SuaHgcguJm
j fr n w ,v:".
writ MUCXU
Dionysius Spranckhuysen,
gravure door Crispijn van
Queboren.
(collectie A.G. van der Steur)
contraremonstranten niets op hem aan te merken. De wijze van
zijn beroeping bleek echter onaanvaardbaar voor een groot
deel van de Haarlemse kerk en daarmee was de scheuring van
deze kerk een feit. De predikant Adrianus Jacobsz. Tetrode, de
meeste leden van de kerkeraad en een groot deel van het Haar
lemse kerkvolk gingen voortaan hun eigen weg. Daniël Soute-
rius voegde zich later nog bij hen.
Door bemiddeling van de classis Haarlem kon in maart 1616
voor korte tijd een compromis overeengekomen worden. De
Haarlemse bestuurders bleken, in overleg met Den Haag, be
reid te zijn tot aanpassing van hun uitleg van de kerkorde: hun
afgevaardigden in het collegium qualificatum zouden lidmaat
van de gereformeerde kerk moeten zijn en ook als lidmaat
moeten handelen. In oktober liep deze toenadering echter al
weer stuk. Tetrode weigerde samen met Spranckhuysen het
avondmaal te bedienen. Met zijn aanhang bleef hij nu defini-
73
