Ekke (Egbert) Sneller
24 november 1920-5 april 1996
Ekke Sneller werd in Den Haag geboren als jongste (zesde) kind in het eru
diete gezin van de latere professor dr. Z.W. Sneller, hoogleraar Economi
sche Geschiedenis aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Het gezin
verhuisde al snel naar Rotterdam, van waaruit Ekke later theologie ging
studeren in Utrecht. Hulpprediker was hij in Delftshaven, ook in de oor
logstijd. Zijn eerste eigen gemeente was Aalsum in Friesland.
Toen er geestelijke ondersteuning werd gevraagd voor 'onze jongens in
de Oost', gaf hij zich als vrijwilliger op en vertrok naar Indonesië als vloot-
predikant. Na wetenschappelijk onderzoek naar de geestelijke verzorging
van de strijdmacht streek hij neer als gemeentepredikant in Middelburg,
vanwaar hij nog contact hield met de Marinebasis in Vlissingen.
Na enkele jaren in Middelburg verkaste hij naar Eindhoven, weer als
gemeentepredikant, maar hij was daarnaast als studentenpastor verbonden
aan de Technische Hogeschool van Eindhoven. Na zeven jaar verhuisde hij
naar Haarlem en werd predikant in de gemeente Noord. Daarnaast was hij
godsdienstleraar aan het Marnix College aan de Planetenlaan, waar hij ver
volgens zeven jaar als full time godsdienstleraar aan verbonden zou zijn.
Hij besloot zijn carrière als wijkpredikant in Heemstede en ging in 1985 met
emeritaat.
Geschiedenis heft altijd zijn interesse gehad, zo was hij ook jaren lang lid
van de Vereniging Haerlem. Na zijn emeritaat schreef hij een drietal werk
jes over de geschiedenis van de kerk aan het Wilhelminaplein te
Heemstede, waarvan de uitgave mede mogelijk werd gemaakt door finan
ciële steun van de Vereniging Haerlem: Ver achter de blauwen Engel
(1986); Eiland in de Stroom (1988); en Heemstede rond Beets (1990).
Als amateur-godsdiensthistoricus wist hij zeer veel van kerken, de
Grote- of St. Bavokerk had altijd zijn speciale belangstelling. Als predikant
vervaardigde hij vele boeiende preken, hij hield van woordspelingen waar
door sommige woorden nieuw leven kregen en
plots, hoewel bekend, nieuw klonken. Het
Woord was alles voor hem, Gods Woord, het ge
schreven woord, het gesproken woord, het
woordspel, hij was een Woord-kunstenaar.
'Heer, wij geloven; kom ons in ons ongeloof te
hulp. Geloofd zij Jezus Christus!', en ook dit was
en bekende van hem: 'Wees elkander tot steun
en wees ook elk ander tot steun!'
Bij vele gelegenheden, zoals trouw- en doop-
Haerlem Jaarboek 1996
