bleken verrassingen te herbergen, die het waard waren om in de boeken-
ambiance een rol te blijven vervullen.
Boeken èn sport stonden centraal in het leven van Dolf de Vries. Zelf
een taaie sportieveling sinds zijn twee jaar in de marine (volgend op het
ICennemer Lyceum, hbs-b), hechtte hij enorm aan het sociale aspect van de
sport, de kameraadschap. Hij hockeyde bij 'Bloemendaal' en initieerde een
jaarlijks hockeytreffen tussen boekverkopers en uitgevers, om een beker die
in de toekomst de Dolf de Vries Trofee zal heten.
De uitgeefpoot van de boekhandel, Uitgeverij de Vrieseborch, ging in
-216- 1971 van start met sportboeken, boeken voor sportopleidingen wel te ver
staan (Kugels 'De geschiedenis van de Gymnastiek' was een eerste stan
daardwerk). De boekhandel kende een zelfs internationaal toonaange
vende afdeling sportboeken. En Dolf zelf bouwde aan een imposante
collectie antiquarische sportboeken, die in 1993 geveild werd en voor een
belangrijk deel werd verworven door de bibliotheek van de Nederlandse
Sport Federatie. Met die NSF-bibliotheek had hij ooit grote plannen, waar
voor hij het oog had laten vallen op enkele oude pandjes tegenover de
boekhandel. Vergunningen en financiering zouden nooit rond komen, en
hij moest het idee uit zijn hoofd zetten.
Als een vaak rusteloze plannenmaker zullen velen zich Dolf herinneren.
Met zijn tomeloze inzet had hij grote behoefte aan het zich stellen van doe
len, waarvan sommige naar hij wist niet of moeilijk haalbaar waren. Kwam
een idee tot uitvoering dan zat het ook wel eens tegen; 'mijn avonturen',
noemde Dolf dat niets verhullend, liep niet weg voor de verantwoordelijk
heid en ging er weer hard tegenaan.
Binnen de Nederlandse Boekverkopersbond vervulde hij een aantal
functies, onder meer als voorzitter van de Groep Handelaren in Schoolboe
ken. Ook in de stad Haarlem manifesteerde Dolf zich, als bestuurslid van
de Vrienden van Teyler, als mede-oprichter van de Stichting Haarlem
Boekenstad en de daarmee gelieerde L.J. Costerprijs, als één van de initia
tiefnemers ook van de Antiquarenbeurs. Daarnaast bracht hij van tijd tot
tijd gewoon denkbeelden te berde die Haarlem zouden kunnen verlevendi
gen: zijn suggestie om bij de Raaks-plannen te komen tot een overdekte
markt is een vrij recent voorbeeld.
Uitgeverij de Vrieseborch deed, ook al voor Dolf in 1991 tot verzelfstan
diging daarvan overging, met enige regelmaat aan historische uitgaven over
de stad. Een mooi voorbeeld is het in 1980 verschenen prachtig geïllus
treerde 'De Haarlemse Oude Gracht'.
Misschien speelde historisch besef wel een grote rol bij Dolfs beslissing
om in de voetsporen van zijn grootvader en vader te treden. Hij dacht oor
spronkelijk serieus over een studie in Wageningen en een leven op het
Haerlem Jaarboek 1996
