juni 1995. Het dak, dat in de loop van de tijd een bitumineuze bedekking
had gekregen, is weer hersteld als een zinken roevenkap. Het bewerkte
boeideel, dat nog maar gedeeltelijk aanwezig was, is weer terug gekomen.
De gepleisterde gevels en de kozijnen en ramen rondom het gehele pand
zijn hersteld en geschilderd. De aan de tuinzijde aangebouwde serre is ge
restaureerd. Ook het als erfafscheiding geplaatst hek is door een smid ge
heel vernieuwd. In het interieur is het perceel geheel opgeknapt met een
duidelijk oog voor alle nog aanwezige monumentale onderdelen. Ook een
aantal van de in de loop van de jaren verdwenen onderdelen zijn weer te
ruggebracht. Na de oplevering kan geconstateerd worden dat het gerestau
reerde pand het aanzien zeker waard is.
groot heiligland 17 (rijksmonument, cascoherstel en woningverbetering)
Naar alle waarschijnlijkheid werd dit huis met trapgevel omstreeks 1600
gebouwd. De zeventiende-eeuwse voorgevel is, net als de voorgevels van de
voorhuizen in de directe omgeving uit dezelfde tijd, sober van opzet. Alleen
springt dit huis eruit omdat het rijker voorzien is van natuurstenen onder
delen. Die rijkdom uit zich in de natuurstenen blokjes langs de vensters en
de zij-beëindigingen van de gevel. Aan het eind van de achttiende eeuw
onderging het huis in het interieur op de begane grond een belangrijke
modernisering volgens de heersende mode van die tijd. Dat interieur is nog
grotendeels bewaard gebleven. Bij deze verandering kregen de vensters op
de verdiepingen de kleine ruitjes en ontstonden in de pui de monumentale
deuromlijsting en de hoge vensters.
Onderzoek in het gemeentarchief leverde de volgende gegevens op. In
1640 werd het huis verkocht door Abraham Janszoon aan Maerten van
Sittert. Hij verkocht het huis in 1649 aan Willem Davidtszoon. Zijn erfgena
men deden het in 1715 van de hand. Het huis had toen twee uitgangen aan
de achterzijde, de ene naar de Gortestraat en de andere richting Zonne-
steeg. In de verkoopakte werd dat duidelijk als een voordeel beschreven;
door de extra uitgangen kon het pand op eenvoudige wijze worden
gesepareerd in drie wooneenheden. Het huis stond in die tijd bekend als
'De Vergulde Cam'. Omstreeks 1740 blijkt de bekende Haarlemse kunste
naar Vincent van der Vinne eigenaar van het huis te zijn. Hij overleed in
1742. Verkopen na die tijd worden niet aangetroffen omdat het huis via
vererving binnen de familie Van der Vinne overging.
Het is allemaal nog ingewikkelder als het huis na 1715 inderdaad gesplitst
zou zijn in drie wooneenheden. Dat zou uit de verpondingen rond 1745 af
geleid kunnen worden. Hoe het ook zij, de familie Van der Vinne is eige
naar van het huis tot 1824. Dan wordt het huis verkocht aan Adelbertus
DRS. J. BART UITTENHOUT
