raakvlak van economie en landbouw, in plaats van economie en cultuur.
Feit is dat hij de continuïteitssymboliek van het familiebedrijf altijd koes
terde. Dat leidde tot boekuitgaven: in 1985 'De boekhandel van mijn vader'
en in 1995 'Notities voor Herman', het door hem geordende dagboek van
zijn vader met wetenswaardigheden voor diens naar Duitsland wegge
voerde broer, Dolfs oom. Prachtige petite histoire.
Kort na de Frankfurter Buchmesse in 1993 hoorden zijn vrienden dat het
met zijn gezondheid mis was: hij bleek te lijden aan de ziekte van Kahler,
een vorm van beenmergkanker. Verbeten en hoopvol ging Dolf de strijd
aan, intensief levend als nooit tevoren, en op bewonderenswaardige manier
terzijde gestaan door zijn vrouw Karin en door zijn vier kinderen. Karin
was al enige tijd in 'de zaak' actief en heeft, zonder twijfel puttend uit de
herinnering aan Dolfs gedrevenheid, de verantwoordelijkheid voor het be
drijf op de schouders genomen.
Een laatste uitgeef-initiatief van Dolf de Vries betrof het na zijn overlij
den verschenen 'Houden van boeken', de tekst van de voordracht die
Nelleke Noordervliet (ooit korte tijd medewerkster van de boekhandel)
hield bij het 90-jarig bestaan in 1995. Een hommage aan het lezen, aan
boekhandels in het algemeen, en aan Boekhandel De Vries in het bijzon
der.
Tinus van de Water
2 augustus 1924 - 10 december 1996
Bij zijn afscheid als wethouder in september 1982 schreef het Haarlems
Dagblad over hem: 'Tinus van de Water belichaamde in Haarlem de op
menselijke maat gesneden bestuurder. Hij kende Jan en alleman. Jan en al
leman kende hem. De volbloed PvdA-er verwierf veel waardering door zijn
directe contacten met de Haarlemmers en door zijn begrip voor mensen
die, hoe dan ook, in de knel zaten. Zijn uitgangspunt dat een stadsbestuur
der een dienstverlener is, bezorgde hem in alle lagen van de bevolking een
warme sympathie. Hij wordt door velen dan ook gezien als een echte verte
genwoordiger van de Haarlemse burgers.'
Van de Water, geboren Haarlemmer, begon zijn loopbaan als tram
conducteur, onder meer op de befaamde NZH-lijn Amsterdam-Zandvoort.
In zijn vrije tijd voetbalde hij in het eerste elftal van rch. Hij stapte over
naar de Spoorwegen als leerling-metaaldraaier in de Centrale Werkplaats.
Daar groeide zijn belangstelling voor de werkomstandigheden in het be-
GUUS SCHUT
NECROLOGIEËN
