Vogels debuut onder de Neder
landse les (uit Piet' s vlegel
jarenp. 53, tekening van de
auteur Jan Feith).
de V Kun jij nog iets voordragen wat dragelijker is dan je
voorgangers, Albert Vogel?
Toen is dat magere mieserige slungeltje uit zijn achterste
schoolbank opgestaan. En heeft zijn Abdel-Kader voorge
dragen. Eerst de inleiding, met ingehouden, tergende stem:
'Getemd is de leeuw, die als schrik der woestijnen
Vergeefs om zijn prooi heeft gebruld
Dan met stijgend geluid, aanvankelijk onderworpen en wee
moedig, maar steeds vuriger en hartstochtelijker, met schal
lende, klaterende stem de vrijheidskreet van den gevangene:
'Hoort gij dat tergend lied?
't Geldt mij, den Emir van het Oosten
Ademloos luisterde de roerige klas. Verbaasd luisterde de
leeraar.
143
53
kromde zijn vingers van de kou, verwrong zijn mond
tot een grijns van kommer, schalde het loeiend uit,
als het schip „van ijs en nacht bevrijd" werd. Maax
Abd-el-Kader was zijn lijfgedicht! Als er een nieuwe
jongen in de klas kwam
en ze wilden dien eens
onder den indruk brengen,
dan vroegen ze Kogel om
wat voor te dragen. En
Kogel zette zich in postuur:
de wenkbrauwen gefronst,
de blik loerend onderuit,
met huiverend - gluiperig,
neergedwongen fierheid; en
dan hief hij het hoofd,
alsof het neergedrukt was
gehouden, en de oogen
stonden groot, de neus
vleugels zogen, de mond wijdde zich van een, en lang
zaam zuchtte het geluid uit zijn keel, als een ingehouden
gerochel, tot het vooruit 'knetterde met uitbarstende
woordhapp"en.
En zoo'n nieuwe jongen, die hem woor hlet eerst
hoorde, trad terug, bang voor een aanval van den
ander, die tegenover hem stond, blikte verdwaasd
den kring van jongens rond, niet begrijpend wat er
gebeurde, en keek dan half-angstig mee toe, met de
zelfde eerbiedig ingehouden verbazing als de andere
jongens, die ook ademloos naar den verzenzegger
luisterden.
f
