bickelerspoort', zoals die later is gaan heten,
gaf in de zestiende eeuw verbinding tussen (Gedempte) Oude
Gracht en Peuzelaarsteeg. Naast het huis was een tweede
poort, die in verbinding stond met de Grote Houtstraat. Dit ge
deelte is later in onbruik geraakt en werd ten dele bij het huis
gevoegd en nog later overbouwd. Dat verklaart de asymmetrie
van de voorgevel. Een aantal pogingen om het huis op de rijks
monumentenlijst geplaatst te krijgen mislukte. Wellicht dank
zij de verscholen ligging bleef het onopgemerkt en gebeurden
er geen verschrikkelijke dingen mee. Nu heeft het gemeentelij
ke bescherming en in 1988 werd het gerestaureerd (zie Haer-
lem Jaarboek 1989, pag. 188-190).
Het huis heeft een twee bouwlagen en een zolderverdieping.
195
GEDEMPTE OUDE GRACHT 77
